วันพฤหัสบดีที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

:: 11 ประตูสู่ชีวิต :: ประตูบานที่ 1 ประตูแห่งการเกิด ฉันลืมตาทั้งสองข้างมองโลกใบนี้ด้วยความรู้สึกตื่นตระหนกและร้องไห้จ้า . ประตูบานที่ 2 ประตูแห่งจิตนาการ ฉันเริ่มมองโลกกว้างด้วยความสงสัยและจิตนาการที่สุดแต่ใจจะใฝ่ฝัน . ประตูบานที่ 3 ประตูแห่งการเรียนรู้ ฉันอยากท่องไปในโลกกว้าง แต่โลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่เสียเหลือเกิน สิ่งที่ เรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด . ประตูบานที่ 4 ประตูแห่งความฝัน ฉันหอบเอาความฝันสาธยายให้ผู้คนได้รับรู้ ฉันตื่นเต้นแต่ผู้คนกลับเมินเฉย . ประตูบานที่ 5 ประตูแห่งความรัก ในท่ามกลางผู้คนเป็นพันล้านคน ฉันกลับเลือกคนๆนี้มาเป็นคู่ชีวิต . ประตูบานที่ 6 ประตูแห่งความเดียวดาย ฉันเริ่มรู้ การใช้ชีวิตคู่มิใช่นิยาย ฉันเดียวดาย ฉันจนใจ และฉันอ้างว้าง . ประตูบานที่ 7 ประตูแห่งความหวัง ในท่ามกลางความทุกข์อันมหึมา ฉันได้เรียนรู้ถึงความหวังอันแสนล้ำค่า ทุกคนมีชีวิตอยู่ด้วยความหวัง . ประตูบานที่ 8 ประตูแห่งการไตร่ตรอง เมื่อฉันเดินมาถึงจุดผ่านไปค่อนชีวิต ฉันไต้ตรึกคิด ไตร่ตรอง พิจารณาถึงชีวิตที่ผ่านมา และชีวิตที่จะผ่านไป ฉันจะแก้ไขชีวิตอย่างไรดี? . ประตูบานที่ 9 ประตูแห่งตัวฉันเอง ฉันใช้เวลาแทบทั้งชีวิตค้นหาสิ่งต่างๆมากมาย ฉันค้นหาคุณค่าและความหมายของชีวิต . ประตูบานที่ 10 ประตูแห่งความชรา สังขารของฉันเริ่มเสื่อมโทรม แต่สติปัญญากลับชัดสว่าง ฉันเหลืออะไรไว้ให้โลกใบนี้บ้าง? โลกใบนี้ที่ฉันอาศัยมาเกือบสุดปลายทางของชีวิต! . ประตูบานที่ 11 ประตูแห่งความตาย กายฉันมาจากธาตุดิน สุดท้ายกายฉันคืนสู่ดิน จิตฉันมาจากฟากฟ้า ฉันจะกลับคืนสู่ฟากฟ้าบ้านเดิม ............................. ตอนเกิด เราได้ตั๋วกลับแล้วคนละใบ เป็นตัวที่ไม่มีทางทิ้งหายไปได้ เพราะเป็นตั๋วที่ตามติดเราไปในทุกที่ทุกเวลา เมื่อตั๋วใบนี้ปรากฏ . บางคนอาลัยอาวรณ์ไม่อยากจากไป ด้วยทรัพย์สมบัติอีกทั้งสามีภรรยาลูกหลานที่น่ารักน่าใคร่ . บางคนลนลานพยายามหลีกลี้หนีไกล ด้วยเพราะทำบาปเวรไว้มากมาย เกรงกลัวสถานที่ต้องได้ไป . บางคนยิ้มแย้ม เหมือนคนจากบ้านมานานได้เวลาคืนถิ่นฐาน ด้วยเพราะเตรียมตัวแล้วก่อนที่จะไป . เขาคิดดี พูดดี ทำดี ไม่เป็นหนี้ ไม่ติดหนี้ใคร เมื่อถึงเวลากลับก็เบาสบาย รู้ที่มา รู้ทางมา รู้ทางกลับ รู้ธรรมแล้วรีบทำ! . นุสนธิ์บุคส์

:: 11 ประตูสู่ชีวิต ::

ประตูบานที่ 1 ประตูแห่งการเกิด
ฉันลืมตาทั้งสองข้างมองโลกใบนี้ด้วยความรู้สึกตื่นตระหนกและร้องไห้จ้า
.
ประตูบานที่ 2 ประตูแห่งจิตนาการ
ฉันเริ่มมองโลกกว้างด้วยความสงสัยและจิตนาการที่สุดแต่ใจจะใฝ่ฝัน
.
ประตูบานที่ 3 ประตูแห่งการเรียนรู้
ฉันอยากท่องไปในโลกกว้าง แต่โลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่เสียเหลือเกิน สิ่งที่
เรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด
.
ประตูบานที่ 4 ประตูแห่งความฝัน
ฉันหอบเอาความฝันสาธยายให้ผู้คนได้รับรู้ ฉันตื่นเต้นแต่ผู้คนกลับเมินเฉย
.
ประตูบานที่ 5 ประตูแห่งความรัก
ในท่ามกลางผู้คนเป็นพันล้านคน ฉันกลับเลือกคนๆนี้มาเป็นคู่ชีวิต
.
ประตูบานที่ 6 ประตูแห่งความเดียวดาย
ฉันเริ่มรู้ การใช้ชีวิตคู่มิใช่นิยาย ฉันเดียวดาย ฉันจนใจ และฉันอ้างว้าง
.
ประตูบานที่ 7 ประตูแห่งความหวัง
ในท่ามกลางความทุกข์อันมหึมา ฉันได้เรียนรู้ถึงความหวังอันแสนล้ำค่า ทุกคนมีชีวิตอยู่ด้วยความหวัง
.
ประตูบานที่ 8 ประตูแห่งการไตร่ตรอง
เมื่อฉันเดินมาถึงจุดผ่านไปค่อนชีวิต ฉันไต้ตรึกคิด ไตร่ตรอง พิจารณาถึงชีวิตที่ผ่านมา และชีวิตที่จะผ่านไป ฉันจะแก้ไขชีวิตอย่างไรดี?
.
ประตูบานที่ 9 ประตูแห่งตัวฉันเอง
ฉันใช้เวลาแทบทั้งชีวิตค้นหาสิ่งต่างๆมากมาย ฉันค้นหาคุณค่าและความหมายของชีวิต
.
ประตูบานที่ 10 ประตูแห่งความชรา
สังขารของฉันเริ่มเสื่อมโทรม แต่สติปัญญากลับชัดสว่าง ฉันเหลืออะไรไว้ให้โลกใบนี้บ้าง? โลกใบนี้ที่ฉันอาศัยมาเกือบสุดปลายทางของชีวิต!
.
ประตูบานที่ 11 ประตูแห่งความตาย
กายฉันมาจากธาตุดิน สุดท้ายกายฉันคืนสู่ดิน จิตฉันมาจากฟากฟ้า ฉันจะกลับคืนสู่ฟากฟ้าบ้านเดิม

.............................
ตอนเกิด เราได้ตั๋วกลับแล้วคนละใบ เป็นตัวที่ไม่มีทางทิ้งหายไปได้ เพราะเป็นตั๋วที่ตามติดเราไปในทุกที่ทุกเวลา เมื่อตั๋วใบนี้ปรากฏ
.
บางคนอาลัยอาวรณ์ไม่อยากจากไป ด้วยทรัพย์สมบัติอีกทั้งสามีภรรยาลูกหลานที่น่ารักน่าใคร่
.
บางคนลนลานพยายามหลีกลี้หนีไกล ด้วยเพราะทำบาปเวรไว้มากมาย เกรงกลัวสถานที่ต้องได้ไป
.
บางคนยิ้มแย้ม เหมือนคนจากบ้านมานานได้เวลาคืนถิ่นฐาน ด้วยเพราะเตรียมตัวแล้วก่อนที่จะไป
.
เขาคิดดี พูดดี ทำดี ไม่เป็นหนี้ ไม่ติดหนี้ใคร เมื่อถึงเวลากลับก็เบาสบาย
รู้ที่มา รู้ทางมา รู้ทางกลับ รู้ธรรมแล้วรีบทำ!
.
นุสนธิ์บุคส์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น