10 นาทีให้ฉันได้ไหม๊
เขาขับแท็กซี่ ต้องตะลอนอยู่นอกบ้านตั้งแต่เช้าจรดเย็น
เมื่อกลับถึงบ้าน เขาก็เหนื่อยจนพูดไม่ออก ส่วนเธอผู้
ภรรยา เมื่อเห็นเขากลับบ้าน ก็คอยซักถามว่า วันนี้เป็น
อย่างไรบ้าง?ลูกค้าทำอะไรให้ไม่พอใจไหม? เหนื่อยไหม?
ฯลฯ เขาได้แต่ตอบแบบขอไปทีและก็เดินเข้าห้อง
เวลาผ่านไปนานวัน เธอเริ่มรู้สึกได้ว่าทำให้เขารำคาญ
ใจ เธอยังคงทำหน้าที่จ่ายตลาดและทำกับข้าว แต่ที่ไม่
เหมือนเดิมก็คือเธอใส่ใจเขาน้อยลง เธอเริ่มก้าวร้าว ใจ
ร้อน และหาเรื่อง เธอบ่นและเดือดดาลทุกครั้ง เมื่อเห็น
เขากินแล้วไม่ล้าง ไม่เก็บรองเท้าใส่ตู้ เมื่อกลับถึงบ้าน
วางเสื้อแจ๊กเก็ตไม่เป็นที่ ฯลฯ
เขารู้สึกไม่มีความสุข อึดอัดเมื่อกลับถึงบ้าน และพาลไม่
อยากคุยกับเธอ เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร? ที่เขาต้อง
ออกไปทำงานนอกบ้านทั้งวัน ก็ไม่ใช่เพราะต้องการให้
เธอ มีชีวิตที่สุขสบายหรอกหรือ? เพราะอะไรเธอจึงไม่
เข้าใจเขาเลยแม้แต่น้อย!
บ่ายของวันหนึ่ง เขานั่งพักกับพี่ ๆ คนขับแท็กซี่ด้วยกัน
เขาได้ระบายความรู้สึกผิดหวัง ของการใช้ชีวิตคู่ของเขา
ให้พี่คนหนึ่งฟัง พี่คนนั้นตบบ่าเขาเบาๆและบอกว่า
“ไอ้น๊อง! วันหลังนะต่อให้เอ็งเหนื่อยยังไงก็ตาม เอ็งต้อง
ปลุกชีวิตชีวาอยู่คุยกับเมียของเอ็งก่อน ไม่ต้องมาก สัก
สิบนาทีก็พอ!”
“มันช่วยได้เหรอพี่?”
เขาถามออกไปแบบสงสัย
“เย็นนี้เอ็งก็ลองทำตามที่ข้าบอก เดี๋ยวเอ็งก็รู้ว่าช่วยได้
ไหม”
พี่ชายคนนั้นยกนิ้วให้แล้วเดินไปที่รถและขับออกไป
เย็นวันนั้น พอเขากลับถึงบ้าน แม้เขาจะรู้สึกเหนื่อยและ
เพลียจากแดดเพียงใด เขาฝืนยิ้มและกล่าวทักทายภรร
ยาขึ้นว่า
“ที่รัก ผมกลับมาแล้ว”
เธอชะโงกหน้าออกมาจากห้องครัว แล้วก็เอ่ยขึ้นแบบ
เย็นชาว่า
“อ่อ กลับมาแล้วเหรอ?”
เขาเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้อง เดินผ่านโซฟาที่เขามัก
จะล้มตัวลงนอนเป็นประจำด้วยความอาลัย จากนั้นก็เดิน
เข้าครัว
“คุณเหนื่อยไหม? มะให้ผมช่วย?”
“คุณทำเป็นเหรอ?”
เธอถามประชดด้วยเสียงสูง แต่ก็เอาผักชีและต้นหอมยัด
ใส่มือเขา
“ล้างและก็หั่นให้หน่อย”
ค่ำนั้น เขายืนเป็นลูกมือเธอ และเล่าเรื่องต่างๆที่พบเจอ
กับลูกค้าในวันนั้นให้เธอฟังอย่างออกรสออกชาติ แถม
ยังเล่าเรื่องดื้อซนของเขายามวัยเด็กให้เธอฟังอีก เธอ
ฟังเขาเล่าไปพลางทำกับข้าวไปพลาง อาหารมื้อเย็น
ของค่ำนั้น เธอตักอาหารให้เขาจนเต็มถ้วยแบบไม่เคย
เป็นอย่างนี้มานานแล้ว
“คุณขับรถเหนื่อยมาทั้งวัน ทานให้เยอะๆนะ”
อาหารมื้อนั้น เขาและเธอไม่รู้ขุดเรื่องราวอะไรมากมาย
จากไหนมาคุยกัน เขารู้สึกสบายใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมา
ก่อน มันสุขอุ่นๆในหัวใจอย่างไรบอกไม่ถูก
หลังจากทานข้าวเสร็จ เขารีบเก็บชามจะเอาไปล้างใน
ครัว เธอจับมือเขาไว้พลางบอกว่า
“เดี๋ยวฉันล้างเอง คุณเหนื่อยมาทั้งวัน ไปหาอะไรเย็นๆ
ดื่มเถอะค่ะ”
จากนั้นเธอก็ยกถ้วยชามกองนั้นเข้าครัวไป เขาได้ยิน
เสียงน้ำจากก๊อกไหลซ่าๆ พร้อมกับเสียงฮัมเพลงจาก
เธอที่ไม่ได้ยินมานานเช่นเดียวกัน
หลังจากวันนั้น เมื่อเขากลับจากขับแท็กซี่ก็มักจะอยู่เป็น
เพื่อนคุยกับเธอเสมอทุกวันเมื่อกลับถึงบ้าน เป็นลูกมือ
ช่วยเธอเตรียมกับข้าวและฟังเธอเล่าเรื่องต่างๆที่เธอได้
ยินได้ฟังจากเพื่อนบ้าน เขาสังเกตมาหลายวันแล้ว ดู
เหมือนเขาจะคุยกับเธอไม่ถึงสิบนาทีเสียด้วยซ้ำ เธอก็
มักจะบอกกับเขาว่า
“ไปๆเลยคุณ ออกไปหาอะไรเย็นๆดื่มเถอะ คุณเหนื่อย
มาทั้งวันแล้ว เดี๋ยวฉันจัดการเอง”
และสิ่งที่เขาเป็นสุขมากขึ้นก็คือ เธอรู้จักเอาใจเขามาก
ขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากเลย
............................................................................
รักเธอ ก็ต้องรู้จักหาเวลาเป็นเพื่อนเธอบ้าง ไม่ต้องมาก
มาย สักแค่สิบนาทีก็พอแล้ว ผู้หญิงต้องการอะไรไม่มาก
แค่รักเธอ เมื่อคนที่เธอรักกลับมา แบ่งปันเรื่องราวที่เขา
พบเจอให้เธอฟังบ้าง
ชายหนุ่มเอ๋ย เธอเคยเอาใจใส่ภรรยาของเธอจริงๆบ้าง
ไหม? อย่าปล่อยให้ใจของเธอเย็นชาไปเสียแล้วถึงค่อย
บอกรักเธอ หล่อนมอบหัวใจให้เธอแล้ว อย่าทำเป็นมอง
ไม่เห็น อย่ารอให้ถึงวันนั้น วันที่หัวใจของหล่อนไม่มีเธอ
อยู่ข้างในอีกแล้ว วันนั้น เธอเองนั่นแหละที่จะร้องไห้
ที่มา : https://www.facebook.com/NusonBooks/photos/a.286417594859673.1073741828.286409091527190/536287373206026/?type=3
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น