ความรักคือกาแฟ
ในร้านกาแฟแห่งความรัก
ที่มีกฏว่า ทุกโต๊ะสั่งกาแฟได้แค่แก้วเดียว
มีผู้คนมากมาย นั่งอยู่ในนั้นหลายโต๊ะ
บ้างนั่งเป็นคู่
บ้างนั่งสามคน
บ้างก็นั่งอยู่คนเดียว
โต๊ะที่นั่งคนเดียว ก็กินกาแฟคนเดียวอย่างอิ่มเอ็ม
โต๊ะที่นั่งเป็นคู่ก็นั่งกินกาแฟกันอย่างมีความสุข
โต๊ะที่มีสามคน มีสองคนที่แบ่งกันกินกาแฟอย่างมีความสุข
และก็จะมีอีกคนคอยกินกาแฟหลังจากที่สองคนนั้นวางแก้วลง
ฉันคือหนึ่งในสามคนที่กินกาแฟนั้น
ฉันคือคนที่ต้องรอคนอื่นวางแก้วถึงจะได้กิน
ฉันเฝ้าถามตัวเองว่า กาแฟนนี้มันอร่อยจริงๆเหรอ
กาแฟความรัก ที่ต้องรอและเฝ้ามองคนที่เรารักกินกับคนที่เขารัก
ฉันจึงลุกขึ้นออกมา
เธอถามฉันว่าจะไปไหน
ฉันตอบแค่ว่า อยากลองไปนั่งกินกาแฟคนเดียวดู
เธอถามว่าไม่เหงาเหรอ
ฉันตอบไปว่า เหงา แต่น่าจะน้อยกว่าตรงนี้
ฉันนั่งลง สั่งกาแฟมากินคนเดียว
ค่อยๆลิ้มรสที่ขมแต่นุ่มหวานไปในตัว
รู้สึกตัวอีกที ก็รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
หรือนี่คือสิ่งที่เขาเรียกว่า ความสุขของคนเหงานะ
ถ้างั้นฉันขอมีความสุขตรงนี้
ตรงที่ที่มีแต่ฉัน และความสุขที่ฉันดื่มด่ำได้ด้วยตัวเอง
ฉันจะได้เรียนรู้ที่จะรักและเห็นค่าตัวเองให้มากๆ
ในขณะที่ฉันกำลังมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
ก็มีสายตาหนึ่งจ้องมา จากโต๊ะที่นั่งกินกาแฟเพียงคนเดียวเช่นกัน พร้อมกับ คำพูดทักทายว่า “ กาแฟที่นี่ น่ารักดีนะครับ ^^ “
ความรักคือกาแฟ
ความกลมกล่อมแล้วแต่คนชอบ
บางคนชอบหวาน
บางคนชอบขม
บางคนชอบพอดี
คิ้วต่ำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น