วันพุธที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2560

บางทีโลกก็ไม่ได้มีคนร้าย ๆ เสมอไป #ลมชัก . ผมมีคนไข้โรคลมชักอยู่รายหนึ่ง รักษาด้วยการกินยาควบคุมมาตลอด กินมานานหลายปรก่อนที่ผมจะมาทำงานที่นี่ . จำได้ว่าครั้งหนึ่ง เขามาตรวจรับยา แล้วบอกว่า สัปดาห์นี้มีอาการชักไปหลายที เหตุก็เพราะไม่ได้กินยา ซึ่งก็เป็นเพราะยาหมดไปแรมเดือน ไม่ได้มารับยาตามนัด . ครั้งแรกผ่านไป ต่อมาก็มาตามนัด มียากินก็ไม่มีปัญหา จนกระทั่งหายไปอีก กลับมาอีกก็มีอาการชักเพราะไม่ได้กินยาอีก คราวนี้ลองดูประวัติเก่า ๆ ละเอียดอีกที ก็พบว่า คนไข้ขาดช่วงเป็นพัก ๆ มาตลอด อาจจะปีละครั้งสองครั้ง . ทำไมไม่ได้มาตามนัดบ่อย ๆ ? "ที่ทำงานเขาไม่ให้ลา เขาขาดคนครับ" . ที่ทำงานเขารู้ใช่ไหม ว่าเราเป็นโรคลมชัก ? "รู้ครับ" มันอันตรายนะรู้ไหม ? ถ้ากินยามันก็ไม่เป็นใช่ไหม ? นี่ขาดยาทีไรเป็นทุกที เจ้านาย ที่ทำงานเขารู้ไหมเนี่ย ? . คราวนี้คนไข้ยิ้มแหย ๆ . ผมก็นึกขึ้นได้ว่า ทุกครั้งที่มา รพ. ก็จะเขียนใบรับรองแพทย์ให้ไปทุกครั้ง เพราะคนไข้ต้องเอาไปยื่นให้ที่ทำงาน "งั้น คราวนี้... หมอจะเขียนไปในใบรับรองแพทย์นะว่า ขอให้ที่ทำงานอนุญาต ให้เรามาตรวจตามนัด ... เราโอเคไหม?" คนไข้ไม่ปฏิเสธ . ผมก็เขียนลงไปในใบรับรองแพทย์ทันที จากทุกครั้ง แค่เซ็นต์ ฉับ ๆ มาตรวจตามนัด คราวนี้เขียนด้วยตัวบรรจงอย่างดี แบบว่า ให้แน่ใจว่าคนทั่วไปอ่านออก -ฮา . "ผู้ป่วยจำเป็นต้องได้กินยาอย่างสม่ำเสมอ หากขาดยาจะทำให้อาการลมชักกำเริบ ซึ่งอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต ทั้งต่อตัวเองและผู้อื่น จึงขอให้ผู้ป่วยได้มาตรวจ และมารับยาที่โรงพยาบาลตามนัดด้วยครับ" . . ได้ผลแฮะ หลังจากนั้นมา เขาก็มาตามนัดได้ตลอด เอาเข้าจริง ตอนที่เขียนไป ก็ไม่หวังว่ามันจะได้ผล คนไข้นั่งตรงหน้าเห็นผมเขียน ฟังที่ผมพูด (พูดประโยคที่เขียนนั่นแหละ) ก็ยังยิ้ม หัวเราะแฮะ แฮะ . ตอนที่รู้ว่า คนไข้มาไม่ได้ เพราะที่ทำงานไม่ให้ลา ก็คิดแต่ว่า บริษัทพวกนี้ใจร้ายใจดำ เห็นแก่ตัว ไม่คิดไม่เห็นใจลูกจ้างบ้าง ไปนู่น... ใจมันมองหาตัวร้าย ให้เรากล่าวโทษตลอดเวลา . สุดท้าย แค่เราสื่อสารกันให้รู้ อธิบายกันให้เข้าใจ มันก็ได้ผล ... ง่าย ๆ แค่นี้เอง และถ้าคิดอย่างจริงจัง เพียงแค่บริษัทหนึ่งยังจ้างคนที่เป็นโรคนี้ ไว้ทำงานโดนไม่ให้ออก ก็ต้องนับถือน้ำใจ เพราะถือว่ายังให้โอกาสคนแล้วนะ . บางทีโลกก็ไม่ได้มีคนร้าย ๆ เสมอไป บางคนก็เป็นแค่คนที่ยังไม่เข้าใจเท่านั้นเอง . . . . ป.ล. คนที่เป็นโรคลมชักที่ควบคุมอาการได้ ก็สามารถทำงาน ประกอบอาชีพ หรืออยู่ในตำแหน่งบางอย่างได้ โดยไม่เสี่ยงอันตรายนะครับ เรื่องเล่าจากโรงพยาบาล

บางทีโลกก็ไม่ได้มีคนร้าย ๆ เสมอไป
#ลมชัก
.
ผมมีคนไข้โรคลมชักอยู่รายหนึ่ง
รักษาด้วยการกินยาควบคุมมาตลอด
กินมานานหลายปรก่อนที่ผมจะมาทำงานที่นี่
.
จำได้ว่าครั้งหนึ่ง เขามาตรวจรับยา
แล้วบอกว่า สัปดาห์นี้มีอาการชักไปหลายที

เหตุก็เพราะไม่ได้กินยา
ซึ่งก็เป็นเพราะยาหมดไปแรมเดือน
ไม่ได้มารับยาตามนัด
.
ครั้งแรกผ่านไป ต่อมาก็มาตามนัด
มียากินก็ไม่มีปัญหา จนกระทั่งหายไปอีก
กลับมาอีกก็มีอาการชักเพราะไม่ได้กินยาอีก

คราวนี้ลองดูประวัติเก่า ๆ ละเอียดอีกที
ก็พบว่า คนไข้ขาดช่วงเป็นพัก ๆ มาตลอด
อาจจะปีละครั้งสองครั้ง
.
ทำไมไม่ได้มาตามนัดบ่อย ๆ ?

"ที่ทำงานเขาไม่ให้ลา เขาขาดคนครับ"
.
ที่ทำงานเขารู้ใช่ไหม
ว่าเราเป็นโรคลมชัก ?

"รู้ครับ"

มันอันตรายนะรู้ไหม ?
ถ้ากินยามันก็ไม่เป็นใช่ไหม ?
นี่ขาดยาทีไรเป็นทุกที
เจ้านาย ที่ทำงานเขารู้ไหมเนี่ย ?
.
คราวนี้คนไข้ยิ้มแหย ๆ
.
ผมก็นึกขึ้นได้ว่า
ทุกครั้งที่มา รพ.
ก็จะเขียนใบรับรองแพทย์ให้ไปทุกครั้ง
เพราะคนไข้ต้องเอาไปยื่นให้ที่ทำงาน

"งั้น คราวนี้...
หมอจะเขียนไปในใบรับรองแพทย์นะว่า
ขอให้ที่ทำงานอนุญาต
ให้เรามาตรวจตามนัด ... เราโอเคไหม?"

คนไข้ไม่ปฏิเสธ
.
ผมก็เขียนลงไปในใบรับรองแพทย์ทันที
จากทุกครั้ง แค่เซ็นต์ ฉับ ๆ มาตรวจตามนัด
คราวนี้เขียนด้วยตัวบรรจงอย่างดี
แบบว่า ให้แน่ใจว่าคนทั่วไปอ่านออก -ฮา
.
"ผู้ป่วยจำเป็นต้องได้กินยาอย่างสม่ำเสมอ
หากขาดยาจะทำให้อาการลมชักกำเริบ
ซึ่งอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต
ทั้งต่อตัวเองและผู้อื่น
จึงขอให้ผู้ป่วยได้มาตรวจ
และมารับยาที่โรงพยาบาลตามนัดด้วยครับ"
.
.
ได้ผลแฮะ หลังจากนั้นมา
เขาก็มาตามนัดได้ตลอด

เอาเข้าจริง ตอนที่เขียนไป
ก็ไม่หวังว่ามันจะได้ผล
คนไข้นั่งตรงหน้าเห็นผมเขียน
ฟังที่ผมพูด (พูดประโยคที่เขียนนั่นแหละ)
ก็ยังยิ้ม หัวเราะแฮะ แฮะ
.
ตอนที่รู้ว่า คนไข้มาไม่ได้
เพราะที่ทำงานไม่ให้ลา
ก็คิดแต่ว่า บริษัทพวกนี้ใจร้ายใจดำ
เห็นแก่ตัว ไม่คิดไม่เห็นใจลูกจ้างบ้าง
ไปนู่น... ใจมันมองหาตัวร้าย
ให้เรากล่าวโทษตลอดเวลา
.
สุดท้าย แค่เราสื่อสารกันให้รู้
อธิบายกันให้เข้าใจ
มันก็ได้ผล ... ง่าย ๆ แค่นี้เอง
และถ้าคิดอย่างจริงจัง
เพียงแค่บริษัทหนึ่งยังจ้างคนที่เป็นโรคนี้
ไว้ทำงานโดนไม่ให้ออก
ก็ต้องนับถือน้ำใจ
เพราะถือว่ายังให้โอกาสคนแล้วนะ
.
บางทีโลกก็ไม่ได้มีคนร้าย ๆ เสมอไป
บางคนก็เป็นแค่คนที่ยังไม่เข้าใจเท่านั้นเอง
.
.
.
.
ป.ล. คนที่เป็นโรคลมชักที่ควบคุมอาการได้
ก็สามารถทำงาน ประกอบอาชีพ
หรืออยู่ในตำแหน่งบางอย่างได้
โดยไม่เสี่ยงอันตรายนะครับ

เรื่องเล่าจากโรงพยาบาล

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น