วันพฤหัสบดีที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2559

"ค่าโง่" 39 ปีที่แล้ว...ผมเริ่มต้นทำงานกับบริษัทการเงินข้ามชาติ ที่ว่ากัน ว่ามีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลก... 35 ปีที่แล้ว...ผมแต่งงานกับเธอ ที่ผมรักที่สุด เราต่างสัญญาจะ สร้างอนาคตร่วมกัน เธอจะเป็นคนข้างหลัง เพื่อให้ผมประสบ ความสำเร็จทางการงานตามที่ตั้งใจ...ในขณะที่ การงานของผม ก้าวหน้าไปมากอย่างรวดเร็ว... 29 ปีที่แล้ว...เธอคลอดลูกชายคนแรกให้ผม ในขณะที่ผมติดประ ชุมที่ญี่ปุ่น ผมขอโทษเธอ สัญญากับเธอว่าผมขอเวลาทำงานอีก ระยะเพื่อครอบครัว..ผมกลับเมืองไทยรับขวัญลูกและขอโทษเธอ ด้วยตำแหน่งงานที่ก้าวหน้ากว่าเดิม...ฝันของเราใกล้เป็นจริง... 24 ปีที่แล้ว...เธอคลอดลูกสาวที่เราเฝ้ารอคอย ผมได้เห็นหน้าลูก สาวแค่วันเดียว เพราะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่ที่ออสเตรเลีย ผมสัญญาว่าผมจะทำงานอีกไม่นาน จากนั้นเวลาทั้งหมดของผม จะเป็นของครอบครัวตลอดไปสมกับที่เธอตั้งตารอคอย... 13 ปีที่แล้ว...หน้าที่การงานผมก้าวหน้า จนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ใน ภาคพื้นเอเชียแปซิคฟิค...แต่เธอขอ"หย่า" เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่เธอ บอกว่า ผมไม่เคยให้เธอ(ผมเถียงว่า ผมให้เธอทุกอย่าง)..สุดท้าย เธอบอกว่า "เมียไม่ได้ต้องการแค่ทรัพย์สินเงินทองจนเกินเก็บ หากแต่เป็นความอบอุ่นมั่นใจจากอ้อมกอดคนเป็นสามี เติมเต็ม ในคืนอ้างว้าง"... สุดท้ายเธอแยกไป...ส่วนลูกๆ ปู่กับย่าจะดูแลอย่างดี เหมือนกับที่ เคยเลี้ยงผมมา... 10 ปีที่แล้ว.ลูกชายคนโตซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์เพื่อนประสบอุบัติ เหตุเสียชีวิต...ผมบินกลับจากญี่ปุ่นทั้งๆที่มีงานสัมมาสำคัญ แม่ บอกว่า ลูกชายเกเรเลี้ยงยาก...ผมกอดลูกสาวบอกกับเธอว่า พ่อ ไม่ดีเอง ขอเวลาพ่ออีกนิดแล้วพ่อจะให้ทุกอย่าง... 7 ปีที่แล้ว...ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอกกับผมว่า อย่าเอาแต่ทำงานจน ลืมไปว่า ลูกต้องการอ้อมกอดจากพ่อที่โหยหามานาน อย่าปล่อย ให้เธอรอคอยอย่างเดียวดาย. 5 ปีที่แล้ว....พ่อจากไปตามแม่ ญาติๆพากันพูดคุยโดยที่ผมแอบ ได้ยินว่า พ่อตรอมใจที่แม่จากไปเมื่ิอ 2 ปีที่แล้ว กับเรื่องหลาน สาวหนีตามผู้ชายข้างบ้านไปอยู่ทางใต้...แกเอาแต่โทษตัวเองว่า “ ไม่มีปัญญาเลี้ยงหลานให้ดี” ...ขณะที่ผมก้าวสู่จุดสูงสุดทางการ งาน...ผมเป็นเบอร์หนึ่งในเอเชียแปซิกฟิคตามเป้าหมาย ผมมีทุก อย่างที่ต้องการ ผมประสบความสำเร็จเหนือใคร... แน่นอนไม่มีสิ่งใดได้มาฟรีๆ การสูญเสียบางอย่างแลกกับความ สำเร็จขนาดนี้มันชั่งคุ้มค่า... ต่อไปผมจะกลับไปชดเชยเยียวยาเว ลาที่ผมโกงไปจากครอบครัว... 3 ปีที่แล้ว...หมอบอกว่า ผมเป็นโรคซึมเศร้า ต้องกินยาตามสั่งให้ ครบ... น่าแปลกที่ผมมีครบทุกอย่าง แต่กลับอ้างว้างอย่างที่สุด หาใครรัก จริงไม่ได้สักคน มีแต่คนที่จ้องจะกอบโกยสิ่งที่ผมทุ่มเทหามาทั้ง ชีวิต...ไม่มีใครเหมือนพ่อ-แม่-ภรรยาและลูกๆสักคน... ตอนนี้ผม เข้าใจสิ่งที่ภรรยาผมบอกตอนเธอจากไปแล้ว..แต่มันสายไปไม่มี ใครทนรอคอยยาวนานแบบนี้ได้... ถึงตอนนี้ผมยอมแลกทุกอย่าง ที่หามาได้กับการเป็นคนหาเช้ากิน ค่ำพออยู่พอกิน ขอแค่ให้ได้อยู่ร่วมกับทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่ง..ได้ โปรด! .................................................................................................... วันนี้อาตมามีความสุขกับชีวิตใหม่ ในร่มกาสาวพัสตร์อันสงบเย็น หากไม่ได้เจอพระอาจารย์ อาตมาคงฆ่าตัวตายไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว หากวันนี้อาตมามีคุณวิเศษขอได้ (ซึ่งไม่มี) ขอให้โยมทั้งหลาย อย่าทำโง่ๆเหมือนอาตมาในอดีตอีกเลย. .......... ขอบคุณบทความดีๆจากคุณเสก เพจ มดงาน บ้านรอยยิ้ม บทความคุณภาพจากเพจ #เรื่องดีๆมีข้อคิด ภาพ : http://www.posttoday.com/life/life/363887 #เห็ดหลินจือ #Health_and_Wealth_Coffee #โลกสวย #ขำขันมันส์ฮา #สูตรเด็ด_เคล็ดอร่อย

"ค่าโง่"

39 ปีที่แล้ว...ผมเริ่มต้นทำงานกับบริษัทการเงินข้ามชาติ  ที่ว่ากัน
ว่ามีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลก...

35 ปีที่แล้ว...ผมแต่งงานกับเธอ  ที่ผมรักที่สุด   เราต่างสัญญาจะ
สร้างอนาคตร่วมกัน    เธอจะเป็นคนข้างหลัง    เพื่อให้ผมประสบ
ความสำเร็จทางการงานตามที่ตั้งใจ...ในขณะที่  การงานของผม
ก้าวหน้าไปมากอย่างรวดเร็ว...

29 ปีที่แล้ว...เธอคลอดลูกชายคนแรกให้ผม  ในขณะที่ผมติดประ
ชุมที่ญี่ปุ่น ผมขอโทษเธอ สัญญากับเธอว่าผมขอเวลาทำงานอีก
ระยะเพื่อครอบครัว..ผมกลับเมืองไทยรับขวัญลูกและขอโทษเธอ
ด้วยตำแหน่งงานที่ก้าวหน้ากว่าเดิม...ฝันของเราใกล้เป็นจริง...

24 ปีที่แล้ว...เธอคลอดลูกสาวที่เราเฝ้ารอคอย ผมได้เห็นหน้าลูก
สาวแค่วันเดียว   เพราะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่ที่ออสเตรเลีย
ผมสัญญาว่าผมจะทำงานอีกไม่นาน จากนั้นเวลาทั้งหมดของผม
จะเป็นของครอบครัวตลอดไปสมกับที่เธอตั้งตารอคอย...

13 ปีที่แล้ว...หน้าที่การงานผมก้าวหน้า  จนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ใน
ภาคพื้นเอเชียแปซิคฟิค...แต่เธอขอ"หย่า" เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่เธอ
บอกว่า ผมไม่เคยให้เธอ(ผมเถียงว่า ผมให้เธอทุกอย่าง)..สุดท้าย
เธอบอกว่า     "เมียไม่ได้ต้องการแค่ทรัพย์สินเงินทองจนเกินเก็บ
หากแต่เป็นความอบอุ่นมั่นใจจากอ้อมกอดคนเป็นสามี   เติมเต็ม
ในคืนอ้างว้าง"...

สุดท้ายเธอแยกไป...ส่วนลูกๆ ปู่กับย่าจะดูแลอย่างดี  เหมือนกับที่
เคยเลี้ยงผมมา...

10 ปีที่แล้ว.ลูกชายคนโตซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์เพื่อนประสบอุบัติ
เหตุเสียชีวิต...ผมบินกลับจากญี่ปุ่นทั้งๆที่มีงานสัมมาสำคัญ    แม่
บอกว่า  ลูกชายเกเรเลี้ยงยาก...ผมกอดลูกสาวบอกกับเธอว่า  พ่อ
ไม่ดีเอง ขอเวลาพ่ออีกนิดแล้วพ่อจะให้ทุกอย่าง...

7 ปีที่แล้ว...ก่อนแม่สิ้นใจ  แม่บอกกับผมว่า  อย่าเอาแต่ทำงานจน
ลืมไปว่า ลูกต้องการอ้อมกอดจากพ่อที่โหยหามานาน อย่าปล่อย
ให้เธอรอคอยอย่างเดียวดาย.

5 ปีที่แล้ว....พ่อจากไปตามแม่   ญาติๆพากันพูดคุยโดยที่ผมแอบ
ได้ยินว่า   พ่อตรอมใจที่แม่จากไปเมื่ิอ 2 ปีที่แล้ว    กับเรื่องหลาน
สาวหนีตามผู้ชายข้างบ้านไปอยู่ทางใต้...แกเอาแต่โทษตัวเองว่า
“ ไม่มีปัญญาเลี้ยงหลานให้ดี” ...ขณะที่ผมก้าวสู่จุดสูงสุดทางการ
งาน...ผมเป็นเบอร์หนึ่งในเอเชียแปซิกฟิคตามเป้าหมาย  ผมมีทุก
อย่างที่ต้องการ  ผมประสบความสำเร็จเหนือใคร...

แน่นอนไม่มีสิ่งใดได้มาฟรีๆ    การสูญเสียบางอย่างแลกกับความ
สำเร็จขนาดนี้มันชั่งคุ้มค่า... ต่อไปผมจะกลับไปชดเชยเยียวยาเว
ลาที่ผมโกงไปจากครอบครัว...

3 ปีที่แล้ว...หมอบอกว่า ผมเป็นโรคซึมเศร้า ต้องกินยาตามสั่งให้
ครบ...

น่าแปลกที่ผมมีครบทุกอย่าง แต่กลับอ้างว้างอย่างที่สุด หาใครรัก
จริงไม่ได้สักคน  มีแต่คนที่จ้องจะกอบโกยสิ่งที่ผมทุ่มเทหามาทั้ง
ชีวิต...ไม่มีใครเหมือนพ่อ-แม่-ภรรยาและลูกๆสักคน...   ตอนนี้ผม
เข้าใจสิ่งที่ภรรยาผมบอกตอนเธอจากไปแล้ว..แต่มันสายไปไม่มี
ใครทนรอคอยยาวนานแบบนี้ได้...

ถึงตอนนี้ผมยอมแลกทุกอย่าง ที่หามาได้กับการเป็นคนหาเช้ากิน
ค่ำพออยู่พอกิน ขอแค่ให้ได้อยู่ร่วมกับทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่ง..ได้
โปรด!
....................................................................................................

วันนี้อาตมามีความสุขกับชีวิตใหม่  ในร่มกาสาวพัสตร์อันสงบเย็น
หากไม่ได้เจอพระอาจารย์  อาตมาคงฆ่าตัวตายไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว
หากวันนี้อาตมามีคุณวิเศษขอได้ (ซึ่งไม่มี)    ขอให้โยมทั้งหลาย
อย่าทำโง่ๆเหมือนอาตมาในอดีตอีกเลย.
..........
ขอบคุณบทความดีๆจากคุณเสก เพจ มดงาน บ้านรอยยิ้ม
บทความคุณภาพจากเพจ #เรื่องดีๆมีข้อคิด
ภาพ : http://www.posttoday.com/life/life/363887

#เห็ดหลินจือ
#Health_and_Wealth_Coffee
#โลกสวย
#ขำขันมันส์ฮา
#สูตรเด็ด_เคล็ดอร่อย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น