โดยธรรมชาติ คนเราไม่รักกันหรอก เราแค่พยายามหาวิธีอยู่ด้วยกันให้ดีที่สุด ต่อหน้าก็พยายามทำให้คนนั้นรู้สึกดีกับเรา ลับหลังหรือลึกๆ ในใจเราอิจฉาริษยา และมุ่งร้ายอยู่เนืองๆ
เราเห็นใจคนด้อยกว่า เพราะรู้สึกว่าตัวเองโอเค แต่มนุษย์ก็พยายามฝึกเรื่องพวกนี้ ที่จริงก็ไม่ต้องไปนิพพงนิพพานอะไร แต่ก็เพื่อจะได้ไม่ทุกข์ร้อนเกินไปจากการปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น
จะได้ไม่เกลียดเขามาก
เขาจะได้ไม่เกลียดเรามาก
ความเป็นสัตว์สังคมที่ต้องพึ่งพาคนอื่นทำให้เราร้ายมากนักไม่ได้ แต่ลึกๆ มนุษย์นี่ร้ายแท้ คนที่น่ารักคือคนที่ฝึกตนไปได้พอสมควรแล้ว เราก็ทำได้แต่เท่าทันความชั่วในใจเรา อยู่ใกล้คนที่อันตรายน้อยหน่อย มีความสุขเท่าที่พอมี ให้ความรักกับคนที่มีความรัก และรู้คุณค่าของความรัก ส่วนที่เหลือ เราก็แค่ยอมรับในสิ่งที่มนุษย์เป็น แล้วก็ยักไหล่ หัวเราะให้ และก็เห็นเขาเป็นกระจกส่องความจริงในตัวเราว่า...ก็ไม่ได้ต่างกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น