นิทานเรื่อง ค่าของคน ในกาลครั้งหนึ่งยังมียายแก่คนหนึ่ง สามีเสียชีวิต ส่วนลูกหลานก็ แยกย้ายกันไปอยู่ที่อื่น ยายแก่ทำมาหากินอยู่ตัวคนเดียวด้วย ความขยันขันแข็งมาตลอด แกเก็บเล็กผสมน้อย ใช้จ่ายอย่าง กระเหม็ดกระแหม่ จึงสะสมเงินทองไว้ได้พอสมควร แกจึงไปซื้อ ไหเก่าใบหนึ่งมาใส่เงินนั้นไว้ จะไปไหนก็จะอุ้มไหติดตัวไปด้วย และไม่เคยเปิดไหอวดใครเลย ครั้นเมื่อยายอายุมากขึ้นๆ ทำงานอย่างเดิมไม่ไหว ลูก หลานซึ่ง พากันคิดว่า ยายแก่คงจะต้องมีทรัพย์สมบัติมาก จึงพากันมารับ ยายแก่ไปอยู่ด้วย ยายแก่ก็รู้เท่าทันแต่ก็ทำเฉยเสีย ช่วยลูก หลานทำงานสุดกำลัง เพื่อไม่ให้ลูกหลานดูถูกได้ว่าเสียข้าวสุก เปล่า หรือเกาะเขากิน จนวันหนึ่งแกลงไปดายหญ้าทำสวนอยู่คนเดียว แดดก็จัดแกรู้ สึกปวดหลังเป็นกำลังถึงกับล้มฟาดไปไม่รู้ตัว หมดสติอยู่กลาง แดดเป็นเวลานาน กว่าลูกหลานจะมาพบและช่วยกันอุ้มเข้าบ้าน เมื่อแกฟื้นขึ้นมาปรากฏว่า แกเป็นอัมพาตพอจะพูดและเคลื่อน ไหวได้บ้าง รักษาอยู่เป็นเวลานานก็ไม่ทุเลา แกใช้เงินที่แกสะ สมไว้เป็นค่ารักษาจนหมด ลูกหลานทั้งหลายพากันเดาว่ายาย แก่คงใช้เงินรักษาจนหมดตัวแล้ว จึงพากันตีตัวออกห่าง ในที่สุดเพื่อนบ้านแถวนั้นทนไม่ได้จึงผลัดกันมาดูแลยายแก่ แต่ ทุกคนก็มีหน้าที่การงานต้องทำ จะมาพยาบาลอยู่นาน ก็ไม่ได้ ยายแก่จึงต้องช่วยตัวเองซะส่วนมาก จะไปถ่ายอุจระก็ไม่ได้ ไห ของแกเมื่อเงินทองหมดก็ยังว่างเปล่าอยู่ แกจึงถ่ายอุจระไว้ใน ไหนั้นทุกวัน แล้วก็ปิดฝาไว้ เมื่อมีชาวบ้านมาเยี่ยม แกก็เริ่มคุยอวดชาวบ้านว่าความจริงเงิน ของแกก็ยังพอจะมีเหลือ "ฉันกันเงินของฉันไว้ส่วนหนึ่ง เอาไว้ตอนเข้าตาจน ไม่เชื่อลอง โยกไหดูสิ" ชาวบ้านต่างก็ลองเอามือผลักไหดู ก็เชื่อว่ามีเงินอยู่ในนั้นแน่ พอ กลับบ้านต่างคนก็ต่างไปเล่าต่อๆกัน "ยายแก่ แกยังมีเงินเหลืออยู่ไม่น้อยเลย ไหที่ใส่ไว้หนักอึ้งทีเดียว" ความนี้ในที่สุด ก็ไปเข้าหูหลานๆของยายแก่ ด้วยความละโมบ จึงพากันกลับมาคอยรับใช้ยายแก่อีก ต่างคนก็ชิงกันเอาใจยาย แก่ เพราะหวังจะครอบครองทั้งทองและเงินในไห ต่อมาไม่นาน ยายแก่ก็ถึงอายุขัยหลานๆ ก็จัดงานศพเสียงดงาม เมื่อเสร็จจากงานศพแล้ว ลูกหลานทุกคนก็ต่างคิดบัญชีค่าใช้ จ่ายเพื่อจะได้แบ่งเงินในไหว่า ใครได้ส่วนแบ่งมาก ใครได้น้อย พอคิดบัญชีเสร็จแล้วก็ยังทะเลาะกันจนยุติไม่ได้ เพราะต่างคนก็ อยากจะได้มากไม่มีใครยอมใคร ในที่สุดก็ตกลงให้เปิดไหก่อน เพื่อจะนับเงินทอง แต่แล้วทุกคนก็ต้องผิดหวัง เพราะพอเผยอ ฝาไหออก กลิ่นอุจระก็เหม็นคลุ้งจนทุกคนผงะหงาย ลูกหลานทุกคนเสียรู้ยายแก่เสียแล้ว ที่มาhttp://www.everykid.com/nitan/cost.html ภาพ : http://i871.photobucket.com/albums/ab278/vichan2510/Granmom%20Boonnak/DSC03751.jpg บทความคุณภาพจากเพจ "เรื่องดีๆมีข้อคิด" โลกสวย : http://on.fb.me/1R2Asvx สาระน่ารู้ดีๆเรื่องกาแฟ : http://on.fb.me/17FdAN3 มหัศจรรย์เห็ดหลินจือ : http://on.fb.me/17y51Cs ขำขัน มันส์ฮา : http://on.fb.me/1cnaPFM สูตรเด็ด เคล็ดอร่อย : http://on.fb.me/1YY0mV

นิทานเรื่อง ค่าของคน

ในกาลครั้งหนึ่งยังมียายแก่คนหนึ่ง สามีเสียชีวิต ส่วนลูกหลานก็
แยกย้ายกันไปอยู่ที่อื่น    ยายแก่ทำมาหากินอยู่ตัวคนเดียวด้วย
ความขยันขันแข็งมาตลอด    แกเก็บเล็กผสมน้อย  ใช้จ่ายอย่าง
กระเหม็ดกระแหม่ จึงสะสมเงินทองไว้ได้พอสมควร แกจึงไปซื้อ
ไหเก่าใบหนึ่งมาใส่เงินนั้นไว้  จะไปไหนก็จะอุ้มไหติดตัวไปด้วย
และไม่เคยเปิดไหอวดใครเลย

ครั้นเมื่อยายอายุมากขึ้นๆ ทำงานอย่างเดิมไม่ไหว ลูก หลานซึ่ง
พากันคิดว่า  ยายแก่คงจะต้องมีทรัพย์สมบัติมาก จึงพากันมารับ
ยายแก่ไปอยู่ด้วย    ยายแก่ก็รู้เท่าทันแต่ก็ทำเฉยเสีย   ช่วยลูก
หลานทำงานสุดกำลัง  เพื่อไม่ให้ลูกหลานดูถูกได้ว่าเสียข้าวสุก
เปล่า หรือเกาะเขากิน

จนวันหนึ่งแกลงไปดายหญ้าทำสวนอยู่คนเดียว     แดดก็จัดแกรู้
สึกปวดหลังเป็นกำลังถึงกับล้มฟาดไปไม่รู้ตัว    หมดสติอยู่กลาง
แดดเป็นเวลานาน  กว่าลูกหลานจะมาพบและช่วยกันอุ้มเข้าบ้าน  
เมื่อแกฟื้นขึ้นมาปรากฏว่า    แกเป็นอัมพาตพอจะพูดและเคลื่อน
ไหวได้บ้าง   รักษาอยู่เป็นเวลานานก็ไม่ทุเลา   แกใช้เงินที่แกสะ
สมไว้เป็นค่ารักษาจนหมด    ลูกหลานทั้งหลายพากันเดาว่ายาย
แก่คงใช้เงินรักษาจนหมดตัวแล้ว จึงพากันตีตัวออกห่าง

ในที่สุดเพื่อนบ้านแถวนั้นทนไม่ได้จึงผลัดกันมาดูแลยายแก่  แต่
ทุกคนก็มีหน้าที่การงานต้องทำ   จะมาพยาบาลอยู่นาน  ก็ไม่ได้
ยายแก่จึงต้องช่วยตัวเองซะส่วนมาก  จะไปถ่ายอุจระก็ไม่ได้ ไห
ของแกเมื่อเงินทองหมดก็ยังว่างเปล่าอยู่    แกจึงถ่ายอุจระไว้ใน
ไหนั้นทุกวัน แล้วก็ปิดฝาไว้

เมื่อมีชาวบ้านมาเยี่ยม   แกก็เริ่มคุยอวดชาวบ้านว่าความจริงเงิน
ของแกก็ยังพอจะมีเหลือ
"ฉันกันเงินของฉันไว้ส่วนหนึ่ง เอาไว้ตอนเข้าตาจน ไม่เชื่อลอง
โยกไหดูสิ"
ชาวบ้านต่างก็ลองเอามือผลักไหดู ก็เชื่อว่ามีเงินอยู่ในนั้นแน่ พอ
กลับบ้านต่างคนก็ต่างไปเล่าต่อๆกัน
"ยายแก่ แกยังมีเงินเหลืออยู่ไม่น้อยเลย ไหที่ใส่ไว้หนักอึ้งทีเดียว"

ความนี้ในที่สุด  ก็ไปเข้าหูหลานๆของยายแก่   ด้วยความละโมบ
จึงพากันกลับมาคอยรับใช้ยายแก่อีก    ต่างคนก็ชิงกันเอาใจยาย
แก่  เพราะหวังจะครอบครองทั้งทองและเงินในไห  ต่อมาไม่นาน
ยายแก่ก็ถึงอายุขัยหลานๆ ก็จัดงานศพเสียงดงาม

เมื่อเสร็จจากงานศพแล้ว      ลูกหลานทุกคนก็ต่างคิดบัญชีค่าใช้
จ่ายเพื่อจะได้แบ่งเงินในไหว่า   ใครได้ส่วนแบ่งมาก ใครได้น้อย
พอคิดบัญชีเสร็จแล้วก็ยังทะเลาะกันจนยุติไม่ได้  เพราะต่างคนก็
อยากจะได้มากไม่มีใครยอมใคร    ในที่สุดก็ตกลงให้เปิดไหก่อน
เพื่อจะนับเงินทอง   แต่แล้วทุกคนก็ต้องผิดหวัง   เพราะพอเผยอ
ฝาไหออก  กลิ่นอุจระก็เหม็นคลุ้งจนทุกคนผงะหงาย

ลูกหลานทุกคนเสียรู้ยายแก่เสียแล้ว

ที่มาhttp://www.everykid.com/nitan/cost.html
ภาพ : http://i871.photobucket.com/albums/ab278/vichan2510/Granmom%20Boonnak/DSC03751.jpg
บทความคุณภาพจากเพจ "เรื่องดีๆมีข้อคิด"

โลกสวย : http://on.fb.me/1R2Asvx
สาระน่ารู้ดีๆเรื่องกาแฟ : http://on.fb.me/17FdAN3
มหัศจรรย์เห็ดหลินจือ : http://on.fb.me/17y51Cs
ขำขัน มันส์ฮา : http://on.fb.me/1cnaPFM
สูตรเด็ด เคล็ดอร่อย : http://on.fb.me/1YY0mV