การเงินที่เราเข้าใจผิดมาตลอด
เพื่อนผมคนหนึ่งเพิ่งเป็นเศรษฐีใหม่ ทั้งที่ตอนเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันเขาหัวเอียงซ้ายและเกลียดเงินเป็นที่สุด
ผมไม่แปลกใจเท่าไรกับความคิดที่เขาหันมาชอบเงิน คนหัวเอียงซ้ายสูญพันธ์ไปหมดแล้ว เดี๋ยวนี้ใครๆ ก็ล้วนชอบเงิน
แต่สงสัยว่าเหตุใดเขาจึงยังดูเครียดกังวล พบปะกันทีไรก็บ่นว่าอยากมีเงินมากกว่านี้ ต้องหาทางให้ธุรกิจทำเงินให้มากขึ้นๆ ไม่ต่างกับผมที่ยังขัดสนไส้แห้งประสานักเขียนที่เป็นมาช้านานไม่เปลี่ยน ทำไมเขาไม่สุขสบายเช่นเศรษฐีเก่า – ญาติอาวุโสของผมคนหนึ่ง
“เป้าหมายของเอ็งคือหาเงินให้ได้มากขึ้นๆ ใช่ไหม” เศรษฐีเก่าถามผม
“ไม่เชิงว่าต้องรวยแบบเพื่อนหรอกครับ” ผมตอบระมัดระวัง “แค่อยากเก็บเงินให้มากกว่านี้”
“ไม่ต่างกันหรอก” เศรษฐีเก่าพูด “เอ็งรู้ใช่ไหมว่าเท่าไหร่ถึงจะพอ”
ไม่รู้… แค่หาไปเรื่อยๆ เก็บไปเรื่อยๆ ก็เป็นเป้าหมายที่ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรือ
เศรษฐีเก่าให้ผมเล่นเกม ที่แกบอกว่าจะทำให้ผมเรียนรู้วิชาการเงินได้ดีกว่าที่เรียนในมหาวิทยาลัย แกว่าพรุ่งนี้ผมจะได้เงิน 1,000 ล้านบาท เงื่อนไขคือผมต้องจดรายการสรรพปัจจัย สิ่งของ หรือทรัพย์สินทั้งหมดที่อยากได้ในชีวิต ค่าใช้จ่ายสำหรับประสบการณ์อย่างการท่องเที่ยวเดินทางหรือการศึกษา รวมทั้งเรื่องอื่นใดที่จะทำให้ผมมีความสุขและรู้สึกเต็มเปี่ยมในชีวิตที่คิดว่าเงินจะซื้อหาได้ มาทั้งหมด
ญาติอาวุโสจะไม่ให้เงินมหาศาลนั่นแก่ผมหรอก แกเองไม่มีมากถึงขนาดนั้น แต่ก็อยากรู้ว่าบทเรียนที่แกว่าคืออะไร จึงตั้งใจทำการบ้าน คิดรายการทุกอย่างที่อยากได้ทั้งคืนจนไม่รู้จะมีอะไรที่อยากมีอยากได้อีก จดนำมาส่งแกในวันรุ่งขึ้น
ผมรู้ว่าผมได้เรียนรู้บางบทเรียนเองขณะบันทึกสิ่งที่อยากได้บนแผ่นกระดาษ เช่น บางรายการมีความสำคัญกว่ารายการอื่น บางรายการเป็นเรื่องเร่งด่วนขณะบางรายการรอได้ บางรายการเขียนแล้วขีดฆ่าทิ้งเสียเองเพราะไม่ต้องใช้เงิน ไม่รวมถึงมันทำให้ผมเข้าใจตัวเองมากขึ้นว่าต้องการอะไรบ้างในการดำรงชีพ อะไรบ้างที่ผมรักผมชอบจริงๆ ในชีวิต
และน่าแปลกใจที่ผมสงบขึ้นชั่วครู่ ไม่รู้สึกเคร่งเครียดแกมหมั่นไส้อิจฉาเศรษฐีใหม่อย่างเคย
เศรษฐีเก่ารับกระดาษหลายหน้าที่ผมจดบันทึกรายการงบประมาณ 1,000 ล้านของผมไปดูด้วยความพึงพอใจ ผมจำไม่ได้ว่าจำนวนกี่รายการ แต่คงไม่น้อยกว่าสองร้อยเป็นแน่ แกเหมือนจะมั่นใจอะไรบางอย่าง
“เงินอยู่ในรายการพวกนี้ไหม” แกถาม “เอ็งเขียนว่าอยากได้เงิน หรืออยากได้เงินมากขึ้น ด้วยไหม”
อึ้ง ส่ายหน้า ก็เกมนี้แค่ให้ผมเขียนสิ่งที่เงินซื้อหาได้ ใครมันจะบ้าอยากได้เงินอีกล่ะ
เศรษฐีเก่าสรุปผลการทดลองและให้บทเรียนแก่ผม
เงินเป็นแค่เครื่องมือ ช่วยพาเราสู่เป้าหมาย หาเป้าหมายที่ชอบให้เจอแล้วให้เงินให้มันพาช่วยเราไป ถ้ามัวคิดว่าเป้าหมายคือมีเงินมากขึ้นๆ ถึงจะมีเท่าไหร่ก็ไม่มีวันจะพอ
132
SHARE
3
Published 3 days ago |
Writer
KaminKamani
Writer
Follow
Comments
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น