โอวาทธรรม... จากหลวงพ่อ ปราโมทย์ ปาโมชฺโช ครับ เรื่องธรรมดานะ ท่านอายุมากแล้ว มีชีวิตอยู่อายุเยอะๆ ไม่สบายนะทรมานมาก ร่างกายมันช่วยตัวเองไม่ได้ หายใจก็ต้องใช้เครื่องช่วย ไตก็ต้องใช้เครื่องช่วย อะไรก็ต้องใช้เครื่องช่วย มีแต่เรื่องเจ็บ เจ็บตัวตลอด หลวงพ่อก็เป็นคนไข้โรงพยาบาลศิริราชเหมือนกัน หมอก็มาเล่าให้ฟังเหมือนกัน ท่านถูกฉีดยา ถูกเจาะ ถูกผ่า หลังๆท่านก็ฮึดสู้เหมือนกัน อะไรอย่างนี้ หมอจะฉีด ท่านก็จะรับสั่งว่า "จำเป็นอะไร" โดนเยอะ ทรมานนะ ไม่ใช่ชีวิตเป็นของวิเศษวิโสหรอก ในส่วนตัวท่าน ท่านสบายของท่านอยู่แล้ว เพราะความดีท่านทำมาเยอะแล้ว ไอ้ที่ว้าวุ่นใจ คือพวกเราเองแหละ เราไม่มั่นใจในความดีของเรา หวังจะพึ่งท่าน คิดว่าบ้านเมืองไม่มีท่าน อยู่ไม่ได้แล้ว ไปๆมาๆ รักตัวเองเยอะนะ รักท่าน ท่านก็พอดีของท่านแล้ว ไม่ทรมานมาก แค่นี้ก็ทรมานมากอยู่แล้วล่ะ บางทีพ่อแม่เราไม่สบายมากๆนะ โดนหมอทำอย่างโน้นอย่างนี้นะเรายังอยากปล่อยเลย เวลาอะไรก็เหมาะสมไปทุกอย่างนะตอนนี้ บ้านเมืองกำลังร่มเย็นอยู่ สงบอยู่ ลองคิดดูว่า ถ้าเร็วกว่านี้สัก ๒ ปี เกิดอะไรขึ้น นึกภาพไม่ออกเลย ตอนนี้ก็เหมาะ เหมาะสมแล้วล่ะ คนที่จงรักภักดีกำลังมีอำนาจอยู่ ถ้าได้พวกคิดร้าย เกิดภาวะอย่างนี้ ฉวยโอกาสทำอะไรได้เยอะแยะเลย บ้านเมืองเสียหายมากกว่านี้ ฉะนั้น ตรงนี้สมควรแล้ว เหมาะพอดี ชาวพุทธเรามองทุกอย่างด้วยเหตุด้วยผล ท่านก็แสดงธรรมะให้เราดูนะว่า ไม่เที่ยง เป็นอนัตตา ไม่อยากคิดถึงด้วยซ้ำไปว่าท่านจะสิ้น แค่คิดเรายังไม่อยากจะคิดเลย ท่านก็จะต้องสิ้นจนได้ ฉะนั้น ไม่ใช่เวลาที่จะมาเศร้าโศกนาน เศร้าโศกกันพอสมควร ทำความดีไป บอกว่ารักพ่อ รักพ่อ ทำอย่างพ่อให้ได้ก็แล้วกัน ตั้งอกตั้งใจปฏิบัติเข้า อย่างน้อยก็ลดคนเลวลงไปคนหนึ่งในสังคม รู้ไหมว่าคนเลวอยู่ที่ไหน ลดลงสักคนก็ดีนะ บ้านเมืองจะดีขึ้น... ☼ พ่ อ รู้ . . . พ่ อ ก็ ชื่ น ใ จ ☼

โอวาทธรรม... จากหลวงพ่อ ปราโมทย์ ปาโมชฺโช ครับ

เรื่องธรรมดานะ ท่านอายุมากแล้ว มีชีวิตอยู่อายุเยอะๆ ไม่สบายนะทรมานมาก ร่างกายมันช่วยตัวเองไม่ได้ หายใจก็ต้องใช้เครื่องช่วย ไตก็ต้องใช้เครื่องช่วย อะไรก็ต้องใช้เครื่องช่วย มีแต่เรื่องเจ็บ เจ็บตัวตลอด

หลวงพ่อก็เป็นคนไข้โรงพยาบาลศิริราชเหมือนกัน หมอก็มาเล่าให้ฟังเหมือนกัน ท่านถูกฉีดยา ถูกเจาะ ถูกผ่า หลังๆท่านก็ฮึดสู้เหมือนกัน อะไรอย่างนี้ หมอจะฉีด ท่านก็จะรับสั่งว่า "จำเป็นอะไร" โดนเยอะ ทรมานนะ ไม่ใช่ชีวิตเป็นของวิเศษวิโสหรอก

ในส่วนตัวท่าน ท่านสบายของท่านอยู่แล้ว เพราะความดีท่านทำมาเยอะแล้ว ไอ้ที่ว้าวุ่นใจ คือพวกเราเองแหละ เราไม่มั่นใจในความดีของเรา หวังจะพึ่งท่าน คิดว่าบ้านเมืองไม่มีท่าน อยู่ไม่ได้แล้ว ไปๆมาๆ รักตัวเองเยอะนะ

รักท่าน ท่านก็พอดีของท่านแล้ว ไม่ทรมานมาก แค่นี้ก็ทรมานมากอยู่แล้วล่ะ บางทีพ่อแม่เราไม่สบายมากๆนะ โดนหมอทำอย่างโน้นอย่างนี้นะเรายังอยากปล่อยเลย

เวลาอะไรก็เหมาะสมไปทุกอย่างนะตอนนี้ บ้านเมืองกำลังร่มเย็นอยู่ สงบอยู่ ลองคิดดูว่า ถ้าเร็วกว่านี้สัก ๒ ปี เกิดอะไรขึ้น นึกภาพไม่ออกเลย ตอนนี้ก็เหมาะ เหมาะสมแล้วล่ะ คนที่จงรักภักดีกำลังมีอำนาจอยู่ ถ้าได้พวกคิดร้าย เกิดภาวะอย่างนี้ ฉวยโอกาสทำอะไรได้เยอะแยะเลย บ้านเมืองเสียหายมากกว่านี้ ฉะนั้น ตรงนี้สมควรแล้ว เหมาะพอดี

ชาวพุทธเรามองทุกอย่างด้วยเหตุด้วยผล ท่านก็แสดงธรรมะให้เราดูนะว่า ไม่เที่ยง เป็นอนัตตา ไม่อยากคิดถึงด้วยซ้ำไปว่าท่านจะสิ้น แค่คิดเรายังไม่อยากจะคิดเลย ท่านก็จะต้องสิ้นจนได้

ฉะนั้น ไม่ใช่เวลาที่จะมาเศร้าโศกนาน เศร้าโศกกันพอสมควร ทำความดีไป บอกว่ารักพ่อ รักพ่อ ทำอย่างพ่อให้ได้ก็แล้วกัน ตั้งอกตั้งใจปฏิบัติเข้า อย่างน้อยก็ลดคนเลวลงไปคนหนึ่งในสังคม รู้ไหมว่าคนเลวอยู่ที่ไหน ลดลงสักคนก็ดีนะ บ้านเมืองจะดีขึ้น...

☼ พ่ อ รู้ . . . พ่ อ ก็ ชื่ น ใ จ ☼