ธรรมะจากหลวงปู่พวง เรื่อง 3/ พรรษา 2560 "รักของแม่" ตามที่เราเล่าให้ฟังในตอนก่อนแล้วว่า หลวงปู่ชอบสอน เรื่องบุญคุณของพ่อแม่มาก สอนเรื่องนี้อยู่บ่อยๆ เช้านี้ก็เช่นกัน ขณะกำลังฉันเช้า ก็มีเสียงไก่ร้อง เสียงกระพือปีก มีเสียงหม้อตกกระแทกพื้น หลวงปู่ก็ถามว่า เกิดอะไรขึ้น โยมเขาก็ตอบว่า แม่ไก่มันไล่แมว แมวมันไปขโมยกินไข่ ที่แม่ไก่กำลังฟัก หลวงปู่ก็บอกว่า เออ แม่มันก็รักก็หวงลูกมัน ทั้งนั้น พอฉันข้าวเสร็จ หลวงปู่ก็คุยเรื่องนี้ต่อ หลวงปู่บอกว่า ความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่ หาอะไรเปรียบไม่ได้ ไม่ว่าคน ไม่ว่าสัตว์ รักของแม่นั้น แม่ยอมตายแทนลูกได้เสมอ วัดที่หลวงปู่อยู่ เป็นวัดในป่า อยู่บนเขา มีสัตว์มากมาย หลวงปู่สอนธรรมะง่ายๆจากสิ่งที่เห็นรอบตัว อย่างเมื่อเช้านี้ เรื่องความรักของแม่ หลวงปู่เล่าให้ฟังว่า เคยออกไปธุระกับโยม โยมขับรถไป แล้วเจอเก้งตัวหนึ่งอยู่กลางถนน ยืนเก้เก้กังกัง กลางถนน ไม่ยอมไปไหน ถ้าเป็นรถคันอื่นอาจบีบแตรไล่ หรือไม่ก็ขับชน เพื่อเอาเนื้อไปกิน แต่หลวงปู่ให้โยมจอดรถดู จอดอยู่พักนึง เก้งตัวนั้นก็ยังเดินวนๆอยู่กลางถนน ตาก็มองมาที่รถบ้าง แต่ก็ไม่หลบ สักพักมีลูกเก้งตัวเล็กๆ วิ่งออกจากป่า แล้วข้ามถนนไป เก้งตัวใหญ่จึงวิ่งตามออกจากถนน เก้งตัวนั้นเป็นแม่เก้ง ที่คงจะห่วงลูก ยอมที่จะเสี่ยงชีวิตอยู่กลางถนน เพื่อรอให้ลูกข้ามไปอย่างปลอดภัย อีกเรื่องที่หลวงปู่เล่าเมื่อเช้าคือ กระแต กับแย้ หลวงปู่เดินอยู่ในวัด ซึ่งวัดก็ต้นไม้เยอะ แล้วเห็นกระแตตัวหนึ่ง กำลังสู้กับอะไรสักอย่าง เลยเดินเข้าไปดู ปรากฏว่า เป็นแม่กระแตที่เพิ่งคลอดลูก กำลังสู้กับงู ที่จะเข้าไปกินลูกกระแต แต่แม่กระแตสู้ไม่ได้ โดนงูรัดจนตาย เรียกว่ายอมตายเพื่อปกป้องลูก ส่วนแย้ หลวงปู่เห็นแย้ โผล่ออกมาจากรู แล้วไม่ยอมกลับเข้าหลวงปู่จึงลองเดินไปใกล้ๆ แย้ก็ไม่หนีลงรู ลองเอื้อมมือไปจับ แย้ก็ไม่หนี เอาแต่มองหาอะไร หลวงปู่บอกกับแย้ว่า เอ็งอย่ายอมให้คนอื่นจับอย่างนี้นา เขาจะเอาไปกินนะ สักพัก มีลูกแย้วิ่งกลับมาแล้วมุดลงรูไป แม่แย้จึงนอมกลับเข้ารู มันคงห่วงลูก รอลูกอยู่ หลวงปู่สอนว่า ไม่ว่าคนหรือสัตว์ รักของแม่ ก็เป็นรักแท้ รักบริสุทธิ์ ไม่มีรักไหนเทียบได้ แม่ยอมทุกอย่างได้เพื่อลูก เสี่ยงชีวิตเพื่อลูก อดทนทุกอย่างเพื่อลูก และแม่รักลูกตลอดไป คนอื่นอาจจะรักเราแค่ครั้งคราว แต่แม่รักเราตลอดชีวิต ดังนั้นอย่าลืมแม่ อย่าลืมรักของแม่ที่มีให้เรา หลวงปู่ตบท้ายว่า สัตว์ทุกตัวมันก็รักลูกมัน เหมือนแม่เรา รักเรานั่นหล่ะ เมื่อเช้า เรานั่งฟังหลวงปู่ เราก็คิดถึงแม่นะ แม่เราก็ต้องอดทนกับเรามาก เพราะเราเกเร มากๆ แม่อาจจะดุ จะว่า จะสอน เพื่อให้เราเป็นคนดี แต่แม่ก็รัก และให้อภัยเสมอ แม้เราจะทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม่ก็อภัยตลอด ตอนโตมา เราติดเพื่อน ติดแฟน จนลืมแม่ แต่แม่ก็ไม่โกรธ แม่ยังรอเรากลับบ้านเสมอ ช่วงติดเพื่อน ติดแฟน เราก็ลืมแม่ไปเลย ทั้งชีวิตก็ทุ่มเทให้คนอื่น แต่พอมีเรื่องกับเพื่อน หรือเลิกกับแฟน ก็ไม่มีใครสนใจเราเลย มีแต่แม่คนเดียว ที่ให้อภัยเสมอ รักเราเสมอ ฟังหลวงปู่แล้วนอกจากเราจะคิดถึงแม่มากขึ้น แล้วเรายังเข้าใจธรรมะของหลวงปู่มากขึ้นด้วย เพราะ ท่านสอนธรรมจากสิ่งรอบตัวที่ท่านเห็นอยู่ทุกวัน ธรรมนั้นจึงเป็นธรรมที่เข้าใจได้ง่าย เรียบง่าย แต่ก็ชัดเจน

ธรรมะจากหลวงปู่พวง
เรื่อง 3/ พรรษา 2560
"รักของแม่"

ตามที่เราเล่าให้ฟังในตอนก่อนแล้วว่า หลวงปู่ชอบสอน เรื่องบุญคุณของพ่อแม่มาก สอนเรื่องนี้อยู่บ่อยๆ

เช้านี้ก็เช่นกัน ขณะกำลังฉันเช้า ก็มีเสียงไก่ร้อง เสียงกระพือปีก มีเสียงหม้อตกกระแทกพื้น หลวงปู่ก็ถามว่า เกิดอะไรขึ้น

โยมเขาก็ตอบว่า แม่ไก่มันไล่แมว  แมวมันไปขโมยกินไข่ ที่แม่ไก่กำลังฟัก

หลวงปู่ก็บอกว่า เออ แม่มันก็รักก็หวงลูกมัน ทั้งนั้น

พอฉันข้าวเสร็จ หลวงปู่ก็คุยเรื่องนี้ต่อ

หลวงปู่บอกว่า ความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่ หาอะไรเปรียบไม่ได้
ไม่ว่าคน ไม่ว่าสัตว์ รักของแม่นั้น แม่ยอมตายแทนลูกได้เสมอ

วัดที่หลวงปู่อยู่ เป็นวัดในป่า อยู่บนเขา มีสัตว์มากมาย หลวงปู่สอนธรรมะง่ายๆจากสิ่งที่เห็นรอบตัว

อย่างเมื่อเช้านี้ เรื่องความรักของแม่ หลวงปู่เล่าให้ฟังว่า เคยออกไปธุระกับโยม โยมขับรถไป แล้วเจอเก้งตัวหนึ่งอยู่กลางถนน ยืนเก้เก้กังกัง กลางถนน ไม่ยอมไปไหน  ถ้าเป็นรถคันอื่นอาจบีบแตรไล่ หรือไม่ก็ขับชน เพื่อเอาเนื้อไปกิน แต่หลวงปู่ให้โยมจอดรถดู

จอดอยู่พักนึง  เก้งตัวนั้นก็ยังเดินวนๆอยู่กลางถนน ตาก็มองมาที่รถบ้าง แต่ก็ไม่หลบ สักพักมีลูกเก้งตัวเล็กๆ วิ่งออกจากป่า แล้วข้ามถนนไป เก้งตัวใหญ่จึงวิ่งตามออกจากถนน

เก้งตัวนั้นเป็นแม่เก้ง ที่คงจะห่วงลูก ยอมที่จะเสี่ยงชีวิตอยู่กลางถนน เพื่อรอให้ลูกข้ามไปอย่างปลอดภัย

อีกเรื่องที่หลวงปู่เล่าเมื่อเช้าคือ กระแต กับแย้

หลวงปู่เดินอยู่ในวัด ซึ่งวัดก็ต้นไม้เยอะ แล้วเห็นกระแตตัวหนึ่ง กำลังสู้กับอะไรสักอย่าง เลยเดินเข้าไปดู ปรากฏว่า เป็นแม่กระแตที่เพิ่งคลอดลูก กำลังสู้กับงู ที่จะเข้าไปกินลูกกระแต 

แต่แม่กระแตสู้ไม่ได้ โดนงูรัดจนตาย  เรียกว่ายอมตายเพื่อปกป้องลูก

ส่วนแย้  หลวงปู่เห็นแย้ โผล่ออกมาจากรู แล้วไม่ยอมกลับเข้าหลวงปู่จึงลองเดินไปใกล้ๆ แย้ก็ไม่หนีลงรู ลองเอื้อมมือไปจับ แย้ก็ไม่หนี เอาแต่มองหาอะไร

หลวงปู่บอกกับแย้ว่า  เอ็งอย่ายอมให้คนอื่นจับอย่างนี้นา เขาจะเอาไปกินนะ

สักพัก มีลูกแย้วิ่งกลับมาแล้วมุดลงรูไป แม่แย้จึงนอมกลับเข้ารู  มันคงห่วงลูก รอลูกอยู่

หลวงปู่สอนว่า ไม่ว่าคนหรือสัตว์ รักของแม่ ก็เป็นรักแท้ รักบริสุทธิ์ ไม่มีรักไหนเทียบได้

แม่ยอมทุกอย่างได้เพื่อลูก เสี่ยงชีวิตเพื่อลูก อดทนทุกอย่างเพื่อลูก และแม่รักลูกตลอดไป คนอื่นอาจจะรักเราแค่ครั้งคราว แต่แม่รักเราตลอดชีวิต

ดังนั้นอย่าลืมแม่ อย่าลืมรักของแม่ที่มีให้เรา

หลวงปู่ตบท้ายว่า สัตว์ทุกตัวมันก็รักลูกมัน เหมือนแม่เรา รักเรานั่นหล่ะ

เมื่อเช้า เรานั่งฟังหลวงปู่ เราก็คิดถึงแม่นะ แม่เราก็ต้องอดทนกับเรามาก เพราะเราเกเร มากๆ แม่อาจจะดุ จะว่า จะสอน เพื่อให้เราเป็นคนดี แต่แม่ก็รัก และให้อภัยเสมอ แม้เราจะทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม่ก็อภัยตลอด

ตอนโตมา เราติดเพื่อน ติดแฟน จนลืมแม่ แต่แม่ก็ไม่โกรธ แม่ยังรอเรากลับบ้านเสมอ

ช่วงติดเพื่อน ติดแฟน เราก็ลืมแม่ไปเลย ทั้งชีวิตก็ทุ่มเทให้คนอื่น แต่พอมีเรื่องกับเพื่อน หรือเลิกกับแฟน ก็ไม่มีใครสนใจเราเลย  มีแต่แม่คนเดียว ที่ให้อภัยเสมอ รักเราเสมอ

ฟังหลวงปู่แล้วนอกจากเราจะคิดถึงแม่มากขึ้น แล้วเรายังเข้าใจธรรมะของหลวงปู่มากขึ้นด้วย เพราะ ท่านสอนธรรมจากสิ่งรอบตัวที่ท่านเห็นอยู่ทุกวัน ธรรมนั้นจึงเป็นธรรมที่เข้าใจได้ง่าย เรียบง่าย แต่ก็ชัดเจน