วันจันทร์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2560

***เทคนิคการค้าขาย*** พ่อค้าชื่อ ปาล์มเมอร์และวูด เป็นเพื่อนกัน ทั้งคู่มีนิสัยขึ้โกงและ เห็นแก่เงิน ค้าขาย ไม่ซื่อสัตย์กับลูกค้าเพื่อให้ได้กำไรมากๆ เริ่ม แรกการค้าไปได้ดีมาก แต่เมื่อค้าขายหลอกลวงคนไปนานๆ เข้า ก็เริ่มมีข่าวลือแพร่สะพัดออกไป จนกระทั่งกิจการใกล้ล้มละลาย "ตอนนี้ไม่มีใครเชื่อใจเราอีกแล้ว ทำยังไงดีละ?" วูดถามขึ้น ปาล์มเมอร์จึงตอบว่า "ฉันคิดอะไรดีๆ ออกแล้ว เราหยุดหลอกลวงใครๆ สักพัก เพื่อให้ คนกลับมาเชื่อใจเราอีกครั้ง เมื่อถึงเวลานั้นเราค่อยกลับไปตลบ หลังครั้งใหญ่ในแนบเนียน" วูดภูมิอกภูมิใจในความคิดดีๆ ของตน ทั้งคู่จึงแยกกันทำการค้า เพราะเกรงว่าคนจะไม่เชื่อถือถ้ายังจะค้าขายร่วมกัน ราว 1 ปีผ่านไป ปาล์มเมอร์ไปหาวูด "ไม่ดีเลย คนเขายังไม่เชื่อใจเราหรือยังไงก็ไม่รู้ เฮ้อกลับไปทำ เหมือนเดิมดีกว่ามั้ง" ''อย่าเพิ่งเลยทนเอาหน่อยเถอะ ถ้าคิดจะอ่อยเหยื่อครั้งใหญ่ ก็ ต้องแสร้งทำเป็นซื่อสัตย์ไปเรื่อยๆ ก่อน อาจเหนื่อยหน่อย แต่จะ ได้ผลคุ้มค่าในภายหลัง" สองคนแยกกันค้าขายกันต่อไป จนกระทั่ง 5 ปี ผ่านไป ปาล์ม เมอร์กับวูดก็มาเจอกันตามสัญญา "วูด ตอนนี้ลูกค้าเชื่อใจเราแล้ว เชื่ออย่างสนิทใจเสียด้วย" "เราก็เหมือนกัน 5 ปีเต็มๆที่ค้าขายแบบซื่อสัตย์ตอนนี้ของก็ขาย ดี ลูกค้าก็ไว้เนื้อเชื่อใจ" เมื่อพูดจบทั้งคู่ก็นิ่งเงียบ มองหน้ากันไปมา วูดเอ่ยขึ้นมาก่อนว่า "วันนี้ครบปีที่ 5 ที่เราแกล้งค้าขายอย่างซื่อสัตย์ ถึงเวลาที่ต้อง ตลบหลังครั้งใหญ่แล้ว แต่เรามีเรื่องจะมาบอกและขอโทษนาย เราคิดว่า การค้าขายเหล่านี้เหมาะกับเราดีแล้ว จะไม่กลับไปค้า ขายแบบหลอกลวงอีกต่อไป" ปาล์มเมอร์ได้ยินก็หัวเราะออกมาอย่างมีความสุข แล้วพูดว่า "ไม่เป็นไร ความจริงเราก็จะมาบอกเรื่องนี้กับนายเหมือนกัน ความซื่อสัตย์ ไม่ใช่แค่เป็นผลดีกับผู้อื่นเท่านั้น แต่ยังดีกับตัว เราเองด้วย ไม่มีกลยุทธ์การค้าข้อไหนจะดีไปกว่านี้อีกแล้ว"

***เทคนิคการค้าขาย***

พ่อค้าชื่อ ปาล์มเมอร์และวูด เป็นเพื่อนกัน ทั้งคู่มีนิสัยขึ้โกงและ
เห็นแก่เงิน ค้าขาย ไม่ซื่อสัตย์กับลูกค้าเพื่อให้ได้กำไรมากๆ เริ่ม
แรกการค้าไปได้ดีมาก แต่เมื่อค้าขายหลอกลวงคนไปนานๆ เข้า
ก็เริ่มมีข่าวลือแพร่สะพัดออกไป จนกระทั่งกิจการใกล้ล้มละลาย

"ตอนนี้ไม่มีใครเชื่อใจเราอีกแล้ว ทำยังไงดีละ?"
วูดถามขึ้น ปาล์มเมอร์จึงตอบว่า
"ฉันคิดอะไรดีๆ ออกแล้ว เราหยุดหลอกลวงใครๆ สักพัก เพื่อให้
คนกลับมาเชื่อใจเราอีกครั้ง เมื่อถึงเวลานั้นเราค่อยกลับไปตลบ
หลังครั้งใหญ่ในแนบเนียน"
วูดภูมิอกภูมิใจในความคิดดีๆ ของตน ทั้งคู่จึงแยกกันทำการค้า
เพราะเกรงว่าคนจะไม่เชื่อถือถ้ายังจะค้าขายร่วมกัน

ราว 1 ปีผ่านไป ปาล์มเมอร์ไปหาวูด
"ไม่ดีเลย คนเขายังไม่เชื่อใจเราหรือยังไงก็ไม่รู้ เฮ้อกลับไปทำ
เหมือนเดิมดีกว่ามั้ง"
''อย่าเพิ่งเลยทนเอาหน่อยเถอะ ถ้าคิดจะอ่อยเหยื่อครั้งใหญ่ ก็
ต้องแสร้งทำเป็นซื่อสัตย์ไปเรื่อยๆ ก่อน อาจเหนื่อยหน่อย แต่จะ
ได้ผลคุ้มค่าในภายหลัง"

สองคนแยกกันค้าขายกันต่อไป จนกระทั่ง 5 ปี ผ่านไป ปาล์ม
เมอร์กับวูดก็มาเจอกันตามสัญญา
"วูด ตอนนี้ลูกค้าเชื่อใจเราแล้ว เชื่ออย่างสนิทใจเสียด้วย"
"เราก็เหมือนกัน 5 ปีเต็มๆที่ค้าขายแบบซื่อสัตย์ตอนนี้ของก็ขาย
ดี ลูกค้าก็ไว้เนื้อเชื่อใจ"

เมื่อพูดจบทั้งคู่ก็นิ่งเงียบ มองหน้ากันไปมา วูดเอ่ยขึ้นมาก่อนว่า
"วันนี้ครบปีที่ 5 ที่เราแกล้งค้าขายอย่างซื่อสัตย์ ถึงเวลาที่ต้อง
ตลบหลังครั้งใหญ่แล้ว แต่เรามีเรื่องจะมาบอกและขอโทษนาย
เราคิดว่า การค้าขายเหล่านี้เหมาะกับเราดีแล้ว จะไม่กลับไปค้า
ขายแบบหลอกลวงอีกต่อไป"
ปาล์มเมอร์ได้ยินก็หัวเราะออกมาอย่างมีความสุข แล้วพูดว่า
"ไม่เป็นไร ความจริงเราก็จะมาบอกเรื่องนี้กับนายเหมือนกัน
ความซื่อสัตย์ ไม่ใช่แค่เป็นผลดีกับผู้อื่นเท่านั้น แต่ยังดีกับตัว
เราเองด้วย ไม่มีกลยุทธ์การค้าข้อไหนจะดีไปกว่านี้อีกแล้ว"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น