เมื่อก่อนผมโคตรรำคาญอาม่าเลยครับ
เรียกว่าแอบเกลียดเลยก็ได้ เพราะผมเป็นวัยรุ่นผู้ชายที่อยากเตะบอล ขี่จักรยาน เล่นเกมส์
แต่อาม่าชอบเรียกไปซื้อของเรียกไปถามอะไรซ้ำๆน่ารำคาญมากกกก
วันนึงที่เริ่มโตขึ้นก็เริ่มเปิดใจ
และคิดถึงสมัยผมเด็กๆที่อาม่าคอยทำหมูบ๊ะช่อให้กิน เวลาขอตังค์แม่ไม่ให้อาม่าก็ชอบแอบให้
ก็เลยเริ่มมาสนิทกันมากขึ้น เริ่มมาแกล้ง
มากวนตีนอาม่า
รู้มั๊ยครับเมื่อ4ปีก่อน ตอนนั้นอาม่านี่หาหมอสัปดาห์ละ3-4ครั้ง ทั้งรัฐบาลทั้งเอกชน คือแกติดหมอมากครับ ขอให้ได้หาเถอะ ทั้งความดัน หัวใจ กระดูก ภูมิแพ้ คลอเลสเตอรอล ฯลฯ
แล้วก็ชอบป่วนคนนั้นคนนี้จนวุ่นวายไปหมด
โทรไปสั่งก๋วยเตี๋ยวที่ร้านบอกเดี๋ยวให้เด็กไปเอา
แต่ครึ่งชั่วโมงโทรไปสั่ง3-4ครั้งจนคนขายด่า
จนกระทั่งวันที่ผมได้ทำเพจนี้ขึ้นมา
และเริ่มเอาอาม่าผู้น่ารำคาญมาเล่นด้วย
แกล้งอาม่า หาไรให้ม่าทำต่างๆนาๆ รู้มั๊ยครับ
ตั้งแต่อาม่ามาเล่นแบบนี้ อาม่าหาหมอแค่เดือนละ3ครั้ง คือไปหาหมอนัดและไปฉีดยาภูมิแพ้ อาม่าจำเบอร์โทรศัพท์ลูกหลานทุกคนได้ จำเบอร์ร้านข้าว เบอร์โรงพยาบาล เบอร์วินมอไซด์ อาม่ากินทุกอย่างที่แกอยากกินแล้วมีความสุข
(ปล. ผมคิดอีกแง่คือ แกอายุ86แล้ว ไม่อยากไปห้ามไปบังคับแกแล้วครับ)
ที่ตั้งสเตตัสนี้เพราะผมอยากบอกใครอีกนับล้านคน ที่ที่บ้านมีผู้สูงอายุว่า
"ให้แกเป็นคนสำคัญ เป็นคนที่มีตัวตนที่บ้านเราเถอะครับ อย่าให้เค้ารู้สึกว่าเป็นภาระของพวกเรา
พาเค้าทำอะไรสนุกๆมั่ง พาไปทำไรมันส์ๆมั่ง เค้าจะได้รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราครับ แล้วผมว่าการดูแลผู้สูงอายุมันก็จะไม่ใช่เรื่องน่าเบื่ออีกต่อไป"
ผมอยากให้คนเลียนแบบเราเยอะๆครับ
มันอาจดูสร้างภาพ แต่ผมบอกแล้วว่า
ผมก็เป็นคนนึงที่เคยรำคาญอาม่ามากครับ
Cr. Benz Apache
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น