ข้อคิดการทำธุรกิจชาบู
คิดอยู่นานว่าจะโพสต์มั้ย?
ตัดสินใจโพสต์ก็ได้ เพราะมันมีประโยชน์
และไม่ได้พาดพิงถึงใครให้เสียหาย
2อาทิตย์มานี้
มาคนติดต่อให้ผมไปบริหารร่วม/และช่วยสร้างแบรนด์ ชาบู โดยให้ค่าเหนื่อย6หลักต่อเดือน
นั่งคุยกัน...จนได้รู้ความต้องการเขาทั้งหมดเกี่ยวกับธุรกิจ
ผมสรุปให้เขาฟังดังนี้....
พี่ครับ ชาบูเป็นอะไรที่ผม...ไม่ถนัดนั่นข้อแรก
มันไม่เหมือนจิ้มจุ่ม
ข้อสอง...(สำคัญที่สุด)
ชาบูเป็นธุรกิจที่ผมกลัวมากๆ เพราะชาบูเป็นธุรกิจที่
ใช้ฟอกเงินที่กำลังนิยมมากๆ
เขาพร้อมเทเงิน ทำร้านสุดหรู ขายราคาติดดิน
เขาไม่สนกำไร ได้เท่าทุนหรือแม้แต่ขาดทุน...ก็ทำ
เราจะเอาอะไรไปสู้กับเขา?
เรามีทุนเท่าไหร่...? สายป่านเรายาวแค่ไหน?
เราลดราคา เขาลดแค่เท่าทุนแข่งกับเรา เราก็หงายแล้ว
ชาบูถูกเลือกเป็นธุรกิจฟอกเงินเพราะมันมีของดีของเสีย
มันมีของสดของนับได้นับไม่ได้ ตบแต่งบัญชีง่าย
และในอนาคตจิ้มจุ่ม
ก็จะเป็นอีกธุรกิจที่ถูกเลือกไปทำเพื่อฟอกเงิน!
และเมื่อถึงวันนั้นจะกระทบคนที่ทำเลี้ยงครอบครัวจริงๆ
เพราะจะเกิดการแข่งขันที่สูงและดุเดือด
มึงลดกูลด มึงแถมกูแจก คนทุนน้อย...ตาย
ผมตัดสินใจบอกเขาตรงๆ
เพื่อไม่ให้ผิดใจในวันข้างหน้า
เงินหลักแสน ผมก็อยากได้ ได้แบบนี้ได้แบบเสียชื่อ
เหมือนทนายนั่นแหละ รู้ว่าคดีแพ้แน่ เขาไม่ทำคดีให้ตัวเองเสียแต้มหรอก
วันนี้บอกไปตรงๆผมได้ความใว้เนื้เชื่อใจกลับมามากมาย
เขาบอกว่า....ไม่ว่าจะเดือดร้อนเรื่องอะไรเขาเต็มใจช่วย
ที่ผมกล่าวมาไม่ใช่ชาบูทุกร้านนะครับ
ไม่ใช่ทุกแบรนด์ที่ทำอย่างที่ผมเล่ามา
ใครคิดทำ....คิดหลายๆรอบ
ถ้ารู้ว่าจะต้องพายเรือเข้าหาพายุ
อยู่เหมือนหมาบนฝั่งดีกว่า!
หวังว่าเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์กับคนหมู่มากนะครับ^^
สิริทัศน์ สมเสงี่ยม เล่าสู่กันฟัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น