แค่ "คนโง่" ที่ "ยอมง่าย ๆ"
ทั้ง ๆ ที่การมีความรักน่าจะเป็น "โอกาส"
ที่ทำให้เรามีความสุข
แต่เรากลับเลือกที่จะยินยอมทนทุกข์
โดยที่ไม่รู้ว่า "จุดสิ้นสุด" นั้นอยู่ตรงไหน
เพียงเพราะเราต้องการ "ความรัก" จากคนคนเดียว
ที่อาจไม่มีวันรักเรา...
หรือแม้แต่มองเห็นคุณค่าของเราด้วยซ้ำไป
บางครั้ง...ความรักก็ทำให้ "คนฉลาด ๆ" คนหนึ่ง
กลายเป็น "คนโง่ ๆ" ไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ
นั่นเพราะความรักสอนให้เรารู้จักคำว่า "ยินยอม"
แต่ไม่ได้สอนให้เรารู้จัก "ขอบเขต" ของการยินยอม
ตลอดเวลาที่ผ่านมา...เรารู้เพียงแต่ว่า...
ถ้าเรารักเขา...เราก็ต้องยินยอมให้เขา
ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่เรายอมได้หรือไม่ เราก็ต้องยอม
ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ทำร้ายจิตใจเราแค่ไหน เราก็ต้องยอม
ถึงแม้ว่าเราจะเจ็บปวดทุกครั้ง...
แต่เขาไม่เคยใส่ใจความรู้สึกของเราเลย เราก็ยังยอม
ถึงแม้ว่ายิ่งเรายอม เขาก็ยิ่งมองว่าเราโง่
ยิ่งได้ใจ ยิ่งทำร้ายเรา เราก็ยังยอม
เพราะเหตุผลข้อเดียวคือ...เรารักเขา "มากเกินไป"
บางครั้ง...ความรักก็ทำให้ "คนฉลาด ๆ" คนหนึ่ง
กลายเป็น "คนโง่ ๆ" ไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เพียงเพราะเราเชื่อว่า...
การยอมเป็นคนโง่ ที่เขารัก
คงจะดีกว่าการทำตัวเป็นคนฉลาดและเข้มแข็ง
แต่ไม่ได้ "ใจ" จากเขา
ทั้ง ๆ ที่ในความจริงแล้ว...
เหตุผลที่ทำให้เรา "ไร้ค่า" ลงไปทุกวัน
และถูกเขาปฏิเสธเหมือนเราเป็น "ตัวอะไรบางอย่าง"
ที่ไม่มีหัวใจและไม่มีความรู้สึกรู้สามากขึ้นทุกวัน
ก็เพราะการที่เราทำตัวเป็น "คนโง่ ๆ" ที่ "ยอมง่าย ๆ"
เหมือนกับเป็น "ของตาย" ของเขานั่นเอง
เพียงเพราะเรากลัวว่า..เขาจะไม่รักเรา "ตลอดไป"
เราจึงยินยอมให้เขาทำร้าย "ตลอดชีวิต"
ลองคิดดูอีกที่ว่า...
มันเป็นทางเลือกที่ "ดีที่สุด" แล้วหรือ
ทั้ง ๆ ที่การมีความรักน่าจะเป็น "โอกาส"
ที่ทำให้เรามีความสุข
แต่เรากลับเลือกที่จะยินยอมทนทุกข์
โดยที่ไม่รู้ว่า "จุดสิ้นสุด" นั้นอยู่ตรงไหน
เพียงเพราะเราต้องการ "ความรัก" จากคนคนเดียว
ที่อาจไม่มีวันรักเรา...
หรือแม้แต่มองเห็นคุณค่าของเราด้วยซ้ำไป
หากวันนี้เราลองฉุกคิด...
และมองย้อนกลับไปยังช่วงเวลาที่ผ่านมา
เราจะรู้ว่า...ตัวเอง "มีค่า"
เกินกว่าที่จะยินยอมทนทุกข์แบบนี้
หากการเป็น "คนโง่" ที่ "ยอมง่าย ๆ
ไม่ได้ทำให้เขารักเรา
บางทีการเป็น "คนฉลาด ๆ" ที่ "ยอมยาก ๆ" เสียบ้าง
อาจเป็นทางเลือกที่ดีกว่าก็ได้
ที่มา : www.bloggang.com
ภาพ : http://www.everyindia.com/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น