ดั่งหนามตำใจ
.....
ไม่มีชีวิตใครในโลกใบนี้ที่ราบรื่นตลอดชีวิต
ไม่มีชีวิตใครในโลกใบนี้ที่มีแต่ความสุขตลอดชีวิต
คนที่พบปะกับคุณมีมาก แต่ที่รู้ใจคุณจริงๆมีน้อย
คนที่พูดคุยกับคุณมีมาก แต่ที่ค้ำจุนคุณมีน้อย
คนที่เข้าใจคุณมีมาก แต่ที่เชื่อมั่นในตัวคุณมีน้อย
เพราะอย่างนี้
เจ็บเองก็รักษาเอง
ร้องไห้ก็ปลอบใจตัวเอง
ไม่มีใครเข้าใจก็เข้าใจตัวเอง
ไม่มีใครช่วยเหลือก็จงเป็นผู้อุปถัมภ์ตัวเอง
~~~
รู้ว่าเวลาไหนควรพูด รู้ว่าเวลาไหนควรเงียบ คือลักษณะหนึ่งของคนมีปัญญา
รู้ว่าเวลาไหนควรทำ รู้ว่าเวลาไหนควรถอย คือลักษณะหนึ่งของคนมีสติ
~~~
ของที่ดีที่สุด วันหนึ่งก็ต้องสูญเสียมันไป
ความรู้สึกที่ดีที่สุด วันหนึ่งมันก็ลืมกันไป
คนที่รักที่สุด วันหนึ่งก็ต้องพรากจากกันไป
เพราะต่อให้ฝันดีแค่ไหนก็ต้องตื่น
~~~
เรื่องบางเรื่อง อย่าใส่ใจให้มันมากนัก ปล่อยให้มันผ่านไปเหมือนลมพัด ผ่านแล้วก็ผ่านเลย
เรื่องบางเรื่อง อย่าพิสูจน์ให้มันแจ่มแจ้งมากนัก เพราะมันเหมือนตอหนาม ชัดมาก ก็เจ็บมากตาม
เพราะเรื่องบางเรื่อง เมื่อรู้ความจริง ก็ใช่ว่าจะทำใจยอมรับได้
คนบางคน เมื่อรู้ความจริงว่าเป็นอย่างไร ก็อย่าไปเสียใจร้องไห้ฟูมฟาย ร้องไห้ไปก็ใช่จะหนีความจริงพ้น จงยอมรับแล้วเดินหน้าต่อ
~~~
คนที่รักคุณ จะทิ้งคุณไปทำไม?
คนที่ไม่รักคุณ จะอยู่กับคุณได้อย่างไง?
ประสบการณ์ จะสอนคุณว่าควรทำอย่างไร?
เวลา จะสอนคุณเข้าใจโลกมากยิ่งขึ้น
~~~
นุสนธิ์บุคส์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น