♡ ค ว า ม ป ร ะ ทั บ ใ จ แ ร ก ♡
แต่งตัวดี๊ดี ใครเห็นก็ต้องมองเหลียวหลัง
วางตัวดี๊ดี ใครเห็นก็ต้องชื่นชม
พูดจาดี๊ดี ใครเห็นก็ต้องหลงรัก
ชีวิตดี๊ดี ใครเห็นก็ต้องบอกว่าเพอร์เฟคต์
แต่สิ่งที่เราได้เรียนรู้ ก็คือ...
ความประทับใจแรก มัน "ตัดสิน" คนไม่ได้
"ระยะทาง" พิสูจน์ม้า "กาลเวลา" พิสูจน์คน
ทุกคนเหมือน "หนังสือ" ที่ต้องอ่าน
จะตัดสินกันจาก "ปก" ไม่ได้
และไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่ที่เราได้เจอ
จะเป็นแค่หนังสือที่ "ดึงดูด" แค่ปก
แต่ "เนื้อใน" แทบไม่มีอะไรเลย
เมื่อเราได้เรียนรู้คนมากๆ เข้า เราจะรู้ว่า...
ไม่ใช่ทุกคนที่ "เหมาะ" กับเรา
ไม่ใช่ทุกคนที่ "คู่ควร" ที่จะอยู่ในชีวิตเรา
ไม่ใช่ทุกคนที่ "ดี" อย่างที่เราเห็น
และไม่ใช่ทุกคนที่ "เป็น" อย่างที่เราคาดหวัง
แล้วเราจะเริ่มรู้สึก "พิเศษ"
กับ "ความประทับใจแรก" น้อยลงเรื่อยๆ
และเริ่มไม่ใช้ "อารมณ์" มองคน
แต่ใช้ "เวลา" มองคน
บางครั้ง กับคนบางคน
มันก็ดีที่เราจะหยุดไว้แค่ "ความรู้สึกดีๆ"
ที่มีให้กับ "ความประทับใจแรก" ของเขาเท่านั้น
เพราะยิ่ง "รู้จัก" เขาลึกซึ้งต่อไป
"ความรู้สึกดีๆ" นั้น ก็หายไปเรื่อยๆ
เพราะหนังสือบางเล่ม
มันดีกว่าที่เราจะมองแค่ "ปก"
มากกว่าที่จะอ่าน "เนื้อใน" ของมัน
แล้วอ่านไปจนถึงตอนจบ แล้วก็บอกว่า "เสียเวลา"
คนบางคนที่เรารู้จัก
สร้าง "ความประทับใจแรก" ได้เก่งมาก
แต่สิ่งที่เราได้เรียนรู้ ก็คือ...
มันเป็นแค่อะไรที่ "ปลอมๆ"
เขาจึงได้แค่ "ผ่านมา" และ "ผ่านไป"
ไม่ใช่ "หนังสือ"
ที่เราจะเสียเวลา "อ่าน" ไปทั้งชีวิต
และไม่มีวันเป็น "หนังสือเล่มโปรด" เล่มนั้น
เล่มที่จะถูกวางไว้บน "ชั้นวาง" อย่างดี
เพราะ "ที่ตรงนั้น"
เป็นของ "หนังสือเล่มอื่น" (ที่ดีกว่า)
Cr : Chermarn Ratanapongtrakoon.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น