๗๗ พูดดีเข้าใจง่าย พูดร้ายเข้าใจยาก คนที่ฉลาดแล้วสอนไม่มากหรอก ถ้าคนไม่ฉลาดสอนมากแค่ไหนก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่มันเกี่ยวกับคนสอนด้วยนะ โดยมากคนเราเวลาไม่สบายใจจึงสอน อย่างเราจะสอนลูกเรา เราโกรธแล้วจึงสอน มันก็ด่ากันเท่านั้นล่ะ ไม่ยอมสอนกันดีๆ หรอก ก็คนใจไม่ดีไปสอนกันทำไม อาตมาว่าอย่าไปสอนในเวลานั้น ให้ใจมันสบายก่อน มันจะผิดอย่างไรก็เอาไว้ก่อน ให้มันใจดีๆ ซะก่อน นี่โยมจำไว้นะ อาตมาสังเกตโยมสอนลูกแค่เวลาโมโหเท่านั้นละ มันก็เจ็บใจละซิ เอาของไม่ดีให้เขา เขาจะเอาทำไม ตัวเราก็เป็นทุกข์ ลูกเราก็เป็นทุกข์ นี่มันเป็นอย่างนี้ คนเรามันชอบดีๆทั้งนั้นละ แต่ความดีเราไม่พอ ให้ความดีมันไม่เป็นเวลา ไม่รู้จักบทบาท ไม่รู้จักกาลเวลา มันก็เป็นไปไม่ได้ อันนี้ก็เหมือนกันฉันนั้น อาหารที่มันอร่อย เราต้องทานทางปากมันจึงเกิดประโยชน์ ลองเอาเข้าทางหูซิมันจะเกิดประโยชน์ไหม อาหารอร่อยๆ จะมีประโยชน์ไหม คนเรามันมีประตูเหมือนกันละ ต้องเข้าหาประตู ทุกคนก็เป็นอย่างนั้น *********************** จากหนังสือ ความผิดในความถูก หลวงปู่ชา สุภัทโท หน้าที่ ๖๒. ภาพงานอาจริยบูชา หลวงปู่ชา วัดหนองป่าพง อุบลราชธานี ๒๕๕๙ โดยคุณ ดินแดน แทนคุณ

๗๗ พูดดีเข้าใจง่าย พูดร้ายเข้าใจยาก

คนที่ฉลาดแล้วสอนไม่มากหรอก ถ้าคนไม่ฉลาดสอนมากแค่ไหนก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่มันเกี่ยวกับคนสอนด้วยนะ โดยมากคนเราเวลาไม่สบายใจจึงสอน อย่างเราจะสอนลูกเรา เราโกรธแล้วจึงสอน มันก็ด่ากันเท่านั้นล่ะ ไม่ยอมสอนกันดีๆ หรอก ก็คนใจไม่ดีไปสอนกันทำไม อาตมาว่าอย่าไปสอนในเวลานั้น ให้ใจมันสบายก่อน มันจะผิดอย่างไรก็เอาไว้ก่อน ให้มันใจดีๆ ซะก่อน

   นี่โยมจำไว้นะ อาตมาสังเกตโยมสอนลูกแค่เวลาโมโหเท่านั้นละ มันก็เจ็บใจละซิ เอาของไม่ดีให้เขา เขาจะเอาทำไม ตัวเราก็เป็นทุกข์ ลูกเราก็เป็นทุกข์ นี่มันเป็นอย่างนี้ คนเรามันชอบดีๆทั้งนั้นละ แต่ความดีเราไม่พอ ให้ความดีมันไม่เป็นเวลา ไม่รู้จักบทบาท ไม่รู้จักกาลเวลา มันก็เป็นไปไม่ได้ อันนี้ก็เหมือนกันฉันนั้น อาหารที่มันอร่อย เราต้องทานทางปากมันจึงเกิดประโยชน์ ลองเอาเข้าทางหูซิมันจะเกิดประโยชน์ไหม อาหารอร่อยๆ จะมีประโยชน์ไหม คนเรามันมีประตูเหมือนกันละ ต้องเข้าหาประตู ทุกคนก็เป็นอย่างนั้น
***********************

จากหนังสือ ความผิดในความถูก หลวงปู่ชา สุภัทโท หน้าที่ ๖๒.

ภาพงานอาจริยบูชา หลวงปู่ชา วัดหนองป่าพง อุบลราชธานี ๒๕๕๙ โดยคุณ ดินแดน แทนคุณ