บทความที่เขียนด้วย "ใจ" พระเป็น... "ผู้ที่โชคดีที่สุดในโลก" พระเป็น..."ผุ้มีโอกาสดีที่สุดในโลก" พระเป็น..."ผู้"มีความสุขที่สุดในโลก" คนที่โชคดีที่สุดในโลก 4 สิ่งนั้นคือ 1)เกิดมายากจน จนกลายเป็นคนต้องขวนขวายหาความรู้ เอาตัวรอดในสังคม จนหล่อหลอมตนเองมาเป็นคนได้ทุกวันนี้ 2)ได้ครอบครัวที่ดี และกัลยาณมิตรที่ดีกับชีวิต โชคดีที่พ่อเสียชีวิตตั้งแต่เด็ก จึงกลายเป็นได้เห็นความอดทน ความลำบาก ของแม่มาตั้งแต่เด็ก ทำให้ตัวเราเอง เรียนรู้ความอดทน ความสู้ชีวิตมาจากแม่ ที่เลี้ยงดู อุ้มชู ดูแลพระและพี่พระมาตั้งแต่เด็ก ส่วนกัลยาณมิตร คือ เพื่อน ครอบครัว คนใกล้ตัว ล้วนเป็นครูของชีวิตที่หล่อหลอให้พระเป็นพระได้ทุกวันนี้ 3)ได้สังคมที่ดี ทั้งก่อนบวชหลังบวช ได้มาอยู่ผืนแผ่นดินไทย ผืนแผ่นดินที่เต็มไปด้วยความสงบสุข จากพระบารมีของกษัตริยืไทย จึงทำให้หัวใจร่มเย็น ได้เรียนรู้ทั้งสุขและทุกข์บนผืนแผ่นดินไทยนี้ ร่วมผ่านวิกฤติจนโอกาสในการนำธรรมะนำพาให้คนไทยรักกันอีกครั้ง 4)ได้มีลมหายใจอยู่ตอนนี้ เป็นการเรียนรู้ชีวิต สะสมบุญบารมี ทำหน้าที่ของตนเองต่อไป ในอดีตทำหน้าพลเมืองของชาติ ปัจจุบันทำหน้าที่ของพระ นำธรรมะเข้าสู่ใจ ชะลอวัยความเสื่อมของโลกและสังคม ให้ร่มเย็นตามหน้าที่ๆพึงกระทำ คนที่มีโอกาสที่ดีที่สุด 4 สิ่งนั้นคือ 1)มีโอกาสมีชีวิตที่เกิดมาเป็นมนุษย์ ยากนักกับการได้เกิดมาเป็นมนุษย์ มีลมหายใจฝึกฝน อดทนทำสิ่งที่ควรทำ ใช้ลมหายใจให้คุ้มค่า จนตราบชีวิตจะหมดลมหายใจ 2)มีโอกาสที่ดีที่ได้พบ พระธรรมคำสังสอนของพระพุทธองค์ นั้นคือหลักธรรมที่เป็นแก่นของหัวใจ เป็นหลักที่สอนให้เราได้รู้ ความจริงของชีวิต เช่น ทุกสิ่ง ล้วนเป็นอนิจจัง ไม่แท้ ไม่แน่ ไม่นอน มีเกิด แก่เจ็บ ตาย เป็นธรรมดา 3)มีโอกาสดีๆ ที่ได้พบครูบาอาจารย์ ผู้ที่เป็นตัวอย่าง ในการปฏิบัติดี ทำดี อุทิศตนเพื่อความดี สละตนให้เป็นที่ประจักษ์ด้วยสายตา อย่างพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช ผู้ที่ทำงาน เพื่อปวงประชาเป็นสุข ด้วยใจแห่งโพธิธรรม 4มี)โอกาสเข้าสู่พระนิพพาน คือทางสูงสุดของชีวิตได้ศึกษาธรรมจนหลุดพ้นจากวัฏฏสงสาร ทางแห่งทุกข์ ในวังเวียนชีวิตที่ได้เกิดมา สร้างคุณค่าทั้งชาตินี้ ชาติหน้า ผ่านกาลเวลาจนล่วงไปสู่พระนิพพาน คนที่มีความสุขที่สุดในชีวิต 4 สิ่งนั้นคือ 1)ได้เกิดมาร่วมโลก ร่วมชาติร่วมภพกับทุกคนที่อ่านบทความนี้ ในขณะที่ท่านอ่านบทความนี้ ท่านคือคนที่โชคดีอีกหนึ่งคน ที่ได้สร้างปัญญาความรู้ให้กับตนเอง เป็นการฝึกใจ ฝึกตนให้เข้าถึงธรรมผ่านบทความ จึงเป็นความโชคดีที่ได้เรียนรู้ความสุข ในภพชาตินี้ร่วมกัน 2)ได้เรียนรู้ ลมหายใจแห่งความสุข ความสุขสงบสุดที่สุด คือสุขจากหัวใจ การเรียนรู้ที่จะปิดเงียบ เป็นการบ่มเพาะความดีในใจของตน ผ่านการเรรียนรู้อานาปานสติหรือการเพิ่มสติให้กับตน ในการเดิน นั่ง ยืน นอน มีสติ บ่มเพาะสมาธิให้จิตเกิดปัญญา มองเห้นค่าความจริงในการเรียนรู้คุณค่าของชีวิต นี่คือความสุข แห่งการเรียนรู้ที่ถูกทาง 3)ได้พบเป้าหมายของตนเองนั้นคือทางหลุดพ้นทุกข์ ในชีวิตที่เกิดมาเพื่อเรียนรู้ทุกข์ให้เป็นสุข สร้างสุขบนความทุกข์ที่ผ่านมาด้วยปัญญา ใช้เวลาให้คุ้มค่ากับชีวิตตนเอง การมีเป้าหมายจึงเป็นการเดินทางไปสุ่เป้าหมายที่ต้องในหนทางเป็นความสุข จากการเดินมากกว่าแค่มองเป้าหมายที่จะไปถึง 4)ได้มาอยู่ในปัจจุบันนี้ นั้นคือมีความสุข ได้ทำในสิ่งที่รักและรักในสิ่งที่ทำ ได้ทำสิ่งนัันให้มีความสุขที่สุด ในทุกนาทีที่ทำ ทุกคำที่พูด ได้อยุ่กับลมหายใจแห่งสติ เป็นสิ่งทีดีที่สุด ได้ทำหน้าที่ ได้สั่งสมบารมีจนตราบพระนิพพาน

บทความที่เขียนด้วย "ใจ"
พระเป็น... "ผู้ที่โชคดีที่สุดในโลก"
พระเป็น..."ผุ้มีโอกาสดีที่สุดในโลก"
พระเป็น..."ผู้"มีความสุขที่สุดในโลก"

คนที่โชคดีที่สุดในโลก 4 สิ่งนั้นคือ
1)เกิดมายากจน จนกลายเป็นคนต้องขวนขวายหาความรู้ เอาตัวรอดในสังคม จนหล่อหลอมตนเองมาเป็นคนได้ทุกวันนี้
2)ได้ครอบครัวที่ดี และกัลยาณมิตรที่ดีกับชีวิต โชคดีที่พ่อเสียชีวิตตั้งแต่เด็ก จึงกลายเป็นได้เห็นความอดทน ความลำบาก ของแม่มาตั้งแต่เด็ก ทำให้ตัวเราเอง เรียนรู้ความอดทน ความสู้ชีวิตมาจากแม่ ที่เลี้ยงดู อุ้มชู ดูแลพระและพี่พระมาตั้งแต่เด็ก
ส่วนกัลยาณมิตร คือ เพื่อน ครอบครัว คนใกล้ตัว ล้วนเป็นครูของชีวิตที่หล่อหลอให้พระเป็นพระได้ทุกวันนี้
3)ได้สังคมที่ดี ทั้งก่อนบวชหลังบวช ได้มาอยู่ผืนแผ่นดินไทย ผืนแผ่นดินที่เต็มไปด้วยความสงบสุข จากพระบารมีของกษัตริยืไทย จึงทำให้หัวใจร่มเย็น ได้เรียนรู้ทั้งสุขและทุกข์บนผืนแผ่นดินไทยนี้ ร่วมผ่านวิกฤติจนโอกาสในการนำธรรมะนำพาให้คนไทยรักกันอีกครั้ง
4)ได้มีลมหายใจอยู่ตอนนี้ เป็นการเรียนรู้ชีวิต สะสมบุญบารมี ทำหน้าที่ของตนเองต่อไป ในอดีตทำหน้าพลเมืองของชาติ ปัจจุบันทำหน้าที่ของพระ นำธรรมะเข้าสู่ใจ ชะลอวัยความเสื่อมของโลกและสังคม ให้ร่มเย็นตามหน้าที่ๆพึงกระทำ

คนที่มีโอกาสที่ดีที่สุด 4 สิ่งนั้นคือ
1)มีโอกาสมีชีวิตที่เกิดมาเป็นมนุษย์ ยากนักกับการได้เกิดมาเป็นมนุษย์ มีลมหายใจฝึกฝน อดทนทำสิ่งที่ควรทำ ใช้ลมหายใจให้คุ้มค่า จนตราบชีวิตจะหมดลมหายใจ
2)มีโอกาสที่ดีที่ได้พบ พระธรรมคำสังสอนของพระพุทธองค์ นั้นคือหลักธรรมที่เป็นแก่นของหัวใจ เป็นหลักที่สอนให้เราได้รู้ ความจริงของชีวิต เช่น ทุกสิ่ง ล้วนเป็นอนิจจัง ไม่แท้ ไม่แน่ ไม่นอน มีเกิด แก่เจ็บ ตาย เป็นธรรมดา
3)มีโอกาสดีๆ ที่ได้พบครูบาอาจารย์ ผู้ที่เป็นตัวอย่าง ในการปฏิบัติดี ทำดี อุทิศตนเพื่อความดี สละตนให้เป็นที่ประจักษ์ด้วยสายตา อย่างพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช ผู้ที่ทำงาน เพื่อปวงประชาเป็นสุข ด้วยใจแห่งโพธิธรรม
4มี)โอกาสเข้าสู่พระนิพพาน คือทางสูงสุดของชีวิตได้ศึกษาธรรมจนหลุดพ้นจากวัฏฏสงสาร ทางแห่งทุกข์ ในวังเวียนชีวิตที่ได้เกิดมา สร้างคุณค่าทั้งชาตินี้ ชาติหน้า ผ่านกาลเวลาจนล่วงไปสู่พระนิพพาน

คนที่มีความสุขที่สุดในชีวิต 4 สิ่งนั้นคือ
1)ได้เกิดมาร่วมโลก ร่วมชาติร่วมภพกับทุกคนที่อ่านบทความนี้ ในขณะที่ท่านอ่านบทความนี้ ท่านคือคนที่โชคดีอีกหนึ่งคน ที่ได้สร้างปัญญาความรู้ให้กับตนเอง เป็นการฝึกใจ ฝึกตนให้เข้าถึงธรรมผ่านบทความ จึงเป็นความโชคดีที่ได้เรียนรู้ความสุข ในภพชาตินี้ร่วมกัน
2)ได้เรียนรู้ ลมหายใจแห่งความสุข ความสุขสงบสุดที่สุด คือสุขจากหัวใจ การเรียนรู้ที่จะปิดเงียบ เป็นการบ่มเพาะความดีในใจของตน ผ่านการเรรียนรู้อานาปานสติหรือการเพิ่มสติให้กับตน ในการเดิน นั่ง ยืน นอน มีสติ บ่มเพาะสมาธิให้จิตเกิดปัญญา มองเห้นค่าความจริงในการเรียนรู้คุณค่าของชีวิต นี่คือความสุข แห่งการเรียนรู้ที่ถูกทาง
3)ได้พบเป้าหมายของตนเองนั้นคือทางหลุดพ้นทุกข์ ในชีวิตที่เกิดมาเพื่อเรียนรู้ทุกข์ให้เป็นสุข สร้างสุขบนความทุกข์ที่ผ่านมาด้วยปัญญา ใช้เวลาให้คุ้มค่ากับชีวิตตนเอง การมีเป้าหมายจึงเป็นการเดินทางไปสุ่เป้าหมายที่ต้องในหนทางเป็นความสุข จากการเดินมากกว่าแค่มองเป้าหมายที่จะไปถึง
4)ได้มาอยู่ในปัจจุบันนี้ นั้นคือมีความสุข ได้ทำในสิ่งที่รักและรักในสิ่งที่ทำ ได้ทำสิ่งนัันให้มีความสุขที่สุด ในทุกนาทีที่ทำ ทุกคำที่พูด ได้อยุ่กับลมหายใจแห่งสติ เป็นสิ่งทีดีที่สุด ได้ทำหน้าที่ ได้สั่งสมบารมีจนตราบพระนิพพาน