รักษาไข้ด้วยใจ "กรุณา"
ป้าสมบูรณ์ไม่เคยยิ้มอีกเลย ตามปกติเท่าที่ผมจำได้ ป้ามักนำ
ขนมเค้กหรือขนมไทยชนิดต่างๆ ที่ทำเองมาขายผู้ป่วยและญาติ
รวมถึงหมอและพยาบาลในโรงพยาบาลเป็นประจำทุกวัน ผมยัง
รู้สึกแย่ไม่หาย เพราะรอยยิ้มของเธอจางหายไป หลังจากได้รับ
แจ้งข่าวร้ายจากผมว่าเธอป่วยเป็น "มะเร็งปอด" นั่นเอง
สามเดือนก่อน ป้าสมบูรณ์มาหาผมและปรึกษาว่า เธอมีอาการ
ไอ มีเสมหะบางครั้งก็มีเลือดปนออกมา และรู้สึกเหนื่อยง่ายมาก
กว่าปกติ เธอพยายามซื้อยาตามร้านขายยา มารักษาตัวเองอยู่
นาน แต่ไม่หายสักทีผมให้เธอทำเอกซเรย์ปอด ปรากฏว่าพบ
ก้อนเนื้อขนาดประมาณ 5 เซนติเมตรอยู่ในปอดข้างซ้าย ผมลัง
เลใจอยู่นานกว่าจะตัดสินใจแจ้งผลนี้ แต่ผมก็มีทางเลือกไม่มาก
นัก เนื่องจากคุณป้าเองอยู่ตัวคนเดียว เพราะสามีและลูกได้จาก
เธอไปเป็นเวลานานแล้ว คุณป้ามักน้ำตาคลอเสมอ เมื่อมีใคร
ถามว่าเธอมีญาติหรือคนดูแลหรือไม่
ช่วงแรกคุณป้าปฏิเสธการรักษาทั้งหมด เธอยอมรับไม่ได้ และ
หงุดหงิดบ่อยจนต้องให้ยาคลายเครียด หลังจากผม และพยา
บาลช่วยกันอธิบายอยู่นานถึงข้อดีและข้อเสียของการรักษา เธอ
จึงยอมรักษาด้วยยาเคมีบำบัดแต่ถึงกระนั้นทุก ๆ ครั้งที่พบกัน ผม
มักจะได้ยินเสียงบ่น หรือตัดพ้อด้วยความโศกเศร้าในโชคชะตา
ของตัวเธอเองอยู่เสมอ
"หากสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง คงไร้ความกรุณาต่อป้ามากๆ นะหมอ"
นี่คือประโยคลากลับบ้านที่คุณป้ามักพูดกับผม
เด่น เด็กชายตัวน้อยวัย 12 ปี พ่อแม่ทิ้งเขาให้อยู่กับตาตั้งแต่
เด็กๆเด่นป่วยเป็นโรคมะเร็งกระดูกชนิดรุนแรง(Osteosarcoma)
และถูกตัดขาไปแล้วเมื่อสามเดือนก่อน เขาแทบจะใช้ชีวิตอยู่ใน
โรงพยาบาล เนื่องจากคุณตาที่เลี้ยงดูต้องทำงานอย่างหนัก หา
เช้ากินค่ำ อดมื้อกินมื้อเพื่อเก็บเงินไว้รักษาเด่น อีกทั้งสุขภาพที่
ไม่ค่อยดีของตา ทำให้พวกเราอดเห็นใจและสงสารไม่ได้ จึง
ยอมให้เด่นพักอยู่โรงพยาบาลนานกว่าผู้ป่วยคนอื่นอยู่บ่อยๆ เด่น
เองเป็นเด็กน่ารัก ความฝันที่อยากให้เป็นจริงมากที่สุดคืออยาก
ได้ "ขาเทียม" จะได้กลับไปช่วยคุณตาทำงาน
ป้าสมบูรณ์พบเด่นกลางดึกวันหนึ่ง เป็นวันที่เธอมานอนโรงพยา
บาลเพื่อรับยาเคมีบำบัดตามนัด วันนั้นคุณตาของเด่นไม่สบาย
จึงไม่ได้มาเยี่ยม เด็กน้อยตื่นขึ้นมากลางดึกด้วยความหิว ป้า
สมบูรณ์เล่าให้ฟังภายหลังว่า เธอเห็นเด่นนั่งดื่มน้ำเปล่า จาก
เครื่องกรองน้ำแก้วแล้วแก้วเล่า จึงอดแปลกใจไม่ได้ว่า ทำไม
เด่นกระหายน้ำอะไรมากขนาดนั้น แต่เด่นตอบเธอว่าเขาหิวมาก
แต่ไม่มีอาหารเหลือไว้เพราะวันนี้ตาไม่มาหา จึงดื่มน้ำเปล่าบรร
เทาความหิวไปก่อน หลังจากป้าสมบูรณ์ถามถึงอาการเจ็บป่วย
และเรื่องราวครอบครัวของเด่นก็อดเวทนาไม่ได้ จึงรีบนำขนม
ที่ขายไม่หมดมาให้เด็กน้อยรับประทาน ตั้งแต่นั้นพวกเราก็เห็น
ภาพของสองป้าหลานนั่งเล่น และรับประทานขนมด้วยกันอยู่
เสมอ "รอยยิ้ม" ปรากฏขึ้นใหม่ พร้อมกับการตอบสนองต่อยา
เคมีบำบัดที่ดีมากของคุณป้าสมบูรณ์
ป้าสมบูรณ์บอกผมว่า
"ไม่ใช่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไร้ความกรุณาต่อป้าหรอกหมอ ป้ารู้แล้วว่า
เป็นเพราะป้าเองต่างหากที่ไร้ความกรุณา ป้าต้องสร้างความกรุ
ณาขึ้นเองเสียก่อน ท่านจึงจะกรุณาป้านะ"
เธอพูดพร้อมกับมองไปที่เด่น ความกรุณาเกิดขึ้นในใจ แม้ยาม
ป่วยไข้ เราก็จะไม่ครุ่นคิดถึงแต่ตนเอง เราจะมองกว้างออกไป
ถึงเพื่อนมนุษย์ เห็นความทุกขเวทนาและความยากลำบากอย่าง
มากของผู้อื่น เกิดเป็นความกรุณาที่อยากจะช่วยให้เขาพ้นจาก
ความทุกข์และความลำบากนั้น เมื่อคิดได้เช่นนี้แล้ว ความเจ็บ
ป่วยจะเบาบางลงหรือบางทีก็ไม่รู้สึกทุกข์จากมันอีกเลย
เรียกได้ว่าความเจ็บป่วยแทบจะหมดความหมาย เพราะ "ความ
กรุณา" ย้อนกลับมาช่วยรักษาเราให้ดีขึ้นด้วยเช่นกัน
นำเสนอโดย
เรื่องดีๆมีข้อคิด > http://bit.ly/2iFE1x4
Line : ts2502
Instagram : th.thamma
เรื่อง นายแพทย์ชวโรจน์ เกียรติกำพล
http://www.secret-thai.com
http://www.agenziafuoritutto.com/…/…/attualita/caregiver.jpg
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น