ชายหนุ่มคนหนึ่ง.... เดินผ่านร้านค้าแห่งหนึ่ง ร้านนี้มีชื่อว่า “ร้านขายความจริง” ด้วยความที่เขาเป็นคนที่ตรงไปตรงมา และต้องการความจริงในชีวิต เขาจึงเดินเข้าไปในร้าน เอ่ยถามพนักงานสาวว่า “ขอโทษนะครับ ร้านนี้ขายความจริงหรือครับ?” เขาถามอย่างสนใจ “ใช่ค่ะ ร้านของเราขายแต่ความเป็นจริง และยังมีข้อมูลประกอบความเป็นจริงอีกมากมาย จะทำเป็นกราฟ แสดงให้เห็นก็ยังได้ถ้าคุณต้องการ” หญิงสาวตอบอย่างกระตือรือร้น “อืม… ผมเองก็เบื่อกับเรื่องของการโกหกหลอกลวงเต็มทนแล้ว งั้นผมขอซื้อความจริงล่ะกัน” ชายคนนั้นเสนอ ................... หญิงสาวคนนั้นจึงพาชายหนุ่มไปหาพนักงานขายในร้านที่นั่งอยู่ในอีกแผนกหนึ่ง “นี่คือพนักงานขาย เดี๋ยวเขาจะบริการคุณเอง เชิญนั่งค่ะ” หญิงสาวกล่าวจบก็เดินออกไปจากแผนก เมื่อเผชิญหน้ากับพนักงานขาย ชายหนุ่มก็เลยพูดขึ้นว่า “ผมมาซื้อความจริงครับ เอาแบบจริงแท้แน่นอนเลยนะครับ” พนักงานสาวฝ่ายขายยิ้มหวานพร้อมกับพูดว่า “คุณทราบราคาหรือยังค่ะ” “ยังเลยครับ แต่ผมพร้อมที่จะจ่ายไม่ว่าจะแพงแค่ไหนก็ตาม เพราะนี่คือสิ่งที่ผมต้องการ” ชายหนุ่มกล่าวอย่างหนักแน่น “หากคุณซื้อความจริงนี้ไป คุณจะต้องแลกกับการที่จะไม่มีวันอยู่อย่างเป็นสุขอีกเลย คุณมั่นใจนะค่ะ?” พนักงานสาวถามย้ำ เมื่อได้ยินคำถาม ชายหนุ่มถึงกับอึ้ง ไม่คิดว่าราคามันจะแพงถึงเพียงนี้!! “คือเอ่ออ.อ...ขอบคุณครับ งั้นผมขอคิดดูอีกทีก่อนล่ะกัน” พูดจบชายหนุ่มก็เดินออกจากร้านไป .................... เดินไปคิดไปว่า จริงๆ แล้วเขาเองก็รู้สึกเศร้าอยู่เหมือนกันว่า ตนเองยังไม่พร้อมที่จะรับความจริงทุกเรื่องได้อย่างเต็มที่ เขายังอยากได้ยินคำโกหกเล็กๆ น้อยๆ ที่ทำให้ตนเองมีความสุข และผ่อนคลายได้บ้าง เขายังต้องการฟังนิทานปรัมปรา และมีโอกาสได้เพ้อฝันถึงสิ่งที่ไม่ใช่ความเป็นจริง เพื่อให้ตนเองได้หลบพักจากโลกแห่งความเป็นจริงบ้าง เขายังต้องการคำแก้ตัวต่างๆ นานา เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเผชิญหน้ากับความจริงของตนเองในบางโอกาส. แล้วท่านผู้อ่านล่ะครับ ยังคงต้องการในแบบที่ชายผู้นี้ต้องการอยู่บ้างหรือเปล่า?

ชายหนุ่มคนหนึ่ง....
เดินผ่านร้านค้าแห่งหนึ่ง ร้านนี้มีชื่อว่า “ร้านขายความจริง” ด้วยความที่เขาเป็นคนที่ตรงไปตรงมา และต้องการความจริงในชีวิต เขาจึงเดินเข้าไปในร้าน เอ่ยถามพนักงานสาวว่า

“ขอโทษนะครับ ร้านนี้ขายความจริงหรือครับ?” เขาถามอย่างสนใจ

“ใช่ค่ะ ร้านของเราขายแต่ความเป็นจริง และยังมีข้อมูลประกอบความเป็นจริงอีกมากมาย จะทำเป็นกราฟ แสดงให้เห็นก็ยังได้ถ้าคุณต้องการ” หญิงสาวตอบอย่างกระตือรือร้น

“อืม… ผมเองก็เบื่อกับเรื่องของการโกหกหลอกลวงเต็มทนแล้ว งั้นผมขอซื้อความจริงล่ะกัน” ชายคนนั้นเสนอ
...................
หญิงสาวคนนั้นจึงพาชายหนุ่มไปหาพนักงานขายในร้านที่นั่งอยู่ในอีกแผนกหนึ่ง

“นี่คือพนักงานขาย เดี๋ยวเขาจะบริการคุณเอง เชิญนั่งค่ะ” หญิงสาวกล่าวจบก็เดินออกไปจากแผนก

เมื่อเผชิญหน้ากับพนักงานขาย ชายหนุ่มก็เลยพูดขึ้นว่า “ผมมาซื้อความจริงครับ เอาแบบจริงแท้แน่นอนเลยนะครับ”

พนักงานสาวฝ่ายขายยิ้มหวานพร้อมกับพูดว่า “คุณทราบราคาหรือยังค่ะ”

“ยังเลยครับ แต่ผมพร้อมที่จะจ่ายไม่ว่าจะแพงแค่ไหนก็ตาม เพราะนี่คือสิ่งที่ผมต้องการ” ชายหนุ่มกล่าวอย่างหนักแน่น

“หากคุณซื้อความจริงนี้ไป คุณจะต้องแลกกับการที่จะไม่มีวันอยู่อย่างเป็นสุขอีกเลย คุณมั่นใจนะค่ะ?” พนักงานสาวถามย้ำ

เมื่อได้ยินคำถาม ชายหนุ่มถึงกับอึ้ง ไม่คิดว่าราคามันจะแพงถึงเพียงนี้!!

“คือเอ่ออ.อ...ขอบคุณครับ งั้นผมขอคิดดูอีกทีก่อนล่ะกัน” พูดจบชายหนุ่มก็เดินออกจากร้านไป
....................
เดินไปคิดไปว่า จริงๆ แล้วเขาเองก็รู้สึกเศร้าอยู่เหมือนกันว่า ตนเองยังไม่พร้อมที่จะรับความจริงทุกเรื่องได้อย่างเต็มที่ เขายังอยากได้ยินคำโกหกเล็กๆ น้อยๆ ที่ทำให้ตนเองมีความสุข และผ่อนคลายได้บ้าง เขายังต้องการฟังนิทานปรัมปรา และมีโอกาสได้เพ้อฝันถึงสิ่งที่ไม่ใช่ความเป็นจริง เพื่อให้ตนเองได้หลบพักจากโลกแห่งความเป็นจริงบ้าง เขายังต้องการคำแก้ตัวต่างๆ นานา เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเผชิญหน้ากับความจริงของตนเองในบางโอกาส.

แล้วท่านผู้อ่านล่ะครับ ยังคงต้องการในแบบที่ชายผู้นี้ต้องการอยู่บ้างหรือเปล่า?