คำสอนของปู่
เมื่อตอนโน้น ตอนที่พ่อยังเด็ก ครอบครัวเรายังลำบากสร้างตัว
ปู่เปิดอู่ซ่อมรถเล็กๆ พอมีรายได้เลี้ยงตัวรอดไปวันๆ ปู่บอกพ่อ
เสมอว่า เราจน จึงต้องขยัน อดทน เจียมตัว...พ่อเข้าใจดี
เมื่อตอนนั้น ตอนพ่อรับช่วงอู่ต่อจากปู่ ครอบครัวเราเป็นปึกแผ่น
เรียกได้ว่า อยู่ดีมีสุขไม่ลำบากอีกแล้ว...พ่อบอกลูกเหมือนที่ปู่เคย
บอก ลูกบอกว่า นั่นมันคืออดีต ตอนนี้เราเลยมาไกลแล้ว...
เมื่อตอนโน้น พ่อเรียนน้อยเพราะต้องช่วยปู่ผ่อนเบาภาระแถมเมื่อ
ว่างยังต้องช่วยปู่ทำงานที่อู่ในฐานะ เด็กฝึกงาน เพื่อวันหน้าจะได้
รับช่วงต่อไปได้...ปู่บอกว่า ขอให้เราเก่งอย่างเดียวเราจะมีรายได้
เลี้ยงตัวได้ไปตลอดชีวิต
เมื่อตอนนั้น พ่อส่งลูกเรียนชดเชยปมด้อยตัวเอง ลูกไม่ต้องช่วย
งานใดๆ และเมื่อขอให้มาช่วยอย่างน้อยก็จะได้รับรู้งานในอู่ ลูก
มักอ้างว่ามีคนงานเยอะแล้ว หรือไม่ก็เหม็นน้ำมันเครื่อง กลัวเสื้อ
ผ้าเลอะ..พ่อบอกลูกเหมือนที่ปู่เคยบอก ลูกบอกว่าสมัยมันเปลี่ยน
โลกแคบลง หากหัวดี มีงานมีหน้ามีตา ไม่ต้องสกปรกหนวกหูมาก
มาย และเราสามารถครอบครองหลายสิ่งได้พร้อมกัน ไม่ต้องเดิน
ทางสายแคบๆ...
เมื่อตอนโน้น ปู่มักพาพ่อบากหน้าไปของาน ขอเครดิต ขอความ
ช่วยเหลือจากคนโน้นคนนั้นคนนี้ เพื่อให้อู่ของเราเดินหน้าไปได้
ปู่จึงสอนพ่อเสมอว่า หากได้ดีต้องตอบแทนคนพวกนี้อย่าลืมบุญ
คุณ และพ่อไม่เคยลืม
เมื่อตอนนั้น มักมีคนมาหาพ่อเพื่อขอให้ช่วยโน่น นี่ นั่นอยู่เสมอ
และทุกครั้งที่ลูกอยู่ด้วย ลูกมักมีสีหน้ารำคาญเหยียดหยัน พ่อ
บอกลูกว่า คนพวกนั้นเคยช่วยปู่กับพ่อมาก่อน ลูกบอกว่า นั่นสมัย
ก่อน ตอนนี้พวกนั้นต่างหากเป็นหนี้ลูก...
เมื่อตอนโน้น ปู่-พ่อ และลูกน้องในอู่ กินข้าวร่วมวงกัน กินข้าว
หม้อเดียวกัน เกื้อหนุนให้เกียรติกันในฐานะ ลูกพี่-ลูกน้อง เราจึง
เกี่ยวพันกันเหมือนญาติ... ปู่บอกพ่อว่า เขาคือคนที่เป็นฟันเฟือง
ขับเคลื่อนงานของเรา เราต้องดูแลเขาดุจญาติมิตร
เมื่อตอนนั้นพ่อยังคงกินข้าวกับลูกน้องเก่าๆ ส่วนลูกไม่เคยเสวนา
กับคนในอู่ แถมพยายามบอกให้พ่อไว้ตัว เราเป็นนายจ้างอย่าให้
พวกเขาตีเสมอ ฐานะจึงเป็น นายจ้าง-ลูกจ้างที่เกี่ยวพันกันแค่การ
จ้างงาน นอกนั้นเราต่างคนต่างใช้ชีวิต...ลูกบอกว่า เรามีเงินจ้าง
ใครก็ได้...
เมื่อตอนโน้น ปู่และพ่อช่วยกันดูแลลูกค้าด้วยความซื่อสัตย์เราจึง
มีลูกค้าต่อเนื่อง อู่เล็กๆจึงเติบใหญ่มั่นคง...ปู่บอกพ่อว่า เพราะลูก
ค้า เราจึงเลี้ยงดูครอบครัวมายาวนาน
เมื่อตอนนั้น ลูกมักเลือกลูกค้า และพยายามใช้แท็กติกทุกอย่าง
เพื่อสร้างกำไรสูงสุด...ลูกบอกว่าเราไม่ใช่มูลนิธิ เราต้องการกำไร
สูงสุด ผลคือแม้จะกำไรต่อรายมากขึ้น แต่ลูกค้ากลับน้อยลง และ
เสียงเล่าลือเสียหายกลับดังก้องขึ้นเรื่อยๆ.
เมื่อตอนนั้น ตอนที่ลูกแยกตัวหอบเงินทั้งหมด ไปลงทุนสร้าง
บริษัทโก้หรู พ่อบอกลูกให้ตั้งใจและอวยพรให้ลูกสำเร็จ แต่ลูก
ไม่มีบทเรียนยากจนแบบที่ปู่สอนพ่อ ลูกไม่เคยลำบาก ลูกคิดแต่
ว่า บนทางธุรกิจที่ลูกเดิน มันจะโรยกลีบกุหลาบเหมือนที่พ่อและ
ปู่ริดหนามไว้ให้
ลูกไม่เคยตื่นเช้า
ลูกไม่เคยช่วยเหลือใคร
ลูกปกครองลูกน้องแบบเจ้านาย-ลูกน้อง
ลูกจึงไม่มีมืิอขวาที่ไว้ใจได้สักคน... ในที่สุดธุรกิจใหญ่ก็สลายไป
กับสายลม
.
ถึงตอนนี้ทรัพย์สินที่หวังออกดอกผล มันกลายเป็นหนี้สินก้อนมหึ
มาที่ลูกต้องแก้ปัญหา ครอบครัวต้องพลอยลำบาก ลูกเมียกินอยู่
อย่างฝืดเคือง พ่อเหลือแต่อู่เก่าๆที่ปิดไปหลายปีแล้วเท่านั้นที่จะ
ให้ลูกได้ใช้เป็นเครื่องมือทำมาหากิน... แม้มันจะต้องเริ่มนับหนึ่ง
กันใหม่ แต่พ่อยังเชื่อเสมอว่า หากยึดในแนวทางที่ปู่สอนพ่อมา
ลูกจะมีอยู่มีกินฟื้นตัวได้ในอนาคต...
วันนี้ พ่อเดินมาใกล้วันสุดท้ายของชีวิตเต็มที ทุกสิ่งที่มีพ่อได้ให้
ลูกไปหมดแล้ว... อีกไม่นานพ่อคงได้เจอปู่ในที่ใดที่หนึ่ง... พ่อ
อยากขอบคุณปู่ ที่เป็นพ่อที่ยากจน สอนสารพัดอย่างที่ลูกผู้ชาย
หัวหน้าครอบครัวต้องมี พ่อจึงเข้าใจชีวิต.และพ่อคงต้องขอโทษ
ปู่ ที่ทำตัวเป็นพ่อที่ร่ำรวย ไม่เคยให้บทเรียนยากลำบากแก่ลูก จน
ขาดทักษะการใช้ชีวิต จนไม่อาจรักษาสิ่งที่ปู่ทุ่มเทสร้างมาให้
ก้าวหน้าต่อไปได้
บทความดีๆโดย คุณเสก เพจสถานีคลายทุกข์
ภาพ : http://www.ibabysecret.com/wp-content/uploads/2014/01/130_1amfam_father_son_54_hero_w.jpg
บทความคุณภาพจากเพจ "เรื่องดีๆมีข้อคิด"
โลกสวย : http://on.fb.me/1R2Asvx
สาระน่ารู้ดีๆเรื่องกาแฟ : http://on.fb.me/17FdAN3
มหัศจรรย์เห็ดหลินจือ : http://on.fb.me/17y51Cs
ขำขัน มันส์ฮา : http://on.fb.me/1cnaPFM
สูตรเด็ด เคล็ดอร่อย : http://on.fb.me/1YY0mV
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น