บทความดีๆ ที่น่าอ่าน: "ถ้าเจอกันอีกครั้ง เธอจะยังจำฉันได้ไหม"เป็นคำถามสุดท้ายก่อนที่เราจะเลิกลากันเราต่างเดินทางใหม่พบเจอคนใหม่ แต่เราไม่เคยลืมกันวันนี้ฉันมาเจอเธออีกครั้งในวันที่กาลเวลาได้พรากความเยาว์วัยไปจากเรา"จำเราได้ไหม"ฉันเข้าไปทักเธอเธอจ้องมองฉัน ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาแล้วทักฉันว่า"เอ้า สวัสดีครับ คุณป้าสบายดีไหมครับ"ฉันถึงขั้นขำออกมา นี่เธอก็แก่ไม่แพ้กันมาเล่นมุขลุงป้าเลยเหรอ"ไม่ได้ไปเยี่ยมคุณป้าเลย สบายดีไหมครับคิดถึงกับข้าวฝีมือคุณป้ามากเลยครับตอนนั้นขอโทษที่หายไปไม่ได้บอกกล่าวนะครับพอดีผมกับเธอไปด้วยกันไม่ได้จริงๆแต่เธอเป็นคนน่ารักนะครับ และต่อไปเธอคงต้องเจอคนดีๆที่เหมาะจะจับมือร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกันแน่นอนครับ ถ้าเจอเธอ ฝากบอกเธอด้วยนะครับ ว่าอย่าลืมผมนะครับ "ฉันนิ่งเงียบไป ทบทวนในคำพูดของเธอถึงเข้าใจได้ว่า เธอคิดว่าฉันเป็นแม่ของฉันก่อนที่ฉันจะได้ถามอะไรต่อไป ก็มีเด็กสาววัยรุ่นคนหนึ่งวิ่งมาพาเธอออกไป และพูดกับฉันว่า"ขอโทษด้วยนะคะ คุณป้า พอดีคุณตาหนูเป็นอัลไซเมอร์นะค่ะ ความจำเลยเลอะๆเลือนๆ ไปค่ะตา...คุณยายรออยู่นานละ "ฉันไม่ได้ยื้อหรืออะไรทั้งนั้นเพียงแต่เมื่อเธอเดินลับตาไปฉันก็น้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัวก่อนจะพูดบอกเธอไปทั้งที่เธอไม่ได้ยินว่า "ขอบคุณนะ ที่ไม่ลืมกัน ขอบคุณนะ ที่ยังให้ฉันเป็นคนที่ยังน่ารักในความทรงจำของเธอ"Cr. คิ้วต่ำ

วันอาทิตย์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

"ถ้าเจอกันอีกครั้ง เธอจะยังจำฉันได้ไหม"เป็นคำถามสุดท้ายก่อนที่เราจะเลิกลากันเราต่างเดินทางใหม่พบเจอคนใหม่ แต่เราไม่เคยลืมกันวันนี้ฉันมาเจอเธออีกครั้งในวันที่กาลเวลาได้พรากความเยาว์วัยไปจากเรา"จำเราได้ไหม"ฉันเข้าไปทักเธอเธอจ้องมองฉัน ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาแล้วทักฉันว่า"เอ้า สวัสดีครับ คุณป้าสบายดีไหมครับ"ฉันถึงขั้นขำออกมา นี่เธอก็แก่ไม่แพ้กันมาเล่นมุขลุงป้าเลยเหรอ"ไม่ได้ไปเยี่ยมคุณป้าเลย สบายดีไหมครับคิดถึงกับข้าวฝีมือคุณป้ามากเลยครับตอนนั้นขอโทษที่หายไปไม่ได้บอกกล่าวนะครับพอดีผมกับเธอไปด้วยกันไม่ได้จริงๆแต่เธอเป็นคนน่ารักนะครับ และต่อไปเธอคงต้องเจอคนดีๆที่เหมาะจะจับมือร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกันแน่นอนครับ ถ้าเจอเธอ ฝากบอกเธอด้วยนะครับ ว่าอย่าลืมผมนะครับ "ฉันนิ่งเงียบไป ทบทวนในคำพูดของเธอถึงเข้าใจได้ว่า เธอคิดว่าฉันเป็นแม่ของฉันก่อนที่ฉันจะได้ถามอะไรต่อไป ก็มีเด็กสาววัยรุ่นคนหนึ่งวิ่งมาพาเธอออกไป และพูดกับฉันว่า"ขอโทษด้วยนะคะ คุณป้า พอดีคุณตาหนูเป็นอัลไซเมอร์นะค่ะ ความจำเลยเลอะๆเลือนๆ ไปค่ะตา...คุณยายรออยู่นานละ "ฉันไม่ได้ยื้อหรืออะไรทั้งนั้นเพียงแต่เมื่อเธอเดินลับตาไปฉันก็น้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัวก่อนจะพูดบอกเธอไปทั้งที่เธอไม่ได้ยินว่า "ขอบคุณนะ ที่ไม่ลืมกัน ขอบคุณนะ ที่ยังให้ฉันเป็นคนที่ยังน่ารักในความทรงจำของเธอ"Cr. คิ้วต่ำ

"ถ้าเจอกันอีกครั้ง เธอจะยังจำฉันได้ไหม"
เป็นคำถามสุดท้ายก่อนที่เราจะเลิกลากัน

เราต่างเดินทางใหม่
พบเจอคนใหม่ แต่เราไม่เคยลืมกัน

วันนี้ฉันมาเจอเธออีกครั้งในวันที่
กาลเวลาได้พรากความเยาว์วัยไปจากเรา

"จำเราได้ไหม"
ฉันเข้าไปทักเธอ

เธอจ้องมองฉัน ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาแล้วทักฉันว่า
"เอ้า สวัสดีครับ คุณป้าสบายดีไหมครับ"

ฉันถึงขั้นขำออกมา
นี่เธอก็แก่ไม่แพ้กันมาเล่นมุขลุงป้าเลยเหรอ

"ไม่ได้ไปเยี่ยมคุณป้าเลย สบายดีไหมครับ
คิดถึงกับข้าวฝีมือคุณป้ามากเลยครับ
ตอนนั้นขอโทษที่หายไปไม่ได้บอกกล่าวนะครับ
พอดีผมกับเธอไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ
แต่เธอเป็นคนน่ารักนะครับ และต่อไปเธอ
คงต้องเจอคนดีๆที่เหมาะจะจับมือร่วมทุกข์ร่วมสุข
ไปกันแน่นอนครับ ถ้าเจอเธอ ฝากบอกเธอด้วยนะครับ ว่าอย่าลืมผมนะครับ "

ฉันนิ่งเงียบไป ทบทวนในคำพูดของเธอ
ถึงเข้าใจได้ว่า เธอคิดว่าฉันเป็นแม่ของฉัน
ก่อนที่ฉันจะได้ถามอะไรต่อไป
ก็มีเด็กสาววัยรุ่นคนหนึ่งวิ่งมา
พาเธอออกไป และพูดกับฉันว่า

"ขอโทษด้วยนะคะ คุณป้า พอดีคุณตาหนู
เป็นอัลไซเมอร์นะค่ะ ความจำเลยเลอะๆเลือนๆ ไปค่ะ
ตา...คุณยายรออยู่นานละ "

ฉันไม่ได้ยื้อหรืออะไรทั้งนั้น
เพียงแต่เมื่อเธอเดินลับตาไป
ฉันก็น้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัว

ก่อนจะพูดบอกเธอไปทั้งที่เธอไม่ได้ยินว่า

"ขอบคุณนะ ที่ไม่ลืมกัน
ขอบคุณนะ ที่ยังให้ฉันเป็นคนที่ยังน่ารัก
ในความทรงจำของเธอ"