::: กลไกแห่งอัตตา 2 ::: อุบายของอัตตาที่จองจำคนเรา ให้ "ขาดสติ" นั้นมีมากมาย ไม่ว่าจะในเรื่อง ลัทธิบริโภคนิยม การยึดติดกับหัวโขนของตน การเก็บกดบาดแผลทางใจในอดีต จนกลืนกลายเป็นส่วนหนึ่งของทัศนคติ และบุคลิกภาพที่บิดเบี้ยว การยึดมั่น ในมุมมองและความเชื่อของตน และพรรคพวกตนอย่างสุดโต่ง การติดสวยติดหล่อ การติดสนุก การติดอร่อย นอกจากนี้ความไม่อิ่มไม่พอของอัตตา ยังทำให้มันต้องแสวงหาอะไรต่อมิอะไร มาเติมแต้มตัวมันให้เต็มที่อย่างไม่รู้จบ แต่เติมเท่าไรก็ไม่เคยพอเคยเต็ม มันจึงต้องดึงเอาสารพัดสิ่ง เช่น ทรัพย์สิน เงินทอง สิ่งของ การท่องเที่ยว บันเทิง ความรัก ภาพลักษณ์ ความโด่งดัง ความสวย ความสำเร็จ ความทรงจำ ความผูกพัน หรือแม้กระทั่งความรวดร้าว ความเจ็บปวดทรมานใจ ความรู้สึกผิดในใจ ความพ่ายแพ้ ความล้มเหลวมาเป็นส่วนหนึ่ง ของตัวมัน เพื่อให้ตัวมันเองคงอยู่ อย่างเหนียวแน่นยิ่งขึ้นเรื่อยๆ กลไกการเสริมสร้างตัวเองของอัตตานั้น สามารถแบ่งได้ เป็นสองส่วน คือ ส่วนโครงสร้างของทุกข์ กับ ส่วนเนื้อหาของทุกข์ ความรู้สึกเจ็บปวดโกรธเกรี้ยวระทมทุกข์ เชิงโครงสร้างของคนเรานั้นมักจะทัดเทียมกัน ถึงแม้สิ่งที่สูญเสียไปจะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ในเชิงเนื้อหาก็ตาม ส่วนของเนื้อหาของทุกข์ที่สูญเสีย จนทำให้ทรมานใจนั้นอาจเป็น ของเล่น รถยนต์ ชื่อเสียง คนรัก ตำแหน่ง ทรัพย์สิน บุคคลอันเป็นที่รัก หรืออะไรก็ได้ที่ผิดหวัง เพราะเนื้อหาของความทุกข์มันเปลี่ยนแปลงไป ตามเรื่องราว แต่โครงสร้างของทุกข์ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ความทุกข์ที่ร้าวรานใจที่สุดของคนเรา คือ การที่ตัวเองรู้สึกว่าได้สูญเสียส่วนหนึ่ง ของตัวตนไป หรือว่าตัวเองรู้สึกว่า บางส่วนของตัวตนของตนได้ตายไปแล้ว แต่ความจริงก็คือว่า มีบางอย่างได้สูญเสียไปแล้วจริง เพียงแต่ถ้าตอนนี้เราตั้งสติ ปล่อยวางความคิด มาอยู่กับความรู้สึกตัว ณ ปัจจุบันของลมหายใจ ของกาย ของใจเราได้ ไม่ช้าเราจะรู้สึกสงบ เบาสบายอย่างประหลาด และยังอิ่มเต็มในตัวของตัวเอง โดยที่สิ่งที่สูญเสียไปแล้ว มันเป็น คนละส่วนไม่เกี่ยวกันเลย มันไม่เกี่ยวกับกายใจ ที่เราสัมผัสในความเป็นจริง ณ ปัจจุบันนี้ ...แม้แต่นิดเดียว การสลายตัวตนของคนเราทำได้แบบนี้ และด้วยวิธีนี้วิธีเดียวเท่านั้น นี่เป็นกระบวนการที่ต้องทำให้ช่ำชองชั่วชีวิต สุวินัย ภรณวลัย . . #WakeUpYoung . . . ขอขอบคุณภาพจาก A girl short hair

::: กลไกแห่งอัตตา 2 :::

อุบายของอัตตาที่จองจำคนเรา
ให้ "ขาดสติ" นั้นมีมากมาย
ไม่ว่าจะในเรื่อง ลัทธิบริโภคนิยม
การยึดติดกับหัวโขนของตน
การเก็บกดบาดแผลทางใจในอดีต
จนกลืนกลายเป็นส่วนหนึ่งของทัศนคติ
และบุคลิกภาพที่บิดเบี้ยว การยึดมั่น
ในมุมมองและความเชื่อของตน
และพรรคพวกตนอย่างสุดโต่ง
การติดสวยติดหล่อ การติดสนุก การติดอร่อย

นอกจากนี้ความไม่อิ่มไม่พอของอัตตา
ยังทำให้มันต้องแสวงหาอะไรต่อมิอะไร
มาเติมแต้มตัวมันให้เต็มที่อย่างไม่รู้จบ

แต่เติมเท่าไรก็ไม่เคยพอเคยเต็ม
มันจึงต้องดึงเอาสารพัดสิ่ง เช่น ทรัพย์สิน
เงินทอง สิ่งของ การท่องเที่ยว บันเทิง
ความรัก ภาพลักษณ์ ความโด่งดัง
ความสวย ความสำเร็จ ความทรงจำ
ความผูกพัน หรือแม้กระทั่งความรวดร้าว
ความเจ็บปวดทรมานใจ ความรู้สึกผิดในใจ
ความพ่ายแพ้ ความล้มเหลวมาเป็นส่วนหนึ่ง
ของตัวมัน เพื่อให้ตัวมันเองคงอยู่
อย่างเหนียวแน่นยิ่งขึ้นเรื่อยๆ

กลไกการเสริมสร้างตัวเองของอัตตานั้น
สามารถแบ่งได้ เป็นสองส่วน
คือ ส่วนโครงสร้างของทุกข์
กับ ส่วนเนื้อหาของทุกข์

ความรู้สึกเจ็บปวดโกรธเกรี้ยวระทมทุกข์
เชิงโครงสร้างของคนเรานั้นมักจะทัดเทียมกัน
ถึงแม้สิ่งที่สูญเสียไปจะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ในเชิงเนื้อหาก็ตาม

ส่วนของเนื้อหาของทุกข์ที่สูญเสีย
จนทำให้ทรมานใจนั้นอาจเป็น ของเล่น
รถยนต์ ชื่อเสียง คนรัก ตำแหน่ง ทรัพย์สิน
บุคคลอันเป็นที่รัก หรืออะไรก็ได้ที่ผิดหวัง
เพราะเนื้อหาของความทุกข์มันเปลี่ยนแปลงไป
ตามเรื่องราว แต่โครงสร้างของทุกข์ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

ความทุกข์ที่ร้าวรานใจที่สุดของคนเรา
คือ การที่ตัวเองรู้สึกว่าได้สูญเสียส่วนหนึ่ง
ของตัวตนไป หรือว่าตัวเองรู้สึกว่า
บางส่วนของตัวตนของตนได้ตายไปแล้ว

แต่ความจริงก็คือว่า มีบางอย่างได้สูญเสียไปแล้วจริง
เพียงแต่ถ้าตอนนี้เราตั้งสติ ปล่อยวางความคิด
มาอยู่กับความรู้สึกตัว ณ ปัจจุบันของลมหายใจ
ของกาย ของใจเราได้ ไม่ช้าเราจะรู้สึกสงบ
เบาสบายอย่างประหลาด
และยังอิ่มเต็มในตัวของตัวเอง

โดยที่สิ่งที่สูญเสียไปแล้ว มันเป็น
คนละส่วนไม่เกี่ยวกันเลย มันไม่เกี่ยวกับกายใจ
ที่เราสัมผัสในความเป็นจริง ณ ปัจจุบันนี้
...แม้แต่นิดเดียว

การสลายตัวตนของคนเราทำได้แบบนี้
และด้วยวิธีนี้วิธีเดียวเท่านั้น
นี่เป็นกระบวนการที่ต้องทำให้ช่ำชองชั่วชีวิต

สุวินัย ภรณวลัย
.
.
#WakeUpYoung
.
.
.
ขอขอบคุณภาพจาก
A girl short hair