ดีแค่ไหนที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์... ดีที่ได้ลิ้มรสพระธรรม... ดีแค่ไหนที่เป็นคนไทย... ไม่มีความวุ่นวายเรื่องชนชั้นวรรณะ ดีแค่ไหนที่มีศาสนา... สอนให้เห็นคุณค่าของตนเอง ดีแค่ไหนแล้วที่เรายังมีลมหายใจ... สร้างสรรค์ให้เข้าใจ ธรรมชาติและความจริง ดีแค่ไหนที่มีพุทธะ... สั่งสอนให้ช่วยละกิเลสแห่งทุกข์ ดีแค่ไหนที่มีธรรมะ... ชำระล้างเห็นผิดให้เป็นถูก ดีแค่ไหนที่มีสังฆะ... ช่วยกันแนะนำให้ทำดี อย่าละเลยในตนเอง อย่ามัวเล็งเห็นอนาคต อย่ามัวปลด(โกหก)กับชีวิต ยึดติดให้เป็นทุกข์ ตายแล้วเป็นสุข นั่นคือผู้ที่มีหัวใจ(เป็นธรรม)

ดีแค่ไหนที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์... ดีที่ได้ลิ้มรสพระธรรม...
ดีแค่ไหนที่เป็นคนไทย... ไม่มีความวุ่นวายเรื่องชนชั้นวรรณะ
ดีแค่ไหนที่มีศาสนา... สอนให้เห็นคุณค่าของตนเอง
ดีแค่ไหนแล้วที่เรายังมีลมหายใจ... สร้างสรรค์ให้เข้าใจ ธรรมชาติและความจริง
ดีแค่ไหนที่มีพุทธะ... สั่งสอนให้ช่วยละกิเลสแห่งทุกข์
ดีแค่ไหนที่มีธรรมะ... ชำระล้างเห็นผิดให้เป็นถูก
ดีแค่ไหนที่มีสังฆะ... ช่วยกันแนะนำให้ทำดี

อย่าละเลยในตนเอง อย่ามัวเล็งเห็นอนาคต อย่ามัวปลด(โกหก)กับชีวิต ยึดติดให้เป็นทุกข์ ตายแล้วเป็นสุข นั่นคือผู้ที่มีหัวใจ(เป็นธรรม)