#สะสมทรัพย์มาก #ทุกข์มาก !! #สะสมบุญมาก #ทุกข์น้อย #ใช้ใจมองคน #ใช้ตนด้วยปัญญา #จะเห็นคุณค่า #มากกว่า #มูลค่า #ของคน ก็เท่านั้นเอง เท่านั้นเอง มุมมองที่แตกต่าง..ในการเห็นคุณค่า และมูลค่า ที่ต่างกัน.. ในระหว่างเดินบิณทบาตร โยมท่านหนึ่งบอกอาตมาภาพว่า พระอาจารย์ครับ ผมไม่อยู่ประมาณหลายวันน่ะครับ ไปปฏิบัติธรรม... โยมที่ยืนข้าง จึงพูดว่า "โอ้ย ไปทำอะไรน่ะ !! ปฏิบัติธรรมหรอ ? ไม่เสียดายเงินที่จะหายไปหรือไง หยุดตั้งหลายวันขนาดนั้น วันๆนึง ขายของได้เป็นหมื่นไม่ชอบ กลับทิ้งไปทำอะไร ไร้สาระ นั่งหลับตาลืมตา ไม่เห็นได้อะไร...? คุณโยมที่ใส่บาตรจึงหันไป ทำหน้าไม่พอใจใส่คุณโยมท่านนั้น แล้วจะพยายามโต้กล่าว สิ่งที่ตนเองคิดกลับผู้อื่น (พระเองจึงให้พร สัพพี เพื่อให้โยมมีสติ)เมื่อสัพพีเสร็จจึงหันไปยิ้มให้โยม และบอกคุณโญมดีแล้ว สาธุด้วยน่ะ อย่าไปทุกข์เพราะกำทุกข์จากวาจาผู้อื่นสิ เค้าไม่เข้าใจ ไม่ใช่หมายถึงเค้าไม่ดี ถ้าจิตใจเราดีกว่า เราต้องฟังเป็น คิดเป็น และดีให้เป็นมากกว่าเค้า เข้าใจไหม...?(คุณโยมยิ้ม) คิดทบทวนสิ่งที่ได้ยินมา ใจเกิดปิติกับธรรมมะ สว่างขึ้นในหัวมากเชียว... โอ้... นี่เป็นเรื่องดีมากๆ ที่ได้เห็น มุมมองการคิดที่แตกต่าง ของผู้คน ที่มักจะมองให้คนอื่นคิดในแบบตน จนตนเองปิดกลั้นสิ่งที่คนอื่นเค้าเป็น จนหมด าดมิตรภาพและความดีที่ควรมองแก่กัน.. หันไปมองโยมท่านนั้น ก็น่าเสียดาย ที่บั้นปลายยังไม่เ็ความหมายที่แท้จริงของชีวิต จนเป็นทุกข์เราะยึดติดเรื่องทรัพย์สิน มากกว่าเห็นความจริงของชีวิต ในการเรียนรู้ เข้าใจ ธรรม เพื่อหลุดพ้นออกจากทุกข์ สะสมทรัพย์มาก ทุกข์มาก สะสมบุญมาก ทุกข์น้อย ใช้ใจมองคน ใช้ตนด้วยปัญญา จะเห็นคุณค่า มากกว่า มูลค่า ของคน ก็เท่านั้นเอง เท่านั้นเอง

#สะสมทรัพย์มาก #ทุกข์มาก !! #สะสมบุญมาก #ทุกข์น้อย
#ใช้ใจมองคน #ใช้ตนด้วยปัญญา #จะเห็นคุณค่า #มากกว่า #มูลค่า #ของคน ก็เท่านั้นเอง เท่านั้นเอง

มุมมองที่แตกต่าง..ในการเห็นคุณค่า และมูลค่า ที่ต่างกัน..

ในระหว่างเดินบิณทบาตร โยมท่านหนึ่งบอกอาตมาภาพว่า พระอาจารย์ครับ ผมไม่อยู่ประมาณหลายวันน่ะครับ ไปปฏิบัติธรรม...

โยมที่ยืนข้าง จึงพูดว่า "โอ้ย ไปทำอะไรน่ะ !! ปฏิบัติธรรมหรอ ? ไม่เสียดายเงินที่จะหายไปหรือไง หยุดตั้งหลายวันขนาดนั้น วันๆนึง ขายของได้เป็นหมื่นไม่ชอบ กลับทิ้งไปทำอะไร ไร้สาระ นั่งหลับตาลืมตา ไม่เห็นได้อะไร...?

คุณโยมที่ใส่บาตรจึงหันไป ทำหน้าไม่พอใจใส่คุณโยมท่านนั้น แล้วจะพยายามโต้กล่าว สิ่งที่ตนเองคิดกลับผู้อื่น (พระเองจึงให้พร สัพพี เพื่อให้โยมมีสติ)เมื่อสัพพีเสร็จจึงหันไปยิ้มให้โยม และบอกคุณโญมดีแล้ว สาธุด้วยน่ะ อย่าไปทุกข์เพราะกำทุกข์จากวาจาผู้อื่นสิ เค้าไม่เข้าใจ ไม่ใช่หมายถึงเค้าไม่ดี ถ้าจิตใจเราดีกว่า เราต้องฟังเป็น คิดเป็น และดีให้เป็นมากกว่าเค้า เข้าใจไหม...?(คุณโยมยิ้ม)

คิดทบทวนสิ่งที่ได้ยินมา ใจเกิดปิติกับธรรมมะ สว่างขึ้นในหัวมากเชียว...
โอ้... นี่เป็นเรื่องดีมากๆ ที่ได้เห็น มุมมองการคิดที่แตกต่าง ของผู้คน ที่มักจะมองให้คนอื่นคิดในแบบตน จนตนเองปิดกลั้นสิ่งที่คนอื่นเค้าเป็น จนหมด าดมิตรภาพและความดีที่ควรมองแก่กัน..
หันไปมองโยมท่านนั้น ก็น่าเสียดาย ที่บั้นปลายยังไม่เ็ความหมายที่แท้จริงของชีวิต จนเป็นทุกข์เราะยึดติดเรื่องทรัพย์สิน มากกว่าเห็นความจริงของชีวิต ในการเรียนรู้ เข้าใจ ธรรม เพื่อหลุดพ้นออกจากทุกข์
สะสมทรัพย์มาก ทุกข์มาก สะสมบุญมาก ทุกข์น้อย ใช้ใจมองคน ใช้ตนด้วยปัญญา จะเห็นคุณค่า มากกว่า มูลค่า ของคน ก็เท่านั้นเอง เท่านั้นเอง