วันเสาร์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2560

เรื่องเล่า ซึ้งๆ “กาแฟ… ใส่เกลือ” เขาเจอเธอในงานเลี้ยงแห่งหนึ่ง เธอดูโดดเด่นมาก และมีคนมากมายรุมล้อมเธอ ในขณะที่เขาดูเป็นผู้ ชายธรรมดาคนหนึ่ง ไม่มีใครใส่ใจเขาเลย และหลัง งานเลี้ยงเลิก เขาได้มีโอกาสชวนเธอไปทานกาแฟ ต่อ เธอประหลาดใจมาก แต่ท่าทีที่สุภาพของเขา ทำให้เธอตอบตกลง พวกเขานั่งในร้านกาแฟดีๆแห่งหนึ่ง เขาดูประหม่า จนพูดอะไรไม่ออก เธอรู้สึกอึดอัดมาก จนคิดในใจ ว่า ได้โปรดให้ฉันกลับบ้านเหอะ แต่ทันใดนั้น.. เขา ถามบ๋อยว่า ขอเกลือป่นได้ไหมอยากเอามาใส่ในกา แฟ ทุกคนในร้านหันมาจ้องเขาด้วยความประหลาด ใจ เขาอายจนต้องก้มหน้า แต่ก็ยังเติมเกลือลงในกา แฟและก็ดื่มมันเสียด้วย ทำให้เธอต้องถามเขาอย่างอดไม่ได้ว่า ทำไมชอบ กาแฟรสชาติแบบนี้ เขาตอบว่า เมื่อเขายังเด็ก บ้าน เกิดเขาอยู่ริมทะเล เขาเป็นลูกน้ำเค็ม เล่นกับทะเล ทุกวันเคยชินกับรสเค็มของเกลือ เหมือนกับรสชาติ ของกาแฟเค็ม เพราะฉะนั้นเมื่อทุกครั้งที่เขาได้ลิ้ม รสกาแฟเค็มๆ เขาก็จะคิดถึงวัยเด็ก คิดถึงบ้านเกิด เขาคิดถึงพ่อแม่ทียังอยู่ที่นั่น เธอก็เริ่มประทับใจในตัวเขา เริ่มชวนเขาคุย เล่าถึง บ้านเกิดของเธอบ้างชีวิตในวัยเด็ก ครอบครัวของ เธอ เธอกับเขาคุยกันถูกคอมากขึ้นเรื่อยๆ และจาก การเริ่มต้นที่ดีทำให้เขากับเธอคืบหน้าความสัมพันธ์ ต่อไปจนทีสุด เธอก็ค้นพบว่า เขาคือผู้ชายแบบที่ เธอต้องการอย่างแท้จริง เขาใจกว้าง อ่อนโยน อบ อุ่นและดูแลเป็นอย่างดี เขาเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ แต่เธอเกือบจะมองข้ามเขาไป! หลังจากนั้นอีกสี่สิบปี เขาก็จากเธอไป ทิ้งจดหมาย ไว้ให้เธอฉบับหนึ่ง ข้างในมีใจความว่า ที่รัก อภัยให้ ผมด้วย ที่ต้องโกหกคุณชั่วชีวิต มีเรื่องเดียวเท่านั้น ที่ผมโกหกคุณ เรื่องกาแฟเค็มนั่น จำวันแรกที่เรามี นัดกันได้ไหม ผมประหม่ามากในตอนนั้น จริงๆแล้ว ผมต้องการน้ำตาล แต่ผมพูดผิดเป็นขอเกลือ ซึ่งมัน ยากที่จะกลับคำในตอนนั้น ผมจึงต้องปล่อยมันไป ซึ่งผมไม่คิดว่า นั่นจะทำให้เราได้เริ่มต้นการพูดคุย กัน ผมพยายามที่จะสารภาพกับคุณหลายต่อหลาย ครั้ง แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะสารภาพออกไป ทำให้ผม สัญญากับตัวเองว่า จะไม่โกหกอะไรคุณอีก แม้แต่ ครั้งเดียว ตอนนี้ผมจากไปแล้ว ผมไม่ต้องหวาดกลัวอะไรอีก ดังนั้น จึงเล่าความจริงในจดหมายฉบับนี้ แท้จริง แล้ว ผมไม่ได้ชอบทานกาแฟรสเค็มเลยแม้แต่น้อย มันรสชาติค่อนข้างแย่ทีเดียวแต่ว่าผมทานมันตลอด ทั้งชีวิตตั้งแต่ได้รู้จักคุณ ผมไม่เคยนึกเสียใจในสิ่งที่ ทำเพื่อคุณเลย การได้พบคุณ เป็นความสุขอันยิ่งใหญ่ที่สุดตลอด ชีวิตของผม ถ้าผมได้มีโอกาสมีชีวิตอีกครั้ง ผมก็ยัง อยากจะได้พบคุณ และมีคุณเป็นภรรยาผมอีกครั้ง เช่นกัน แม้ว่าผมจะต้องดื่มกาแฟรสเค็มอีกตลอด ชีวิตก็ตาม! น้ำตาของเธอหยด ใส่กระดาษจดหมาย จนเปียกชุ่ม และหลังจากนั้นหากมีใครถามเธอกาแฟรสเติมเกลือ รสชาติเป็นเช่นไร เธอก็จะตอบเสมอว่า “มันหวาน” นำเสนอโดย #เรื่องดีๆมีข้อคิด Line : ts2502 Instagram : th.thamma ที่มา : https://my.dek-d.com/6-27mayo1/blog/?blog_id=10088903

เรื่องเล่า ซึ้งๆ “กาแฟ… ใส่เกลือ”

เขาเจอเธอในงานเลี้ยงแห่งหนึ่ง เธอดูโดดเด่นมาก
และมีคนมากมายรุมล้อมเธอ   ในขณะที่เขาดูเป็นผู้
ชายธรรมดาคนหนึ่ง ไม่มีใครใส่ใจเขาเลย และหลัง
งานเลี้ยงเลิก เขาได้มีโอกาสชวนเธอไปทานกาแฟ
ต่อ   เธอประหลาดใจมาก  แต่ท่าทีที่สุภาพของเขา
ทำให้เธอตอบตกลง

พวกเขานั่งในร้านกาแฟดีๆแห่งหนึ่ง    เขาดูประหม่า
จนพูดอะไรไม่ออก   เธอรู้สึกอึดอัดมาก จนคิดในใจ
ว่า ได้โปรดให้ฉันกลับบ้านเหอะ   แต่ทันใดนั้น.. เขา
ถามบ๋อยว่า ขอเกลือป่นได้ไหมอยากเอามาใส่ในกา
แฟ  ทุกคนในร้านหันมาจ้องเขาด้วยความประหลาด
ใจ เขาอายจนต้องก้มหน้า แต่ก็ยังเติมเกลือลงในกา
แฟและก็ดื่มมันเสียด้วย

ทำให้เธอต้องถามเขาอย่างอดไม่ได้ว่า   ทำไมชอบ
กาแฟรสชาติแบบนี้  เขาตอบว่า เมื่อเขายังเด็ก บ้าน
เกิดเขาอยู่ริมทะเล   เขาเป็นลูกน้ำเค็ม  เล่นกับทะเล
ทุกวันเคยชินกับรสเค็มของเกลือ  เหมือนกับรสชาติ
ของกาแฟเค็ม    เพราะฉะนั้นเมื่อทุกครั้งที่เขาได้ลิ้ม
รสกาแฟเค็มๆ    เขาก็จะคิดถึงวัยเด็ก คิดถึงบ้านเกิด
เขาคิดถึงพ่อแม่ทียังอยู่ที่นั่น

เธอก็เริ่มประทับใจในตัวเขา  เริ่มชวนเขาคุย   เล่าถึง
บ้านเกิดของเธอบ้างชีวิตในวัยเด็ก     ครอบครัวของ
เธอ   เธอกับเขาคุยกันถูกคอมากขึ้นเรื่อยๆ  และจาก
การเริ่มต้นที่ดีทำให้เขากับเธอคืบหน้าความสัมพันธ์
ต่อไปจนทีสุด   เธอก็ค้นพบว่า   เขาคือผู้ชายแบบที่
เธอต้องการอย่างแท้จริง   เขาใจกว้าง อ่อนโยน อบ
อุ่นและดูแลเป็นอย่างดี เขาเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ
แต่เธอเกือบจะมองข้ามเขาไป!

หลังจากนั้นอีกสี่สิบปี   เขาก็จากเธอไป ทิ้งจดหมาย
ไว้ให้เธอฉบับหนึ่ง ข้างในมีใจความว่า ที่รัก อภัยให้
ผมด้วย ที่ต้องโกหกคุณชั่วชีวิต   มีเรื่องเดียวเท่านั้น
ที่ผมโกหกคุณ เรื่องกาแฟเค็มนั่น   จำวันแรกที่เรามี
นัดกันได้ไหม  ผมประหม่ามากในตอนนั้น จริงๆแล้ว
ผมต้องการน้ำตาล แต่ผมพูดผิดเป็นขอเกลือ ซึ่งมัน
ยากที่จะกลับคำในตอนนั้น   ผมจึงต้องปล่อยมันไป
ซึ่งผมไม่คิดว่า   นั่นจะทำให้เราได้เริ่มต้นการพูดคุย
กัน   ผมพยายามที่จะสารภาพกับคุณหลายต่อหลาย
ครั้ง   แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะสารภาพออกไป  ทำให้ผม
สัญญากับตัวเองว่า   จะไม่โกหกอะไรคุณอีก  แม้แต่
ครั้งเดียว

ตอนนี้ผมจากไปแล้ว   ผมไม่ต้องหวาดกลัวอะไรอีก
ดังนั้น  จึงเล่าความจริงในจดหมายฉบับนี้     แท้จริง
แล้ว   ผมไม่ได้ชอบทานกาแฟรสเค็มเลยแม้แต่น้อย
มันรสชาติค่อนข้างแย่ทีเดียวแต่ว่าผมทานมันตลอด
ทั้งชีวิตตั้งแต่ได้รู้จักคุณ ผมไม่เคยนึกเสียใจในสิ่งที่
ทำเพื่อคุณเลย

การได้พบคุณ    เป็นความสุขอันยิ่งใหญ่ที่สุดตลอด
ชีวิตของผม ถ้าผมได้มีโอกาสมีชีวิตอีกครั้ง ผมก็ยัง
อยากจะได้พบคุณ    และมีคุณเป็นภรรยาผมอีกครั้ง
เช่นกัน     แม้ว่าผมจะต้องดื่มกาแฟรสเค็มอีกตลอด
ชีวิตก็ตาม!

น้ำตาของเธอหยด ใส่กระดาษจดหมาย จนเปียกชุ่ม
และหลังจากนั้นหากมีใครถามเธอกาแฟรสเติมเกลือ
รสชาติเป็นเช่นไร    เธอก็จะตอบเสมอว่า “มันหวาน”

นำเสนอโดย
#เรื่องดีๆมีข้อคิด
Line : ts2502
Instagram : th.thamma

ที่มา : https://my.dek-d.com/6-27mayo1/blog/?blog_id=10088903

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น