อารมณ์กับเหตุผล
ถ้าสองสิ่งนี้ไม่สามัคคีกันเมื่อไหร่ จะนำมาซึ่งความหายนะเสมอ
บางอย่างรู้เหตุผลว่าควรทำอย่างไร แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะอารมณ์มากำหนด
รู้เหตุรู้ผลของการตื่นสาย แต่ก็ยังไม่รีบเด้งตัวจากที่นอนเพราะอารมณ์มันไม่ได้
ดังนั้นทางแก้คือ...หยุดทำตามอารมณ์แล้วคิดถึงเหตุผลเป็นหลัก ใช่ไหม?
ผิดชนิดร้ายแรงเลยครับ
"ปัญหาจากอารมณ์ ไม่มีทางแก้ได้ด้วยเหตุผล"
ถ้าคุณเกิดอารมณ์ขี้เกียจลุกจากเตียง คุณอย่าเอาเหตุผลของการตื่นสายมาอธิบายตัวเองครับ
คุณต้องสร้างอารมณ์อยากลุกจากเตียงขึ้นมาแทน วิธีการก็แล้วแต่จะสร้างสรรค์
คุณอาจนึกถึงอาหารเช้าแซ่บๆพื่อเป็นแรงบันดาลใจ
เอื้อมไปเปิดเพลงที่มันเร้าอารมณ์สดใสดุจทุ่งดอกไม้บานที่มีรุ้งกินน้ำพาดผ่าน
หรือแม้แต่สรุปกับตัวเองแบบไร้เหตุผลว่า รีบๆตื่นก็ได้วะ ตื่นเร็วก็ค่ำเร็วๆ จะได้กลับมานอนต่อ
ประเด็นพวกนี้เพศหญิงจะมีปัญหามากกว่าเพศชาย
คุณผู้หญิงครับ ผมขอให้พวกคุณนึกถึงเรื่องทีผู้ชายของคุณทำให้อารมณ์ของคุณเดือดดาลที่สุด
คำถามคือ ในขณะที่คุณเดือดดาล คุณต้องการเหตุผลคำอธิบายจากคุณผู้ชายไหมครับ
ปากคุณจะบอกว่า “อธิบายมา” แต่เชื่อเถอะครับ “อธิบายไปก็ไม่มีวันถูก”
ณ เวลานั้น จริงๆแล้วคุณไม่ได้ต้องการเหตุผลครับ
คุณต้องการให้เขาทำอะไรก็ได้ ให้อารมณ์ของคุณดีขึ้น
อาจจะเป็นคำขอโทษ คำสำนึกผิด คำสัญญาว่าจะไม่ทำอีก
แต่ส่วนใหญ่คุณมักจะได้เหตุผลของการกระทำจากคุณผู้ชาย
ซึ่งนำมาสู่การบาดเจ็บล้มตายอย่างน่าอนาถ
กลยุทธ์การสื่อสารสุดคลาสสิกที่ได้ผลเสมอ...
แตะอารมณ์เขาให้ได้ก่อน แล้วค่อยตามด้วยเหตุผล
---------------------------------------------
#สื่อสารสร้างสุข
เพราะคำพูดบางคำ เปลี่ยนชีวิตบางคน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น