ทำไมคนส่วนใหญ่ถึงไม่เห็นด้วยกับการโพสเรื่องไม่ดีใน Facebook
บ่นพ่อ เบื่อแม่ ด่าเจ้านาย แช่งลูกน้อง ประชดเพื่อน ท้าทายศัตรู...
คุณลักษณะเด่นของโพสแบบนี้คือ...
มาลอยๆ ไม่ระบุประธานและกรรม ใครอยากรับก็รับไป
เวลามีคอมเม้นท์มาถามว่าหมายถึงใคร ก็ระบุไม่ได้ แต่รู้กันอยู่
เวลาคนโพสเรื่องแบบนี้ มักเกิดจากอารมณ์ความรู้สึก
เป็นโทสะ โมหะ โลภะ ในพระพุทธศาสนาเรียกว่าอกุศลมูล 3
แปลว่ารากเหง้าแห่งความชั่ว เป็นกับดักทางความคิด
โดยมากจะเพิ่งเกิดขึ้นสดๆร้อนๆ
ไม่มีใครเอาเรื่องที่เจ้านายด่าเมื่อสามปีที่แล้วมาโพส Facebook
ไม่มีใครเอาเรื่องที่เพื่อนไม่คืนเงินเมื่อสองปีก่อนมาระบายทาง Twitter
ไม่มีใครเอาเรื่องเมื่อห้าปีที่ถูกหักหลังในที่ทำงานมาพิมพ์ใน Timeline
สิ่งที่กำลังจะโพสในวันนี้ก็เช่นกัน อีกไม่นานมันก็จะผ่านไป
จะโพสหรือไม่โพส ผลลัพธ์ไม่ต่างกัน “มันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น”
การระบายออกครั้งนี้ มันจะไม่ทำให้ใครรู้สึกดีขึ้นแน่นอน
ต่อให้ได้ความสะใจ แต่มันได้การบาดเจ็บล้มตายมากกว่า
คนที่บาดเจ็บหนักคือคนโพส
ต่อให้สิ่งที่คุณโพสเป็น”เรื่องจริง” แต่ผู้คนที่เห็นข้อความของคุณ
ไม่มีใครรู้สึกเคารพในตัวคุณ หรือเคารพใน “วุฒิภาวะ” ของคุณแน่ๆ
ถ้าคุณไม่คิดจะโพสอะไรแย่ๆที่เกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีที่แล้ว
เรื่องแย่ๆของวันนี้ก็อย่าโพสครับ
เก็บไว้ให้ใจของคุณภาคภูมิว่าคุณผ่านอะไรแย่ๆมาได้โดยไม่มีหลักฐานประจานตัวเอง
----------------------------------------------
#สื่อสารสร้างสุข
เพราะคำพูดบางคำ เปลี่ยนชีวิตบางคน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น