" เราเรียกเรื่องทั้งหมดนี้ว่า ความรัก "
บนเก้าอี้โยก 2 ผู้เฒ่านั่งคุยกัน
ยายเฒ่าจับมือตาเฒ่า แล้วพูดว่า
ตาเฒ่า ฉันมีเรื่องที่ไม่สบายใจ
อยากสารภาพกับแกว่า
ตอนปีนั้น แฟนเก่าฉันมาหา บอกว่ายังรักฉันอยู่
เขากลับมาเพื่อพาฉันหนีไปกับเขา
ตอนพบหน้าเขา ฉันรู้สึกว่ายังรักเขามาก
จึงกลับมาบ้าน เพื่อจะเก็บของหนีไปกับเขา
แต่พอมาถึงบ้าน เห็นแกกำลังทำซุปร้อนๆให้ฉันกิน กับข้าว และบอกฉันว่า ช่วงนี้ดูฉันเครียดๆ เลยทำให้ฉันกินเพื่อบำรุงร่างกาย ฉันวิ่งเข้าห้องนอนและร้องไห้หนัก
ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่า ฉัน จะไม่ไปจากแกแล้ว ....
ตาเฒ่าฟังถึงตอนนี้แล้ว ยิ้มอย่างมีความสุข......
ยายเฒ่า เรื่องเธอจะหนีฉันรู้แต่แรกแล้ว
ฉันแอบอ่านจดหมายนัดหนีของเธอแล้ว
ฉันบอกตรงๆนะ ถ้าเธอหนีไปกับเขา อย่างน้อย
ก็ต้องกินให้อิ่มก่อน ไม่งั้นเธอต้องเมารถอีก
ถ้ากินให้อิ่มอาการเมารถ จะได้น้อยลง.....
น้ำตายายเฒ่าไหลพราก พูดว่า ตาเฒ่า
ตลอดชีวิตฉันทำถูกต้องที่สุดอยู่เรื่องหนึ่ง
คือ ฉันไมได้หนีแกไป......
Cr. พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น