วันจันทร์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2559

เห็นภาพนักข่าว รุมแย่งกันถ่ายภาพ การเคลื่อนย้ายศพ อย่างกับผีดิบ รุมทึ้งเหยื่อทำให้ผมคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาเลยครับ ##จบการฝึกเคลียร์พื้นที่ได้## เมืองเล็กๆแห่งหนึ่งในอเมริกา มีธนาคารแห่งหนึ่ง กำลังถูกโจรปล้นธนาคาร โจรไม่ได้เงินจากธนาคารจึงจับเด็กชาย วัย 5 ขวบ คนหนึ่งเป็นตัวประกัน และบอกกับตำรวจที่ล้อมอยู่ข้างนอก ให้หาเงินจำนวน 5 แสนดอลล่าร์ พร้อมกับรถยนต์หนึ่งคัน ไม่เช่นนั้นจะฆ่าตัวประกันนี้ เมื่อเนลสันนักจิตวิทยามาถึง เขาพยายามดึงเวลาให้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้ เพื่อให้เจ้าหน้าที่ฝ่ายต่างๆประจำในจุด ที่จะคุ้มครองตัวประกันทั้งหมดได้ และเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจเห็นว่า โจรกำลังจะลงมือฆ่าเด็กชายวัย 5 ขวบ จึงยิงปืนไปหัวของคนร้าย จนล้มลงไปกองกับพื้น เด็กชายล้มลงไป พร้อมกับเลือดของคนร้าย ที่สาดกระเด็นมาเปื้อนใบหน้าและเสื้อผ้า เสียงร้องไห้จ้า ด้วยความหวาดกลัว อย่างสุดขีดของเด็กน้อยดังขึ้น พร้อมกับช่วงที่เนลสันวิ่งเข้าไปกอด เพื่อปลอบใจพอดี ในช่วงชุลมุนของนักข่าวที่ต่างพากันถือ ทั้งกล้องและไมค์ กรูเข้ามาทำข่าว และถ่ายภาพ จู่ๆ เนลสันก็ตะโกนขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า “จบการฝึกซ้อม ทุกคนช่วยกันเคลียร์พื้นที่!” ทุกคนในเหตุการณ์ต่างตกตะลึง ในสิ่งที่เนลสันตะโกนออกมา รวมทั้งเด็ก น้อยวัย 5 ขวบก็หยุดร้องไห้ และมองไปที่ใบหน้าของเนลสันอย่างฉงน “แม่ครับ เขาฝึกซ้อมกันเหรอครับ?” เด็กน้อยถามออกไป “ใช่จ้าลูก!” แม่ของเขาพยักหน้าและพูดออกไปด้วยน้ำตา มีเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายท่าน เดินเข้ามาชมเด็กชาย “เจ้าหนู นายเก่งมาก นายแสดงได้ดีมากๆ!” พร้อมกับพากันยกนิ้วให้ วันต่อมา ไม่มีหนังสือพิมพ์ฉบับใดลงข่าว โจรปล้นธนาคารเมื่อวานเลย แม้แต่ฉบับเดียว ต่างก็พากันปกป้องความรู้สึกของเด็กน้อย ไม่ให้มีความหวาดผวา ในเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน หลายสิบปีผ่านไป ชายวัยทำงานคนหนึ่ง เดินทางมาขอพบเนลสัน และเอ่ยถึงเหตุการณ์โจรปล้นธนาคาร เมื่อหลายสิบปีที่แล้ว เขาถามเนลสัน ด้วยความสงสัยว่าทำไมถึงตะโกน ประโยคนั้นออกมา “ตอนที่ผมได้ยินเสียงปืนดังขึ้น ผมคิดว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้ คงฝังใจให้เด็กน้อยคนนี้ คงผวาและหวาดกลัว จนไม่อาจมีความมั่นใจ ในชีวิตได้อีกต่อไป และเมื่อผมวิ่งเข้าไปใกล้ เด็กน้อยคนนั้น พระผู้เป็นเจ้าก็ให้สติกับผม และให้ผมพูดคำว่าจบการฝึกซ้อม ทุกคนช่วยกันเคลียร์พื้นที่” เมื่อเนลสันพูดจบ ชายคนนั้นก็เข้ามากอดเนลสัน ซึ่งตอนนี้ก็แก่ชราลงมากแล้ว “ผมถูกหลอกมา 30 ปี แม่เพิ่งบอกความจริง ให้ผมทราบเมื่อไม่นานมานี้ ขอบพระคุณมากๆครับ คุณลุงเนลสัน ขอบคุณที่ทำให้ผมมีชีวิตเป็นปกติ เหมือนคนทั่วๆไป” เขาร้องไห้ออกมาด้วยความซาบซึ้งใจ “คุณไม่ต้องขอบคุณผมหรอก หากจะขอบคุณ ก็จงขอบคุณ นักข่าวและทุกคนในเมืองนั้น ที่ช่วยกันหลอกคุณ!” ....................................................................... หากเราเห็นแก่คุณธรรม ผลประโยชน์ย่อมเบาบาง หากเราเห็นแก่ผลประโยชน์ คุณธรรมย่อมเสื่อมสูญ Cr. นุสนธิ์บุคส์

เห็นภาพนักข่าว รุมแย่งกันถ่ายภาพ
การเคลื่อนย้ายศพ อย่างกับผีดิบ รุมทึ้งเหยื่อทำให้ผมคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาเลยครับ

##จบการฝึกเคลียร์พื้นที่ได้##

เมืองเล็กๆแห่งหนึ่งในอเมริกา
มีธนาคารแห่งหนึ่ง กำลังถูกโจรปล้นธนาคาร
โจรไม่ได้เงินจากธนาคารจึงจับเด็กชาย
วัย 5 ขวบ คนหนึ่งเป็นตัวประกัน
และบอกกับตำรวจที่ล้อมอยู่ข้างนอก
ให้หาเงินจำนวน 5 แสนดอลล่าร์
พร้อมกับรถยนต์หนึ่งคัน
ไม่เช่นนั้นจะฆ่าตัวประกันนี้

เมื่อเนลสันนักจิตวิทยามาถึง
เขาพยายามดึงเวลาให้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้ เพื่อให้เจ้าหน้าที่ฝ่ายต่างๆประจำในจุด
ที่จะคุ้มครองตัวประกันทั้งหมดได้

และเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจเห็นว่า
โจรกำลังจะลงมือฆ่าเด็กชายวัย 5 ขวบ
จึงยิงปืนไปหัวของคนร้าย
จนล้มลงไปกองกับพื้น 

เด็กชายล้มลงไป พร้อมกับเลือดของคนร้าย
ที่สาดกระเด็นมาเปื้อนใบหน้าและเสื้อผ้า
เสียงร้องไห้จ้า ด้วยความหวาดกลัว
อย่างสุดขีดของเด็กน้อยดังขึ้น
พร้อมกับช่วงที่เนลสันวิ่งเข้าไปกอด
เพื่อปลอบใจพอดี

ในช่วงชุลมุนของนักข่าวที่ต่างพากันถือ
ทั้งกล้องและไมค์ กรูเข้ามาทำข่าว และถ่ายภาพ จู่ๆ เนลสันก็ตะโกนขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า

“จบการฝึกซ้อม ทุกคนช่วยกันเคลียร์พื้นที่!”

ทุกคนในเหตุการณ์ต่างตกตะลึง
ในสิ่งที่เนลสันตะโกนออกมา รวมทั้งเด็ก
น้อยวัย 5 ขวบก็หยุดร้องไห้
และมองไปที่ใบหน้าของเนลสันอย่างฉงน

“แม่ครับ เขาฝึกซ้อมกันเหรอครับ?”
เด็กน้อยถามออกไป

“ใช่จ้าลูก!”
แม่ของเขาพยักหน้าและพูดออกไปด้วยน้ำตา
มีเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายท่าน
เดินเข้ามาชมเด็กชาย

“เจ้าหนู นายเก่งมาก นายแสดงได้ดีมากๆ!”
พร้อมกับพากันยกนิ้วให้

วันต่อมา ไม่มีหนังสือพิมพ์ฉบับใดลงข่าว
โจรปล้นธนาคารเมื่อวานเลย แม้แต่ฉบับเดียว
ต่างก็พากันปกป้องความรู้สึกของเด็กน้อย
ไม่ให้มีความหวาดผวา ในเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน

หลายสิบปีผ่านไป
ชายวัยทำงานคนหนึ่ง เดินทางมาขอพบเนลสัน  และเอ่ยถึงเหตุการณ์โจรปล้นธนาคาร
เมื่อหลายสิบปีที่แล้ว เขาถามเนลสัน
ด้วยความสงสัยว่าทำไมถึงตะโกน
ประโยคนั้นออกมา

“ตอนที่ผมได้ยินเสียงปืนดังขึ้น ผมคิดว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้ คงฝังใจให้เด็กน้อยคนนี้
คงผวาและหวาดกลัว จนไม่อาจมีความมั่นใจ
ในชีวิตได้อีกต่อไป และเมื่อผมวิ่งเข้าไปใกล้
เด็กน้อยคนนั้น พระผู้เป็นเจ้าก็ให้สติกับผม
และให้ผมพูดคำว่าจบการฝึกซ้อม
ทุกคนช่วยกันเคลียร์พื้นที่”

เมื่อเนลสันพูดจบ ชายคนนั้นก็เข้ามากอดเนลสัน  ซึ่งตอนนี้ก็แก่ชราลงมากแล้ว

“ผมถูกหลอกมา 30 ปี แม่เพิ่งบอกความจริง
ให้ผมทราบเมื่อไม่นานมานี้
ขอบพระคุณมากๆครับ คุณลุงเนลสัน
ขอบคุณที่ทำให้ผมมีชีวิตเป็นปกติ
เหมือนคนทั่วๆไป”

เขาร้องไห้ออกมาด้วยความซาบซึ้งใจ
“คุณไม่ต้องขอบคุณผมหรอก หากจะขอบคุณ
ก็จงขอบคุณ นักข่าวและทุกคนในเมืองนั้น
ที่ช่วยกันหลอกคุณ!”
.......................................................................

หากเราเห็นแก่คุณธรรม
ผลประโยชน์ย่อมเบาบาง
หากเราเห็นแก่ผลประโยชน์
คุณธรรมย่อมเสื่อมสูญ

Cr. นุสนธิ์บุคส์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น