แม่ปูกับลูกปู...... ระยะนี้ได้ประสบพบเห็นพฤติกรรมแย่ๆ ของคนที่เป็นลูก ที่ไม่สนใจดูแลพ่อแม่ ที่แสดงกิริยาก้าวร้าวพ่อแม่...ทำร้ายแม่ด่าพ่อ.... รู้สึกเป็นห่วงว่าต่อไปสังคมมนุษย์จะเป็นอย่างไร ? เพราะมนุษย์พันธ์ุใหม่เลี้ยงลูกกันไม่เป็น เมื่อพ่อพิมพ์แม่พิมพ์มันบิดเบี้ยว...ผลิตผลย่อมบิดเบี้ยว และแล้วมนุษย์ก็กลายพันธุ์ จะว่าคนก็ไม่ใช่ จะว่าเครื่องจักรก็ไม่เชิง แข็งกระด้าง ไร้น้ำใจ ไม่กตัญญูรู้คุณ ไม่มีสัมมาคารวะ....... จะไปว่าเด็กพันธุ์ใหม่ฝ่ายเดียวก็ดูจะไม่ยุติธรรมเท่าไหร่ เพราะเขาเรียนรู้มาอย่างนี้ ! พ่อแม่ไม่เคยสอน ไม่เคยใช้ให้ทำอะไร ทำตัวเป็นขี้ข้าลูก ขออย่างเดียวให้ลูกเรียนเก่งๆ มนุษย์พันธุ์ใหม่จึงแข่งกันเรียนแย่งกันเก่ง จนแทบจะฆ่ากันตาย หาความจริงใจในหมู่เพื่อนแทบไม่ได้ เครียด ไม่มีความสุข.... ชีวิตคนมันไม่ได้มีด้านเดียว การจะเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์เราจะต้องพัฒนาทั้งกายและใจ คนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องรู้จักสอน รู้จักใช้ลูก เวลาที่ลูกเขาอยากจะทำอะไรให้พ่อแม่ ก็ให้เขาทำ ไม่ต้องไปห่วงการบ้าน ห่วงเรียนพิเศษกันจนไม่มีเวลาที่จะเรียนรู้ว่าการมีปฏิสัมพันธ์กันในครอบครัวมนุษย์เขาต้องทำกันยังไง จิตทุกดวงที่มาอุบัติบนโลกมนุษย์เขามาเพื่อที่จะเรียนรู้ เขาพร้อมที่จะเรียนรู้อยู่แล้ว พ่อแม่สอนเขาอย่างไรเขาก็เรียนรู้อย่างนั้น และปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดทั้งที่รู้ตัว และ ไม่รู้ตัว ลูกเรียนรู้ผ่านการกระทำ คำพูด การดำรงชีวิต นิสัยใจคอของพ่อแม่ เพราะฉะนั้นเวลาที่ลูกมันไม่ได้ดั่งใจ ก็ไม่ต้องไปโทษดินโทษฟ้าชะตากรรม ให้หันกลับมามองตัวเองว่า สอนลูกมายังไง? Cr. ครูหนุ่ย

แม่ปูกับลูกปู......

ระยะนี้ได้ประสบพบเห็นพฤติกรรมแย่ๆ ของคนที่เป็นลูก
ที่ไม่สนใจดูแลพ่อแม่  ที่แสดงกิริยาก้าวร้าวพ่อแม่...ทำร้ายแม่ด่าพ่อ....

รู้สึกเป็นห่วงว่าต่อไปสังคมมนุษย์จะเป็นอย่างไร ?

เพราะมนุษย์พันธ์ุใหม่เลี้ยงลูกกันไม่เป็น
เมื่อพ่อพิมพ์แม่พิมพ์มันบิดเบี้ยว...ผลิตผลย่อมบิดเบี้ยว
และแล้วมนุษย์ก็กลายพันธุ์  จะว่าคนก็ไม่ใช่ จะว่าเครื่องจักรก็ไม่เชิง
แข็งกระด้าง ไร้น้ำใจ ไม่กตัญญูรู้คุณ ไม่มีสัมมาคารวะ.......

จะไปว่าเด็กพันธุ์ใหม่ฝ่ายเดียวก็ดูจะไม่ยุติธรรมเท่าไหร่
เพราะเขาเรียนรู้มาอย่างนี้ !

พ่อแม่ไม่เคยสอน ไม่เคยใช้ให้ทำอะไร ทำตัวเป็นขี้ข้าลูก
ขออย่างเดียวให้ลูกเรียนเก่งๆ มนุษย์พันธุ์ใหม่จึงแข่งกันเรียนแย่งกันเก่ง
จนแทบจะฆ่ากันตาย หาความจริงใจในหมู่เพื่อนแทบไม่ได้
เครียด  ไม่มีความสุข....

ชีวิตคนมันไม่ได้มีด้านเดียว
การจะเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์เราจะต้องพัฒนาทั้งกายและใจ

คนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องรู้จักสอน รู้จักใช้ลูก
เวลาที่ลูกเขาอยากจะทำอะไรให้พ่อแม่  ก็ให้เขาทำ ไม่ต้องไปห่วงการบ้าน       ห่วงเรียนพิเศษกันจนไม่มีเวลาที่จะเรียนรู้ว่าการมีปฏิสัมพันธ์กันในครอบครัวมนุษย์เขาต้องทำกันยังไง

จิตทุกดวงที่มาอุบัติบนโลกมนุษย์เขามาเพื่อที่จะเรียนรู้
เขาพร้อมที่จะเรียนรู้อยู่แล้ว  พ่อแม่สอนเขาอย่างไรเขาก็เรียนรู้อย่างนั้น
และปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดทั้งที่รู้ตัว และ ไม่รู้ตัว

ลูกเรียนรู้ผ่านการกระทำ คำพูด การดำรงชีวิต นิสัยใจคอของพ่อแม่

เพราะฉะนั้นเวลาที่ลูกมันไม่ได้ดั่งใจ ก็ไม่ต้องไปโทษดินโทษฟ้าชะตากรรม
ให้หันกลับมามองตัวเองว่า สอนลูกมายังไง?

Cr. ครูหนุ่ย