" Service Mind "
มีเรื่อง!!!!!อยากจะเล่าเกี่ยวกับกระเป๋ารถเมล์คันนี้
เรื่องมีอยู่ว่า เรานั่งรถเมล์สาย 56 จากพาหุรัด
เพื่อกลับบ้านซึ่งต้องลงบางลำภู
ระหว่างนั้นมีผู้โดยสารเป็นป้าแก่ๆ. 3-4 คน
ขึ้นมาและกระเป๋ารถเมล์ถามว่า ไปลงไหนครับ
ป้าก็บอกผ่านมหาลัย....มั้ย.
กระเป๋ารถเมล์หันไปถามคนขับรถว่า.
จะจอดแค่บางลำภูดีมั้ย คนขับบอกแล้วแต่..
กระเป๋ารถพูดออกมาเสียงดังแบบบบบบดังมาก
"ไม่ต้องพักหรอกกินข้าวหรอก
กินกันบนรถก็ได้ผู้โดยสารเยอะ
รถติดต้องรอคันหลังนาน"
คุณพระใจพี่แมร่งหล่อมากกกกกกกกกก.
มันทำให้เราคิดเลยนะ ว่าไม่ใช่แค่อาชีพ
ตำรวจ ทะหาร พยาบาล ที่ต้องเสียสละ
เพื่อประชาชนหรอก. กระเป๋ารถเมล์/คนขับรถเมล
ก็เช่นกัน น่านับถือใจแกจริงๆค่ะ
พี่คนนี้เคยให้เราขึ้นรถเมล์ฟรีด้วย.
เพราะเราจะนั่งรถเมล์ไปรับลูกทุกวัน
แต่รถเมล์จะเข้าบางลำภูเป็นบางคัน
พี่เค้าเห็นเราอุ้มลูกขึ้นรถแล้วบอกว่า
รถไม่เข้าบางลำภูแต่ว่าจะนั่งไปลงแยกวันชาติ
ได้นะครับผมไม่เก็บตัง.
เราไม่ได้ดีใจแค่ตรงที่ได้นั่งรถฟรีนะ
แต่แบบรู้สึกดีอ่ะ ต่างจากกระเป๋ารถเมล์บางคน
ที่ถามแล้วไม่อยากจะตอบ สุดท้ายอยากจะบอกว่า
#ไม่มีงานไหนต่ำถ้าทำด้วยใจสูง
ปล.แชร์ได้อยากให้รู้ว่ายังมีคนดีๆในสังคม
Cr.อรวรรณ จันทร์นวน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น