"...การเดินทางในโลกกว้าง
บางครั้งเราอาจต้องเดินทางอย่างเดียวดาย
อาจเหงา..อาจท้อ..อาจคิดว่าไม่มีใคร
แต่เราคงลืมไป...วันแรกของชีวิตเรา
ถึงแม้จะมีพ่อแม่รออยู่ด้วยความยินดี
แต่วันนั้นเรามาจากไหนก็ยังไม่รู้
เราต้องดำเนินชีวิตต่อไป
มี คนที่รักเรา..คอยโอบอุ้มดูแลอยู่ข้างๆ
แต่สุดท้าย...ที่ที่สูงที่ที่เราจะบิน
ก็คงต้องเป็นเราเองที่ไปเพียงลำพัง
อย่ากลัว...ความเหงา..อย่ากลัวความว้าเหว่
วันนี้..เราไม่ได้เดินทางคนเดียว
วันหน้าเมื่อละโลกนี้ไปแล้ว
สุดท้ายเราก็เดินทางเพียงลำพังต่อไปอยู่ดี
สิ่งที่เราต้องทำ ณ เวลานี้
คือการเตรียมตัวในการเดินทาง
ทั้งทางชีวิตที่แสนยาวไกล
และในการเดินทาง..ในเวลาที่ยังไม่ได้อยู่ในโลกนี้
ในทางชีวิตนี้...
ทำเหตุปัจจุบันให้ดีที่สุด...ผลที่ได้ย่อมดีแน่นอน
ในทางที่แสนไกลต่อไป
ทาน...ศีล...ภาวนา...
เป็นเสบียงให้เราเดินทางต่อไปได้แน่นอน
อย่าละเลย..ในการสร้างกุศลผลบุญ
เพื่อประโยชน์ทั้งโลกนี้..และโลกหน้าสืบต่อไป..."
Cr.เติมเต็ม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น