คุณได้อะไรจากเรื่องแต่งนี้ครับ?...
วันหนึ่งฉันพบว่ารองเท้าของฉันหายไป
ฉันตั้งใจตามหา
ฉันตามหาทั่วบ้าน
ฉันตามหาในสวนหลังบ้าน
ฉันขึ้นไปหาแม้กระทั่งบนหลังคา
ฉันออกไปหาในเมืองหลวง
ฉันออกไปหาที่ภูเขา ลำธารและทะเล
วันที่ฉันอยู่ในป่าลึก ณ แดนไกล เพื่อตามหา...
ฉันได้รับข่าวร้าย
แม่ของฉันกำลังจะเสียชีวิต
ฉันเร่งกลับมาเพื่อพบหน้าแม่
แต่เมื่อฉันกลับถึงบ้าน
แม่จากฉันไปแล้ว...
ฉันทนทุกข์อยู่ในความมืดมิด
ในความมืดมิด แม่มองฉันด้วยความเสียใจ
ใบหน้าเศร้าสร้อยของแม่ มองมาที่ฉันตลอดเวลา
ฉันมองเห็นแววตานั้น แม้กระทั่งยามหลับตา
และในวันหนึ่ง
วันที่สายฝนแห่งธรรมซัดสาดลงมา
ทำให้ฉันก้มหน้าลง
ฉันพบรองเท้าทั้งสองข้างห่อหุ้มอยู่ที่เท้าของฉัน
...และเมื่อเงยหน้าขึ้นมา
ฉันพบใบหน้าของแม่ส่งยิ้มให้ฉัน
----------------------
ชีวิตมักดิ้นรนออกตามหาอยู่เสมอ
เราไปทุกที่ เราทำทุกอย่าง ที่เราคิดว่า...
เราจะได้เจอสิ่งที่ตามหา
จนลืมไปว่า เนื้อแท้ของสิ่งที่เราตามหาคืออะไร
บางทีสิ่งนั้น มันก็อยู่กับเราตั้งแต่ต้น
เพียงแค่เรามองไม่เห็น
ในวันที่คิดจะออกตามหารองเท้าที่หายไป
ก้มดูให้แน่ใจ ว่ามันไม่ได้อยู่ที่เท้าของคุณตั้งแต่ต้น
----------------------
คุณได้อะไรจากเรื่องแต่งนี้ครับ?...
----------------------
โครงเรื่องดัดแปลงจาก POEM ที่ประพันธ์โดย Dr.Larry Ward ผู้แต่งหนังสือ Love’s Garden: A Guide to Mindful Relationships ผมได้ฟังโคลงบทนี้จากปากของท่านในงาน Mindfulness Retreat เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา ขอนำมาแบ่งปันกับทุกคน ด้วยหวังให้ชีวิตของคุณได้ค้นเจอสิ่งที่ตามหาครับ
----------------------
#ครูจิ๊บ #สื่อสารสร้างสุข #happytalk
เพราะคำพูดบางคำ เปลี่ยนชีวิตบางคน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น