วันศุกร์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2559

บทความเพื่อแม่ คัดลอกเรื่องน่ารักๆ ที่ พิง ลำพระเพลิงเขียนมา (อ่านให้จบนะ..ซึ้ง มากกกก) ค่าน้ำนมถ้าให้จัดเรียงความสำคัญของ ’ผู้หญิง’ ในชีวิตเรามาสาม อันดับแรก น่าเป็นดังนี้ .....อันดับที่หนึ่ง คือ “แม่” .....อันดับที่สอง คือ “แม่” .....อันดับที่สาม คือ “แม่” ใช่ ครับ ผมกำลังจะพูดถึง “แม่” สิ่งที่เราทุกคนรู้กันดีอยู่แล้ว แต่ว่า อาจมีบ้างบางครั้งที่เราหลงลืมไป จนขาดความใส่ใจกับบุคคลใกล้ ตัวท่านนี้ จำได้มั๊ยครับ ครั้งสุดท้ายที่คุณกอดแม่น่ะเมื่อไหร่? อย่าบอกนะว่า คุณอายุมากเกินไปแล้ว....เป็นไปไม่ได้ ไม่มีใครแก่เกินกว่าจะกอด แม่หรอก ผมอยากอวดแม่ของผมครับ แม่ผม เป็นคนบ้านนอกเชยๆ ผมชอบ นั่งแอบมองแม่เวลาแกเผลอ หล่อนอยากทำอะไร ผมก็ปล่อยให้ แกทำ ล่าสุดนี่เธอเหยาะน้ำยาปรับผ้านุ่มลงไปในน้ำสุดท้ายของ การอาบน้ำให้หมาด้วย ด้วยเหตุผลของคนซื่อ คือเธอบอกว่า ทำ ตั้งหลายครั้งแล้ว ก็ไม่เห็นหมามันบ่นอะไร แม่ผมเรียนมาน้อยเรียกว่าไม่ได้เรียนเลยก็เกือบจะว่าได้ เธอศึกษา ทุกอย่างด้วยการจำ เห็นเขาพูดเขาทำอะไรในโฆษณาก็พยายาม เอามาใช้กับลูกชาย ครั้งนึงผมน้ำเข้าหู เธออวดภูมิด้วยการบอก ให้ผมใช้ไม้สำลีเช็ดหูของ จอห์นสันไมโครบัส ผู้หญิง คนเดียวกันนี้เองที่ลากครกกับสากกะเบือออกไปตำน้ำพริก มะม่วงนอกบ้าน เพราะเห็นลูกชายกำลังนอนหลับอยู่ในบ้าน ไม่ใช้ ตำแค่นอกบ้านนะ แต่เธอออกไปตำนอกรั้วบ้านเลยทีเดียว ผมกับแม่ ทุกวันนี้เราอาศัยอยู่ด้วยกันที่ต่างจังหวัด ทุกครั้งที่ผมขับ รถเข้ามาคุยงานในกรุงเทพฯ เธอยังคงทำกับข้าวใส่กล่องมาให้ผม กินอยู่เสมอ และเธอไม่เคยลืมที่จะเด็ดดอกจำปีหน้าบ้าน มาใส่ใน กล่องข้าวด้วยทุกครั้ง ผมตื้นตัน แต่! แม่ครับ ผมอยากจะบอกแม่ ว่า...ดอกจำปีมันไม่อร่อยเลยครับ เมื่อไม่นานมานี้ ครอบครัวของเราได้มีวาสนาไปออกรายการโทร ทัศน์ รายการ “ เจาะใจ ” ผมบอกแม่ว่า “นี่เธอ ชั้นจะพาเธอไปออกโทรทัศน์นะ ดีใจมั๊ย” แม่อิดออด แบ่งรับแบ่งสู้ “ไม่เอาดีกว่ามั๊งลูก เดี๋ยวเขาถามอะไรแล้วแม่ตอบไม่ได้” “แม่ ครับ รายการเขาไม่ได้มีสิบหกคำถาม สามตัวช่วย ถามใครก็ ได้ ตอบได้สองครั้ง หรือว่าเปลี่ยนคำถาม ถึงแม่จะตอบผิด เกมส์ เขาก็ไม่ได้จบลงทันทีซะเมื่อไหร่ นะแม่นะ ไปด้วยกันเถอะนะ” “ไม่เอาหรอก แม่ไม่ไปดีกว่า” “เอาน่าแม่ ไปด้วยกันเถอะ” “ไว้ถึงวันนัดก่อนแล้วกัน แม่จะให้คำตอบ” แล้ว คำตอบของแม่ก็คือ การตื่นไปทำผมตั้งแต่มืด ร้อยวันพันปี เธอเคยเข้าร้านเสริมสวยกับเขาซะที่ไหน แต่ผมก็รู้ดีว่า เธอไม่ได้ ทำเพื่อตัวเอง...เธอทำเพื่อชายไทยทั้งประเทศต่าง หาก!!!!!!!!!! เรื่องราวแม่มีมากมายไม่รู้จบ เป็นนิทานให้เรานั่งมองได้ไม่รู้เบื่อ ถ้าเราจะหาเวลาว่างๆ นั่งลอบมองดูเธอคนนั้นบ้างเท่านั้นเอง ผม เชื่อว่า แม่ของพวกเราทุกคนมีมุมน่ารัก ให้เราได้อมยิ้มอยู่เสมอ เป็นเรื่องน่าแปลก ที่เรามักจะรู้กันอยู่ในใจว่าเรารักผู้หญิงคนนี้ แต่ ทว่าเรากลับนั่งกินข้าวกับเธอน้อยกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ ซะอีก เราถูกสอนมาให้รักแม่ แต่เรากลับซื้อของขวัญให้คนอื่นบ่อยกว่า ซื้อให้แม่ของเราซะอีก เดี๋ยวนี้ผมอายุมากขึ้น แม่ก็อายุมากกว่าเราอีกเท่าตัว ผมยังคงนั่ง แอบมองแม่อยู่ แม่ผมแก่ลงไปมาก หล่อนจะมีเวลามาโพสต์ท่าให้ เรานั่งแอบมองได้อีกสักกี่ปี บนโลกกลมๆใบนี้ ผมมัวแต่วิ่งวนเร็วจี๋จนแทบจะชนหลังตัวเองอยู่ ร่อมร่อ ตลอดเวลาเราไขว่คว้าหาอะไรอยู่ก็ไม่รู้จนเกือบลืมผู้หญิง คนนี้ กว่าจะนึกขึ้นมาได้ เวลาก็ผ่านไปมากมาย ถ้าบทความนี้ สะกิดให้ใครนึกถึงแม่ขึ้นมาได้มั่งล่ะก้อ ขอร้องล่ะ อย่าทำได้แค่นั่งมองแม่ เพราะเกรงว่า เพียงแค่นั้นจะไม่ทันการณ์ เราไม่ได้มีเหลือเฟือ...เวลาไม่ได้มีอยู่จริง สิ่งที่เรามี มันเป็นแค่นา ฬิกา มันเป็นแค่ปฏิทิน เวลาที่แท้จริงมันเป็นของวัฏจักรเขา เพราะฉะนั้น เรามาเตรียมคำตอบกันเอาไว้ดีกว่า เผื่อมีใครถามเรา ว่า ครั้งสุดท้ายที่กอดแม่น่ะ มันเมื่อไหร่ เราจะได้ไม่ต้องเสียเวลา มานั่งเอียงคอนึกกันอีกว่า ครั้งสุดท้ายที่คุณกอดแม่น่ะเมื่อไหร่? เครดิต : Ramet Tanawangsri บทความคุณภาพจากเพจ "เรื่องดีๆมีข้อคิด" ภาพ : http://women.kapook.com/view42009.html โลกสวย : http://on.fb.me/1R2Asvx สาระน่ารู้ดีๆเรื่องกาแฟ : http://on.fb.me/17FdAN3 มหัศจรรย์เห็ดหลินจือ : http://on.fb.me/17y51Cs ขำขัน มันส์ฮา : http://on.fb.me/1cnaPFM สูตรเด็ด เคล็ดอร่อย : http://on.fb.me/1YY0mV

บทความเพื่อแม่

คัดลอกเรื่องน่ารักๆ ที่ พิง ลำพระเพลิงเขียนมา (อ่านให้จบนะ..ซึ้ง
มากกกก)

ค่าน้ำนมถ้าให้จัดเรียงความสำคัญของ ’ผู้หญิง’ ในชีวิตเรามาสาม
อันดับแรก น่าเป็นดังนี้
.....อันดับที่หนึ่ง คือ “แม่”
.....อันดับที่สอง คือ “แม่”
.....อันดับที่สาม คือ “แม่”

ใช่ ครับ ผมกำลังจะพูดถึง “แม่”  สิ่งที่เราทุกคนรู้กันดีอยู่แล้ว  แต่ว่า
อาจมีบ้างบางครั้งที่เราหลงลืมไป จนขาดความใส่ใจกับบุคคลใกล้
ตัวท่านนี้

จำได้มั๊ยครับ  ครั้งสุดท้ายที่คุณกอดแม่น่ะเมื่อไหร่? อย่าบอกนะว่า
คุณอายุมากเกินไปแล้ว....เป็นไปไม่ได้  ไม่มีใครแก่เกินกว่าจะกอด
แม่หรอก

ผมอยากอวดแม่ของผมครับ แม่ผม เป็นคนบ้านนอกเชยๆ ผมชอบ
นั่งแอบมองแม่เวลาแกเผลอ  หล่อนอยากทำอะไร   ผมก็ปล่อยให้
แกทำ    ล่าสุดนี่เธอเหยาะน้ำยาปรับผ้านุ่มลงไปในน้ำสุดท้ายของ
การอาบน้ำให้หมาด้วย  ด้วยเหตุผลของคนซื่อ  คือเธอบอกว่า ทำ
ตั้งหลายครั้งแล้ว ก็ไม่เห็นหมามันบ่นอะไร

แม่ผมเรียนมาน้อยเรียกว่าไม่ได้เรียนเลยก็เกือบจะว่าได้ เธอศึกษา
ทุกอย่างด้วยการจำ  เห็นเขาพูดเขาทำอะไรในโฆษณาก็พยายาม
เอามาใช้กับลูกชาย   ครั้งนึงผมน้ำเข้าหู  เธออวดภูมิด้วยการบอก
ให้ผมใช้ไม้สำลีเช็ดหูของ จอห์นสันไมโครบัส

ผู้หญิง คนเดียวกันนี้เองที่ลากครกกับสากกะเบือออกไปตำน้ำพริก
มะม่วงนอกบ้าน เพราะเห็นลูกชายกำลังนอนหลับอยู่ในบ้าน ไม่ใช้
ตำแค่นอกบ้านนะ แต่เธอออกไปตำนอกรั้วบ้านเลยทีเดียว

ผมกับแม่ ทุกวันนี้เราอาศัยอยู่ด้วยกันที่ต่างจังหวัด ทุกครั้งที่ผมขับ
รถเข้ามาคุยงานในกรุงเทพฯ เธอยังคงทำกับข้าวใส่กล่องมาให้ผม
กินอยู่เสมอ  และเธอไม่เคยลืมที่จะเด็ดดอกจำปีหน้าบ้าน มาใส่ใน
กล่องข้าวด้วยทุกครั้ง   ผมตื้นตัน  แต่! แม่ครับ ผมอยากจะบอกแม่
ว่า...ดอกจำปีมันไม่อร่อยเลยครับ

เมื่อไม่นานมานี้  ครอบครัวของเราได้มีวาสนาไปออกรายการโทร
ทัศน์ รายการ “ เจาะใจ ” ผมบอกแม่ว่า

“นี่เธอ ชั้นจะพาเธอไปออกโทรทัศน์นะ ดีใจมั๊ย”
แม่อิดออด แบ่งรับแบ่งสู้
“ไม่เอาดีกว่ามั๊งลูก เดี๋ยวเขาถามอะไรแล้วแม่ตอบไม่ได้”
“แม่ ครับ  รายการเขาไม่ได้มีสิบหกคำถาม สามตัวช่วย  ถามใครก็
ได้ ตอบได้สองครั้ง หรือว่าเปลี่ยนคำถาม  ถึงแม่จะตอบผิด เกมส์
เขาก็ไม่ได้จบลงทันทีซะเมื่อไหร่ นะแม่นะ ไปด้วยกันเถอะนะ”
“ไม่เอาหรอก แม่ไม่ไปดีกว่า”
“เอาน่าแม่ ไปด้วยกันเถอะ”
“ไว้ถึงวันนัดก่อนแล้วกัน แม่จะให้คำตอบ”

แล้ว  คำตอบของแม่ก็คือ  การตื่นไปทำผมตั้งแต่มืด  ร้อยวันพันปี
เธอเคยเข้าร้านเสริมสวยกับเขาซะที่ไหน  แต่ผมก็รู้ดีว่า เธอไม่ได้
ทำเพื่อตัวเอง...เธอทำเพื่อชายไทยทั้งประเทศต่าง หาก!!!!!!!!!!

เรื่องราวแม่มีมากมายไม่รู้จบ    เป็นนิทานให้เรานั่งมองได้ไม่รู้เบื่อ
ถ้าเราจะหาเวลาว่างๆ นั่งลอบมองดูเธอคนนั้นบ้างเท่านั้นเอง  ผม
เชื่อว่า   แม่ของพวกเราทุกคนมีมุมน่ารัก  ให้เราได้อมยิ้มอยู่เสมอ

เป็นเรื่องน่าแปลก  ที่เรามักจะรู้กันอยู่ในใจว่าเรารักผู้หญิงคนนี้ แต่
ทว่าเรากลับนั่งกินข้าวกับเธอน้อยกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ ซะอีก

เราถูกสอนมาให้รักแม่   แต่เรากลับซื้อของขวัญให้คนอื่นบ่อยกว่า
ซื้อให้แม่ของเราซะอีก

เดี๋ยวนี้ผมอายุมากขึ้น แม่ก็อายุมากกว่าเราอีกเท่าตัว  ผมยังคงนั่ง
แอบมองแม่อยู่ แม่ผมแก่ลงไปมาก หล่อนจะมีเวลามาโพสต์ท่าให้
เรานั่งแอบมองได้อีกสักกี่ปี

บนโลกกลมๆใบนี้  ผมมัวแต่วิ่งวนเร็วจี๋จนแทบจะชนหลังตัวเองอยู่
ร่อมร่อ  ตลอดเวลาเราไขว่คว้าหาอะไรอยู่ก็ไม่รู้จนเกือบลืมผู้หญิง
คนนี้ กว่าจะนึกขึ้นมาได้ เวลาก็ผ่านไปมากมาย

ถ้าบทความนี้   สะกิดให้ใครนึกถึงแม่ขึ้นมาได้มั่งล่ะก้อ   ขอร้องล่ะ
อย่าทำได้แค่นั่งมองแม่   เพราะเกรงว่า เพียงแค่นั้นจะไม่ทันการณ์
เราไม่ได้มีเหลือเฟือ...เวลาไม่ได้มีอยู่จริง  สิ่งที่เรามี มันเป็นแค่นา
ฬิกา มันเป็นแค่ปฏิทิน เวลาที่แท้จริงมันเป็นของวัฏจักรเขา

เพราะฉะนั้น  เรามาเตรียมคำตอบกันเอาไว้ดีกว่า เผื่อมีใครถามเรา
ว่า  ครั้งสุดท้ายที่กอดแม่น่ะ มันเมื่อไหร่   เราจะได้ไม่ต้องเสียเวลา
มานั่งเอียงคอนึกกันอีกว่า  ครั้งสุดท้ายที่คุณกอดแม่น่ะเมื่อไหร่?

เครดิต : Ramet Tanawangsri
บทความคุณภาพจากเพจ "เรื่องดีๆมีข้อคิด"
ภาพ : http://women.kapook.com/view42009.html

โลกสวย : http://on.fb.me/1R2Asvx
สาระน่ารู้ดีๆเรื่องกาแฟ : http://on.fb.me/17FdAN3
มหัศจรรย์เห็ดหลินจือ : http://on.fb.me/17y51Cs
ขำขัน มันส์ฮา : http://on.fb.me/1cnaPFM
สูตรเด็ด เคล็ดอร่อย : http://on.fb.me/1YY0mV

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น